تهران؛ ادامه محرومیت وریشه مرادی، زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام‌، از دسترسی به خدمات درمانی

 

وریشه مرادی، زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام، که از چندین بیماری از جمله پارگی دیسک گردن و تنگی کانال نخاع رنج می‌برد همچنان از دسترسی به خدمات درمانی محروم است.

بر اساس اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، این زندانی سیاسی در اسفند ۱۴۰۲ مورد معاینه پزشک متخصص مغز و اعصاب قرار گرفته و علی‌رغم تاکید این پزشک و مسئولان بهداری زندان اوین مبنی بر انجام عمل جراحی اما تا کنون مسئولین زندان از اعزام وی به مراکز درمانی خودداری کرده‌اند.

این زندانی سیاسی در چند ماه گذشته با تشدید این بیماری دچار بی‌حسی و درد مداوم دست راست شده است.

همچنین وی که به دلیل ۲۰ روز اعتصاب غذا دچار مشکلات گوارشی شده بود به مدت چند ماه از رسیدگی پزشکی محروم و پس از فشارهای نهادهای بین‌المللی حدود ۲ ماه پیش به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل و مورد معاینه قرار گرفت و روند درمانی وی آغاز شده است.

وریشه مرادی، اهل سنندج و عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار)، در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ هنگام بازگشت از کرمانشاه در ورودی سنندج توسط نیروهای وزارت اطلاعات با تیراندازی و خشونت بازداشت شد. او پس از ۱۳ روز بازداشت در سنندج به بند ۲۰۹ زندان اوین تهران منتقل و تحت فشار و شکنجه برای اعترافات اجباری قرار گرفت و پس از ۵ ماه نگهداری در سلول انفرادی، در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین انتقال یافت.

وی در تاریخ ۱۹ مهر ۱۴۰۳، همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام، در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام از سوی جمهوری اسلامی، به مدت ۲۰ روز در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زد. پس از پایان اعتصاب، به دلیل مشکلات گوارشی ناشی از اعتصاب غذا به یکی از مراکز درمانی خارج از زندان منتقل و پس از یک شب بستری، دوباره به زندان بازگردانده شد.

جلسات دادگاه این زندانی سیاسی در تاریخ‌های ۲۷ خرداد و ۱۴ مهر ۱۴۰۳ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی برگزار و حکم اعدام در تاریخ ۲۰ آبان به وکلای او ابلاغ شد. در این جلسات، وی از حق دفاع از خود محروم بود و حتی وکلای او نیز اجازه دفاع نداشتند. وکلای پرونده که پیش‌تر از حق مطالعه پرونده محروم شده بودند، تنها پس از پایان دومین جلسه دادگاه به مدت چند ساعت اجازه مطالعه پرونده موکل خود را یافتند.

حکم اعدام این فعال زن کُرد در حالی صادر شده است که بر اساس کیفرخواست اولیه، اعمال ماده ۲۸۸ قانون مجازات اسلامی درخواست شده بود که حداکثر مجازات آن ۱۵ سال حبس است. اما قاضی صلواتی در روندی غیرقانونی، حکم اعدام را بر اساس ماده ۲۸۷ این قانون صادر کرد.

این زندانی سیاسی در مهر  ۱۴۰۳ به همراه چندین زن زندانی سیاسی دیگر محبوس در بند زنان اوین توسط دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس تهران به ریاست قاضی ابوالفضل عامری به اتهام «اخلال در نظم زندان» به ۶ ماه حبس محکوم شد.

پرونده این زندانی سیاسی پس از اعتراض به حکم اعدام به شعبه ۹ دیوان عالی کشور ارجاع و در این شعبه در حالی رسیدگی است.

#زن- زندگی -آزادی 

فعال حقوق بشر در ایران کوثر ولی‌زاده

گزارشی از اجرای حکم اعدام مرضیه اسماعیلی در زندان مرکزی قزوین

 

حکم اعدام یک زندانی زن تُرک به نام مرضیه اسماعیلی در زندان مرکزی قزوین (چوبین‌در) به اجرا در آمد.

او مادر یک فرزند بود و پیشتر بابت اتهامات مرتبط با جرایم مواد مخدر به اعدام محکوم شده بود.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، بامداد سه‌شنبە ٢٦ فروردین‌ ماه ١٤٠٤ (١٥ آوریل ٢٠٢٥)، حکم اعدام مرضیه اسماعیلی، ۴۰ ساله و اهل ابهر استان زنجان در زندان مرکزی قزوین اجرا شد.

به گفته منابع آگاه، مرضیه اسماعیلی از چهار سال پیش بابت اتهامات مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.

خبر اعدام این زندانی تا زمان تنظیم این گزارش، در رسانه‌های حکومتی به ویژه رسانه‌های نزدیک به قوه قضاییه اعلان نشده است.

راحله راحمی پور به رغم وضعیت بحرانی، از مرخصی درمانی محروم است

 

وکیل راحله راحمی پور، زندانی سیاسی ۷۳ ساله که به دلیل وضعیت جسمانی وخیم خود از جمله وجود دو تومور مغزی و نوسانات شدید فشار خون در شرایط بحرانی قرار دارد.

از ادامه نگهداری وی در زندان علیرغم تایید مشکلات پزشکی توسط پزشکی قانونی انتقاد کرد. پیام درفشان، وکیل این زندانی، در گفت‌وگویی با سایت امتداد، شرایط جدید پرونده را تشریح کرد و به مشکلات موجود در روند رسیدگی به آن اشاره نمود.

درفشان بیان کرد که با توجه به وضعیت خاص جسمانی موکل، درخواست تسریع در رسیدگی به پرونده به شعبه نهم دیوان عالی کشور ارسال شد و خوشبختانه با توجه مسئولانه مسئولین، علاوه بر تسریع در رسیدگی، حکم اولیه نقض و پرونده به شعبه هم‌عرض ارجاع شد. وی افزود که در نتیجه، شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر استان تهران با کاهش مدت حبس راحله راحمی پور از ۵ سال به ۳ سال و شش ماه موافقت کرده است.

با این حال، وکیل راحله راحمی پور انتقاد کرد که با وجود گذشت بیش از ۱۸ ماه از تاریخ شروع محکومیت و با در نظر گرفتن کاهش مجازات، موکلش هیچگونه مرخصی درمانی دریافت نکرده است. در تاریخ ۳ اردیبهشت، این زندانی تنها پنج روز از مرخصی برخوردار بوده و پس از آن مجبور به بازگشت به زندان شد، در حالی که شرایط جسمانی وی به شدت نیازمند درمان‌های پزشکی است.

درفشان همچنین به روند تصمیم‌گیری در مورد آزادی مشروط راحله راحمی پور و مشکلات آن اشاره کرد. به گفته وی، درخواست‌های مربوط به آزادی مشروط و استفاده از پابند الکترونیکی به طور غیرقانونی به دادستانی تهران ارجاع داده می‌شود، برخلاف ضوابط قانونی که طبق آن تصمیم‌گیری در این خصوص باید در صلاحیت دادگاه صادرکننده حکم قرار داشته باشد.

وکیل راحله راحمی پور این رویه را نقض اصول قانونی و حقوق زندانیان دانسته و بیان کرد که این اقدامات نه تنها مغایر با قانون، بلکه تهدیدی برای استقلال دستگاه قضائی و حاکمیت قانون است.

فعال حقوق بشر در ایران  کوثر ولی زاده.

#زن زندگی ازادی

به مخاطبان گرامی وبلاگم

 سلام.

مدتی‌ست که نتوانستم مثل گذشته در وبلاگ فعالیت داشته باشم و لازم می‌دانم توضیحی صادقانه به شما عزیزان بدهم.

اتفاقاتی که باعث شد ایران رو ترک کنم و همچنین بعد از ترک ایران و شروع زندگی در خارج از کشور، با فشارها و چالش‌های زیادی روبه‌رو شدم که متأسفانه به شدت بر وضعیت روانی من تأثیر گذاشت. به‌طور جدی دچار مشکلات روحی شدم و همین مسئله باعث شد نتوانم ذهن و انرژی لازم برای نوشتن و ادامه فعالیت در وبلاگم را داشته باشم اما همچنان در کنار فعالین حقوق بشر بوده ام با تمام این شرایط  فعالیت هایم را ادامه داده ام و خواهم داد.

می‌دانم که این غیبت ممکن است باعث دلخوری یا ناامیدی بعضی از شما شده باشد، و بابت آن از صمیم قلب عذر می‌خواهم. ، اما تصمیم دارم با انرژی و تمرکز بیشتر از قبل به مسیرم ادامه دهم.

ممنونم از صبوری، حمایت و اعتمادتان. حضور شما برای من همیشه دلگرم‌کننده بوده است.

با احترام،

کوثر ولی زاده فعال حقوق بشر 

زنکشی؛ گزارشی از قتل سمیرا نوربخش توسط خواستگارش در کرمانشاه

 

قتل سمیرا نوربخش، زن ۳۷ ساله اهل کرمانشاه، به‌دست خواستگارش به دلیل رد پیشنهاد ازدواج، بار دیگر عمق بحران زن‌کشی، فرهنگ مالکیت بر زنان، و ناکارآمدی سیستم قضایی و امنیتی ایران در حمایت از زنان را آشکار می‌کند.

در این مورد چند نکته کلیدی وجود دارد:قتل به انگیزه «رد خواستگاری»:این قتل در امتداد ده‌ها مورد مشابه از زن‌کشی‌هایی است که در آن‌ها رد رابطه، طلاق، یا استقلال زنانه با خشونت مرگبار پاسخ داده می‌شود.این نشانه‌ای از فرهنگ نهادینه‌شده‌ی مردسالاری و فقدان آموزش اجتماعی درباره رضایت، مرزهای فردی، و حقوق زنان است.عدم مداخله پیشگیرانه نهادهای قضایی و پلیسی:اگر سابقه تهدید یا آزار توسط خواستگار وجود داشته، چرا از سوی پلیس یا دستگاه قضایی اقدامی برای محافظت از قربانی انجام نشده؟نداشتن مکانیسم‌های حفاظت قانونی (مانند «دستور منع تماس» یا «پناهگاه‌های امن») زنان را در برابر خشونت آسیب‌پذیر می‌سازد.فرار قاتل و بی‌نتیجه ماندن پیگیری‌ها:در بسیاری از موارد مشابه، قاتلان زن‌کشی هفته‌ها یا ماه‌ها متواری می‌مانند و گاه هرگز دستگیر نمی‌شوند، که از بی‌کفایتی در پیگیری چنین جرائمی حکایت دارد.زن‌کشی، مسأله‌ای ساختاری است نه فردی:خشونت علیه زنان با انگیزه‌هایی مانند «ناموس»، «رد خواستگاری»، یا «طلاق»، محصول فرد بیمار روانی نیست؛ بلکه نتیجه‌ی یک ساختار اجتماعی معیوب و سیاست‌های جنسیت‌زده حکومتی است.

فعال حقوق بشر در ایران کوثر ولی زاده

اجرای حکم اعدام یک زندانی زن در زندان قزلحصار کرج

 

اجرای حکم اعدام ساغر در زندان قزلحصار، آن هم در حالی که هم‌پرونده‌اش با پرداخت دیه و جلب رضایت اولیای دم از مرگ رهایی یافت، بار دیگر نشان می‌دهد که عدالت کیفری در جمهوری اسلامی ایران نه تنها فاقد شفافیت است، بلکه به شدت متاثر از تبعیض جنسیتی، فقدان عدالت ترمیمی، و نابرابری در دسترسی به منابع مالی و حقوقی است.

تربت حیدریه؛ گزارشی از بازداشت ریحانه دارات و رسول دارات از پیروان جریان یمانی

 

بازداشت ریحانه و رسول دارات در تربت‌حیدریه، آن‌هم صرفاً به دلیل شرکت یا پیگیری یک مراسم مذهبی وابسته به جریان یمانی، بخشی دیگر از روند گسترده سرکوب آزادی‌های مذهبی و عقیدتی در ایران است. نبود شفافیت درباره محل نگهداری ریحانه دارات و عدم اعلام رسمی اتهامات، باعث نگرانی شدید در خصوص سلامت جسمی و روانی این دو جوان، به‌ویژه ریحانه که تنها ۲۰ سال دارد، شده است.