گزارش مربوط به کوکب بداغی پگاه، معلم و فعال صنفی فرهنگیان در ایذه، بازتابدهندهی افزایش فشارهای امنیتی و قضایی بر کنشگران صنفی و خانوادههای دادخواه در ایران است، بهویژه در آستانه و پس از سالگرد اعتراضات سراسری.
گزارش مربوط به کوکب بداغی پگاه، معلم و فعال صنفی فرهنگیان در ایذه، بازتابدهندهی افزایش فشارهای امنیتی و قضایی بر کنشگران صنفی و خانوادههای دادخواه در ایران است، بهویژه در آستانه و پس از سالگرد اعتراضات سراسری.
در رویدادی تکاندهنده در شهر رشت، یک مرد همسرش متین طیبیخواه فومنی و مرد دیگری را به شکل فجیعی با سلاح سرد به قتل رساند. این جنایت که در تاریخ ۱ مهر ۱۴۰۳ (۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴) رخ داده، از سوی منابع رسمی و رسانههای حکومتی با عنوان «اختلافات خانوادگی» یا دفاع از «ناموس» توجیه شده است، اصطلاحاتی که بارها برای پنهان کردن واقعیت زنکشی در ایران به کار رفتهاند.
منزل فریبا اشتری، شهروند بهائی ساکن یزد توسط نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار گرفت و شماری از لوازم شخصی وی ضبط شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۲ مهر ۱۴۰۳، منزل فریبا اشتری، شهروند بهائی ساکن یزد تفتیش شد.
سروناز احمدی، فعال حقوق کودکان که در زندان اوین به سر میبرد، از بیش از هفده روز پیش در اعتراض به مخالفت با درخواست مرخصی درمانی و تأخیر در تحویل داروهایش، دست به اعتصاب دارو زده است. سروناز احمدی که دچار بیماری عصبی است، به تازگی دوباره دچار حملات عصبی شده و با وجود شرایط نامساعد جسمی و روحی، از دریافت داروهای خود، از جمله داروهای آرامبخش، خودداری میکند.
طبق گزارشهای اخیر، شعبه دوم دادگاه انقلاب شهریار حکم حبس برای دو مادر دادخواه، محبوبه رمضانی و رحیمه یوسفزاده، صادر کرده است. این دو مادر که فرزندان خود را در اعتراضات آبان ۱۳۹۸ از دست دادهاند، به ترتیب به خاطر فعالیتهای دادخواهانه خود، به هجده ماه و یک روز حبس محکوم شدند.
در روزهای اخیر، خبر صدور حکم برای هشت فعال سیاسی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست قاضی ایمان افشاری، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این فعالان که به اتهامهای مختلفی مانند "اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرایم" و "تبلیغ علیه نظام" متهم شده بودند، به حبس، تبعید و شلاق محکوم شدند. این حکمها در ارتباط با یک پرونده مشترک صادر شده است و برخی از افراد از جمله امیر شاه ولایتی و حسین محمدحسینی با تبدیل حکم حبس به جزای نقدی مواجه شدهاند.
خبر جراحی مجدد هستی حسینپناهی، دانشآموز ۱۴ سالهای که در اعتراضات ۱۴۰۱ دچار آسیبهای شدید مغزی شده بود، بار دیگر توجهها را به سوی خشونتهای دولتی علیه کودکان و نوجوانان معترض جلب میکند. این دانشآموز که در آبان ماه ۱۴۰۱ در اعتراضات سراسری در دهگلان دچار جراحات شدید شد، امروز جمعه ۳۰ شهریور ۱۴۰۳، برای عمل جراحی مغز در شهر مونیخ آلمان تحت عمل قرار گرفت.
روایت وضعیت نرگس محمدی نشاندهنده استفاده سیستماتیک از محرومیت درمانی بهعنوان ابزاری برای آزار زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی ایران است. بهرغم وخامت شرایط جسمی و ضرورت فوری انجام آنژیوگرافی و تعویض استنت قلب، مسئولان زندان اوین برای دومین هفته متوالی به بهانه نبود مأمور از اعزام وی به بیمارستان جلوگیری کردهاند؛ اقدامی که نقض صریح حق درمان و مصداق شکنجه روانی و جسمی به شمار میرود.
روایت وضعیت نرگس محمدی نشاندهنده استفاده سیستماتیک از محرومیت درمانی بهعنوان ابزاری برای آزار زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی ایران است. بهرغم وخامت شرایط جسمی و ضرورت فوری انجام آنژیوگرافی و تعویض استنت قلب، مسئولان زندان اوین برای دومین هفته متوالی به بهانه نبود مأمور از اعزام وی به بیمارستان جلوگیری کردهاند؛ اقدامی که نقض صریح حق درمان و مصداق شکنجه روانی و جسمی به شمار میرود.
بیش از ۷۵ روز از بازداشت خودسرانه مژگان سلمانزاده، شهروند بهایی و پژوهشگر حوزه روانشناسی فیزیولوژیک، میگذرد. او در ۱۴ تیرماه ۱۴۰۳، در شهر ماکو توسط نیروهای امنیتی دستگیر و به زندان ارومیه منتقل شد، و از آن روز تاکنون بدون تفهیم اتهام مشخص، بدون صدور حکم قطعی و بدون دسترسی آزاد به وکیل، در بازداشت موقت به سر میبرد. تنها اتهامی که به او نسبت دادهاند «تبلیغ علیه نظام» است؛ اتهامی مبهم که بارها برای سرکوب فعالان سیاسی، مدنی و مذهبی در ایران بهکار رفته است.
بازداشت اعظم آزموده، زن بهایی ساکن تبریز، تازهترین نمونه از سرکوب سیستماتیک اقلیت بهایی در ایران است؛ سرکوبی که نه به دلیل ارتکاب جرم، بلکه صرفاً بهخاطر باور دینی شهروندان صورت میگیرد. صبح دوشنبه ۲۶ شهریور ۱۴۰۳، مأموران اداره اطلاعات با یورش به منزل خانم آزموده، او را بازداشت و بدون ارائه حکم قضایی، وسایل شخصیاش را ضبط کردند و وی را به مکانی نامعلوم منتقل نمودند. هنوز هیچگونه اطلاعرسانی رسمی یا حقوقی در مورد محل نگهداری یا دلیل بازداشت او ارائه نشده است.
بازگشت عاطفه رنگریز به زندان شاهرود، بار دیگر یادآور بهاییست که فعالان حقوق زنان در ایران برای صدای اعتراض و مقاومت خود میپردازند. او، که تنها چند هفته برای درمان از زندان مرخص شده بود، امروز شنبه ۲۴ شهریور، بار دیگر پشت میلهها رفت؛ بیآنکه حتی برای اندکی تنفس در فضای آزادی، حق داشته باشد.
در آستانه دومین سالگرد جنبش "ژن، ژیان، ئازادی"، بار دیگر فضای سرکوب در کردستان ایران به شکلی نگرانکننده تشدید شده است. چهارده معلم، فعال صنفی و عضو انجمن صنفی معلمان کردستان ـ شاخه سنندج ـ اکنون با اتهاماتی امنیتی به دادگاه و نهادهای اطلاعاتی احضار شدهاند. این احضارها، تنها چند روز پیش از سالگرد قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی، اقدامی پیشدستانه از سوی جمهوری اسلامی برای ارعاب و خاموشسازی هرگونه صدای همبستگی و یادآوری حقیقت است.
یکی دیگر از مادران دادخواه، یکی دیگر از صداهای خاموشنشدهی «زن، زندگی، آزادی»، به سکوتی اجباری کشانده شد. مینا سلطانی، مادر شهریار محمدی، جوانی که در ۲۷ آبان ۱۴۰۱ در بوکان با گلوله مأموران جان باخت، حالا خود قربانی تازهای است از دستگاه امنیتیای که نه تنها جان فرزندان معترض را میگیرد، بلکه اشک و فریاد مادرانشان را نیز جرمانگاری میکند.
پریدخت شجاعی باغینی، زن بهائی ساکن کرمان، حالا با حکمی مواجه است که نه عدالت را نمایندگی میکند و نه قانون را، بلکه تنها چهرهای عریان از تبعیض مذهبی در ایران را به نمایش میگذارد. دو سال و یک ماه حبس برای اتهامی مبهم و سیاسیسازیشده: «فعالیت آموزشی یا تبلیغی مغایر با شرع اسلام». اتهامی که بارها و بارها علیه بهائیان به کار رفته تا حضور آنان را نهفقط در عرصه عمومی، که در حیات مدنی هم انکار کند.
نامش «نفس» است، تنها ۱۴ سال دارد، اما حالا کابوس مأموران امنیتی، جای خاطرات مدرسه و بازیهای کودکانهاش را گرفته است. نفس حاجیشریف، یکی از هزاران دختر نوجوانی است که قربانی سرکوب بیامان سیاستهای تبعیضآمیز جمهوری اسلامی علیه زنان شد؛ قربانیِ خشونتی که اینبار نه در پستوها، بلکه در خیابان و مقابل چشم مردم اتفاق افتاد.
مرگ سارا دلدار، پرستار جوان و یکی از بازداشتشدگان خیزش سراسری ۱۴۰۱، نه فقط یک فاجعه انسانی، که نمادی است از سرکوب سیستماتیکی که جان و کرامت معترضان را نشانه گرفته است. سارا تنها ۲۸ سال داشت؛ زنی شجاع و مسئول که در اوج اعتراضات، جان خود را به خطر انداخت تا زخمهای دیگران را درمان کند. اما پاسخ حاکمیت به این فداکاری، بازداشت، شکنجه، و سرانجام، مرگی دردناک و تدریجی بود.
پارت ۲
این دلنوشته اثری از خودم کوثر ولی زاده است که برگرفته از احساسات که هر روزه بعد از ترک کشورم باهاش زندگی میکنم هست هر روزه برای آزادی کشورم به امید آزادی کشورم ندگی میکنم تا روزی ایرانی آباد آزاد به دور از حاکمان خونخوارا کودک کش ایران کشه جمهوری اسلامی ایران ببینم
حقوق بشر کوثر ولیزاده
#ژن -ژیان- آزادی
پارت ۱وریشه مرادی، زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام، که از چندین بیماری از جمله پارگی دیسک گردن و تنگی کانال نخاع رنج میبرد همچنان از دسترسی به...