بازداشت اعظم آزموده، زن بهایی ساکن تبریز، تازه‌ترین نمونه از سرکوب سیستماتیک اقلیت بهایی در ایران است؛ سرکوبی که نه به دلیل ارتکاب جرم، بلکه صرفاً به‌خاطر باور دینی شهروندان صورت می‌گیرد. صبح دوشنبه ۲۶ شهریور ۱۴۰۳، مأموران اداره اطلاعات با یورش به منزل خانم آزموده، او را بازداشت و بدون ارائه حکم قضایی، وسایل شخصی‌اش را ضبط کردند و وی را به مکانی نامعلوم منتقل نمودند. هنوز هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی رسمی یا حقوقی در مورد محل نگهداری یا دلیل بازداشت او ارائه نشده است.
این اتفاق در ادامه موج تازه‌ای از فشار بر جامعه بهایی در تبریز روی می‌دهد که در روزهای گذشته با بازداشت سینا اقدسی و ایرج نورسته و یورش به خانه شیوا عیسی‌خانی و نسیم نعیمی همراه بوده است. این اقدامات آشکارا نقض ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است، که ایران به آن‌ها متعهد شده است؛ اصولی که حق آزادی دین، اعتقاد و امنیت فردی را تضمین می‌کنند.
مقامات ایرانی بارها مدعی رعایت عدالت و حقوق اقلیت‌ها شده‌اند، اما واقعیت تلخ این است: شهروندان بهایی از ابتدایی‌ترین حقوق خود، از تحصیل تا اشتغال، از آزادی بیان تا امنیت شخصی، محروم‌اند. بازداشت‌های بی‌دلیل، تفتیش خانه‌ها، مصادره اموال، و محرومیت از روند دادرسی عادلانه، بخش ثابتی از زندگی روزمره این شهروندان شده است.
ما خواستار آزادی فوری اعظم آزموده و پایان دادن به آزار سیستماتیک بهاییان در ایران هستیم. باور، جرم نیست. و سرکوب عقیده، جنایتی‌ست علیه کرامت انسانی.
فعال حقوق بشر در ایران کوثر ولی زاده
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen