رویا ملکوتی، شهروند بهایی در مشهد بازداشت شد

روز شنبه ۷مرداد۱۴۰۲، «رویا ملکوتی [کاشفی]»، شهروند بهایی ساکن مشهد، پس از احضار و معرفی خود به دادسرای انقلاب مشهد بازداشت و به زندان وکیل آباد مشهد منتقل شد. بنا به اطلاعات رسیده به «ایران‌وایر»، روز شنبه۷مرداد، علاوه‌بر خانم ملکوتی، هشت شهروند بهایی دیگر نیز در احضاریه‌های جداگانه جهت پاره‌ای توضیحات به شعبه ۹۰۳ دادسرای انقلاب مشهد احضار شدند. «علی سلیمانی مارشک»، بازپرس شعبه، یکی از احضارشدگان به نام رویا ملکوتی را به دفتر خود احضار کرد و پس از ساعتی بازجویی، او را با قرار یک ماه بازداشت به زندان وکیل آباد منتقل کرد. بازپرس هشت شهروند بهایی دیگر به نام‌های «گلنوش نصیری»، «نوشین مصباح»، «سهیلا فروغی»، «نسیم ثابتی»، «رویا نوازی»، «فریده مرادی»، «شهره سالکیان» و «آزیتا حمدی» را مرخص کرده و به آن‌ها اعلام می‌کند که به‌زودی تلفنی احضار خواهند شد و در صورت پاسخ ندادن به تماس تلفنی، حکم تفتیش منازل ایشان را صادر خواهد کرد.

ادامه بازداشت و بلاتکلیفی روناک رضایی دانشجوی دانشگاه علامه

روناک رضایی، دانشجوی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی باوجود گذشت دوماه هنوز در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برد. این در حالی است که او تاکنون به شکل رسمی تفهیم اتهام نشده و از داشتن وکیل هم محروم بوده است. روناک رضایی، شهروند ساکن آبادان و دانشجوی دانشگاه علامه که پس از فروریختن ساختمان متروپل در اوایل خرداد در آبادان بازداشت شده است، در بلاتکلیفی به سر می‌برد. گفته می‌شود نهادهای قضائی از پذیرش وکیل برای این شهروند آبادانی سرباز زده‌اند و با وجود گذشت دو ماه از بازداشت او هنوز تفهیم اتهامی برای وی صورت نگرفته است. روناک رضایی یک ماه پس از بازداشت در تاریخ ۱۱ تیر (۲ ژوئن) از بازداشتگاه امنیتی سپاه به زندان سپیدار اهواز منتقل شد. او در حالی در بازداشت به سر می‌برد که افراد دیگری نیز در آبادان پس از واقعه متروپل بازداشت شده‌اند و به نظر می‌رسد این افراد نیز به همراه وی در بلاتکلیفی به سر می‌برند و قرار است به پرونده این افراد به شکل مشترک رسیدگی شود. چندی پیش فرزانه زیلابی، وکیل دادگستری در خصوص وضعیت این شهروند آبادانی

گفت: “پرونده روناک رضایی ابتدا در شعبه ۳ دادسرای آبادان و سپس به شعبه ۱۲ بازپرسی دادسرای اهواز ارجاع داده شد و از سوی این شعبه اتهام مطروحه علیه وی فعالیت تبلیغی علیه نظام اعلام شد و متاسفانه به استناد همان تبصره ناعادلانه ماده ۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری با ورود من در این مرحله از دادرسی مخالفت شد.” عدم قبول وکیل برای روناک رضایی در حالی صورت گرفته که حتی برای او زمان دادگاه هم در نظر گرفته شده که به دلیل “سفر قاضی به مکه” این دادگاه لغو شده است. به گفته منابع آگاه تا کنون دوبار برای این دانشجوی دانشگاه علامه قرار کفالت صادر شده اما در هر دوبار نهادهای قضایی پس از چند روز از قبول قرار کفالت سرباز زده‌اند. پس از بازداشت خانم رضایی، شماری از انجمن‌های علمی دانشجویی و دانشجویان علوم اجتماعی کشور با انتشار بیانیه‌ای نسبت به بازداشت وی واکنش نشان داده و خواستار آزادی وی شدند.

حذف داور زن ایرانی از لیست جام‌جهانی به خاطر حجاب

سردار پاشایی، قهرمان سابق کشتی جهان و مربی تیم های ملی کشتی، دیروز ۵ مرداد ۱۴۰۱، با انتشار عکسی از مهسا قربانی نسبت به حذف این داور بین‌المللی زن، اعتراض کرده بود. آقای پاشایی در این توییت نوشت: «مهسا قربانی، اولین داور بین المللی زن فوتبال ایران، از حضور در مسابقات جام جهانی ۲۰۲۳ حذف شد. چرا که حجاب اسلامی را رعایت نکرده بود، چرا که پاهایش کمی لخت بود. چرا که مسولان فدراسیون فوتبال ایران، از زمان انتشار عکسهایش، کینه اش را بدل گرفتند و برنامه ریختند و حذفش کردند.» نه فدراسیون فوتبال ایران و نه خانم قربانی هنوز واکنشی به اعلام این خبر نشان نداده‌اند. به صورت کلی سازماندهی امور داوران زن در فوتبال و فوتسال زنان ایران، آمیخته به تبعیض‌های مدیریتی، مالی، جنسیتی و البته توام با فساد در فدراسیون فوتبال ایران است. داوران زن ایرانی همواره با حجاب اجباری و مشکلات عدیده مالی درگیر بوده‌اند و بارها به این تبعیض‌ها و مشکلاتی مانند دستمزد اندک داوران زن، اعتراض کرده‌اند. اما پس از این انتقادها و مطالبات، حتی برخی از این داوران مانند مهسا قربانی که در لیست بین‌المللی هم حضور داشتند، تهدید شده بودند که در صورت ادامه اعتراضات، از لیست فیفا کنار گذاشته خواهند شد.

بند ۲۰۹ زندان اوین؛ گزارشی از آخرین وضعیت ریحانه انصاری نژاد

ریحانه انصاری نژاد، فعال کارگری علیرغم گذشت ۷۵ روز از زمان دستگیری، کماکان در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در بازداشت و بلاتکلیفی بسر می برد. وی همچنین طی هفته های اخیر از حق ملاقات با خانواده خود محروم مانده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ریحانه انصاری نژاد، فعال کارگری در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در بازداشت و بلاتکلیفی بسر می برد. یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: «ریحانه که مادر و تنها سرپرست یک فرزند دختر است، طی دو ماه گذشته اجازه ملاقات با دختر خود را نداشته است.» به گفته این منبع مطلع اتهامات مطروحه علیه این فعال کارگری “اجتماع و تبانی علیه نظام و تبلیغ علیه نظام” عنوان شده است. در تاریخ ۱۶ تیرماه علیرغم حضور خانواده خانم انصاری نژاد، امکان ملاقات این شهروند بازداشتی به دستور بازپرس شعبه ۲ دادسرای اوین از او سلب شد. پیشتر وزارت اطلاعات علیرغم تودیع قرار وثیقه یک میلیارد تومانی از آزادی خانم انصاری نژاد ممانعت به عمل آورده بود. این فعال کارگری روز پنج شنبه ۲۲ اردیبهشت ماه امسال، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. ماموران در زمان بازداشت ضمن تفتیش منزل، شماری از وسایل شخصی او را ضبط کرده و با خود بردند. ریحانه انصاری نژاد پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت داشته است.

پرونده سازی در زندان؛ امتناع مریم اکبری منفرد از حضور در جلسات دادگاه

مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعیدی که دوران محکومیت خود را در زندان سمنان سپری می‌کند، از بابت پرونده ای جدید طی دو مرحله به دادگاه سمنان احضار شد. خانم اکبری منفرد به دلیل عدم رعایت فاصله زمانی قانونی بین تاریخ ابلاغ و تاریخ احضار و همچنین عدم ارسال ابلاغیه به وکیل خود، از حضور در جلسات دادگاه خودداری کرده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعیدی از بابت پرونده ای جدید طی دو مرحله به دادگاه سمنان احضار شد. یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: “به تازگی وزارت اطلاعات علیه مریم اکبری منفرد پرونده سازی جدیدی کرده است و برای روز شنبه ۲۵ تیر ابلاغیه حضور در دادگاه سمنان از بابت رسیدگی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» برای او صادر شده بود. خانم اکبری منفرد به دلیل اینکه وکیلشان احضاریه را دریافت نکرده بود از رفتن به دادگاه انصراف داد. مجددا ابلاغیه‌ای برای حضور در دادگاه برای روز سه شنبه ۲۸ تیر صادر شد که به دلیل عدم رعایت فاصله زمانی قانونی بین تاریخ ابلاغ و تاریخ احضار، آقای حسین تاج وکیل خانم اکبری منفرد نسبت به احضاریه اعتراض کرده و دادگاه را لغو می کند.” این منبع مطلع در ادامه افزود: “در پی عدم حضور خانم اکبری منفرد در دادگاه، به وی اعلام شده است که باید درخواست وکیل را دوباره ثبت کند و خانم اکبری در اعتراض به این موضوع از امضای هر برگه ای امتناع کرده است. این پرونده سازی جدید در حالی صورت گرفته که وکیل و خانواده و حتی خود خانم اکبری از دلیل این اتهام بی اطلاع هستند.” این زندانی سیاسی که از بیماری کبد چرب رنج می برد کماکان از رسیدگی پزشکی محروم است. هرانا فروردین ماه امسال در گزارشی از شرایط نامناسب جسمی این زندانی و محرومیت از رسیدگی پزشکی و اعزام به مراکز درمانی خبر داده بود. مریم اکبری منفرد، از دیماه ۸۸ دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را بدون حتی یک روز مرخصی در زندان سپری می‌کند. پیشتر حسین تاج وکیل مدافع این زندانی، ضمن اشاره به تداوم محرومیت موکلش از حداقلی‌ترین ظرفیت‌ تسهیلات قانونی، از درخواست اعاده دادرسی مجدد برای پرونده‌ این زندانی سیاسی خبر داده بود. به گفته او درخواست اعاده دادرسی پیشین وی که بر مبنای لایحه قبلی بوده، بدنبال اعمال تغییراتی در قانون، مورد بی توجهی مراجع قضایی قرار گرفته است. مریم اکبری منفرد ساعت ۳ بامداد ۱۰ دیماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت و در خردادماه سال بعد توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی “محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران” عنوان شده اما خود او آن را وارد ندانسته است. وی پس از حدود ۹ ماه تحمل حبس در یکی از سلول‌های انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، بند متادون و بند زندان زندان اوین از مهرماه ۸۹ در زندان رجایی شهر تحمل حبس می‌کرد و در اردیبهشت ۹۰ به زندان قرچک ورامین منتقل شد. او در آنجا و پس از اعتراض به شرایط زندان و نوشتن نامه‌های متعدد به مراجع تقلید، مسئولان نظام و احمد شهید، گزارشگر سابق ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. خانم اکبری منفرد در تاریخ ۱۹ اسفندماه ۹۹، از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد. این زندانی سیاسی روز اول تبعید در بازداشتگاه موسوم به مبارزه با موادمخدر نگهداری شده و توسط ماموران اداره اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفت. او نهایتا بدون رعایت اصل تفکیک جرائم و در نبود امکانات بهداشتی به بند عمومی این زندان منتقل شد. لازم به ذکر است که دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک و خواهرش نیز در تابستان سال ۶۷ و همزمان با موج اعدام زندانیان سیاسی اعدام شدند. خانم اکبری منفرد مادر سه دختر است و تا این لحظه از حق آزادی مشروط و حتی یک روز مرخصی طی دوران حبس خود محروم مانده است.

در پی اعتراض به وضعیت معیشتی پرستاران؛ یکی از کارکنان بیمارستان پاستور مشهد اخراج شد

منصوره رنجبر، سوپروایزر بیمارستان پاستور مشهد در پی اعتراض به وضعیت معیشتی پرستاران، طی نامه‌ای از سوی رئیس این بیمارستان از سمت خود عزل شد. پرستاران بیمارستان پاستور مشهد در تاریخ ۱۱ تیرماه، در اعتراض به عدم پرداخت معوقات خود دست به تجمع اعتراضی زده بودند. به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از انتخاب، منصوره رنجبر سوپروایزر بیمارستان پاستور مشهد از سمت خود عزل شد. بر اساس این گزارش، اخراج خانم رنجبر در پی سخنان اعتراضی وی در خصوص وضعیت معیشتی پرستاران بیمارستان پاستور مشهد، در تجمع مورخ ۱۱ تیرماه آنها صورت گرفته است. وی سه هفته پس از این تجمع، طی نامه‌ای از طرف رئیس این بیمارستان بیمارستان از سمت خود عزل شد. سید بهروز افتخارزاده، در نامه‌ای که ۲۹ تیرماه ابلاغ کرده است، منصوره رنجبر را از مسئولیت سوپروایزری معلق کرده و او را در اختیار دفتر پرستاری قرار داده است. منصوره رنجبر، سوپروایزر بیمارستان پاستور در تجمع ۱۱ تیرماه، خطاب به مسئولان بیمارستان گفته بود “برخی از همکاران ما پدر و مادرشان را در کرونا از دست دادند، اما وزارت بهداشت ۱۰۰ تا تک تومانی هم خرج حتی درمان پرسنل نکرد. پرسنل اگر جان هم دادند، خودشان هزینه آن را پرداخت کردند. انتظار دارم منی که با تمام وجود در بیمارستان حاضر می‌شوم و بار‌ها و بار‌ها فرزندم را رها کردم تا به بیمارستان بیایم، شما به‌عنوان پدر من زمانی که می‌خواهید حقوق را برای پرداخت‌ها تایید کنید، بگویید من نمی‌توانم. یک بار با حقوق ما زندگی کنید”. او همچنین در مصاحبه‌ای جداگانه با روزنامه خراسان از مالیات‌های غیرقانونی و خارج از ضوابطی که از پرستاران اخذ می‌شود انتقاد کرده بود؛ موضوعی مورد تایید رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد واقع شده بود. رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد در این خصوص گفته بود: ” اتفاقی که اخیرا در یکی از بیمارستان‌های خصوصی مشهد رخ داده به دلیل ضرایب مالیات دریافتی بوده، البته نه تنها برای نظام پرستاری، بلکه برای پزشکان و تمام کارکنان بخش‌های دولتی به ویژه علوم پزشکی نیز این اتفاق رخ داده است. پرستاران طیف بسیار زیادی با درآمد‌های متوسط را شامل می‌شوند که کم کردن این اعداد از فیش حقوقی آن‌ها مشکل‌ساز است”.

نازنین بهرامی، بازیگر تئاتر، توسط نیروهای امنیتی «بازداشت شد»

نزدیکان نازنین بهرامی، بازیگر و از امضاکنندگان بیانیه ۸۰۰ زن، به رادیو فردا گفتند که او روز شنبه یکم مردادماه در میدان انقلاب تهران، توسط چند «لباس شخصی» دستگیر شده است. نازنین بهرامی، از امضاکنندگان بیانیه ۸۰۰ زن سینماگر علیه خشونت جنسی در سینمای ایران، است. به گفته نزدیکان خانم بهرامی، او حوالی ۱۱ صبح شنبه اول مرداد ماه ۱۴۰۱ در حال بازگشت از محل کار خود در محدوده خیابان انقلاب بود که توسط چند لباس‌شخصی احاطه و دستگیر شد. بر اساس این گزارش، لباس‌شخصی‌ها دوربین به گردن داشتند و پس از ضبط تلفن همراه نازنین بهرامی و اطرافیان او، همراهان این بازیگر را رها کردند اما او را با خود به مکانی نامعلوم انتقال دادند. هنوز از دلایل بازداشت خانم بهرامی، محل نگه‌داری و نهاد بازداشت‌کننده او اطلاعی در دست نیست. اواسط تیرماه امسال، حسین فرحبخش، از تهیه‌کنندگان سینمای ایران، خواستار «شلاق زدن» به سینماگران زنی شده بود که به «خشونت، آزار و باج‌گیری جنسی» در عرصه سینما و تئاتر اعتراض کرده‌اند. او در برنامه‌ای رادیویی جرم زنان معترض را «اشاعه فحشا» خوانده بود. در چند ماه گذشته فشار نهادهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی بر فعالان و شهروندان زن در ایران تشدید شده است. افزایش برخورد «خشونت‌آمیز» پلیس گشت امنیت اخلاقی موسوم به گشت ارشاد علیه شهروندان زن نیز از جمله این موارد است.

حجاب اجباری؛ دستور دین یا مانیفست حکومت؟

«به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را از هر نامحرمی فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند، مگر آنچه که طبعا از آن پیداست و باید روسری خود را بر سینه خویش فرو اندازند.» این آیه‌ای از قرآن است که دینداران و تندروهای شیعه با استناد به آن حجاب را بر زنان اجبار کرده و این را حکم الهی و دستوری دینی می‌دانند. پیش از انقلاب ۵۷ در ایران و از دوره صفویه، زنان شیعه‌مذهب به توصیه مراجع دینی و همچنین به اجبار اجتماع و مردان خانواده، حجاب را جزء لاینفک زندگی خود می‌دانستند. قبل از آن هم و حتی قبل از بروز اسلام در ایران آثار تاریخی مجسمه و نگاره ها زنان ایران زمین را عمدتا با پوشش نمایش می‌دهد. با وقوع انقلاب سال ۵۷ و بعد از نیم قرن آزادی زنان در دوره پهلوی، جمهوری اسلامی در همان ماههای نخست استقرار خود فشار بر زنان را افزایش داد و با اجبار حجاب به برخورد با زنان آزاد پرداخت. گشت ارشاد یکی از دیرپاترین ابزار حکومت برای کنترل زنان و دختران جامعه است. ابزاری که با توسل به زور در همه دوره‌های حکومت جمهوری اسلامی در خیابان‌ها و اماکن عمومی حضور داشته تا با هدایت زنان به سمت پوشش مورد نظر حاکمان، مردان را از ابتلا به گناه مصون نگه‌ دارند و به قول خودشان بنیان خانواده‌ها را از سست‌شدگی در امان بدارند. اما در یکسال گذشته و با استقرار دولت ابراهیم رئیسی در ایران و هم‌راستا شدن همه ارکان حکومت، فشارها و اعمال خشونت بر زنان به بهانه حجاب و عفاف به قدری زیاد شد که صدای مذهبیون و زنان محجبه را هم درآورد. شمار زیادی از زنان و مردان معتقد به موازین اسلام با ایجاد کمپینی اعلام‌ کردند با آنکه محجبه هستند اما با حجاب اجباری مخالفند. این کمپین به مذاق طرفداران حکومت خوش نیامد و با حمله به آن شرکت‌کنندگان در این اعتراض را به گروههای اپوزیسیون کم طرفدار خارجی یا مخالفان تاریخی مذهب شیعه منتسب کردند. رئیس کمیته امنیت کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس گفته:« برخورد گشت ارشاد تبدیل به موضوع امنیتی شده است و سابقه آن نشان می‌دهد که هیچ کسی با این روش با‌حجاب نشده‌است.» نماینده ولی فقیه در استان فارس نیز گفته: «در حال حاضر اکثر بانوان جامعه با حجاب هستند، ولی محدود افرادی هم اگر روسری را بر می‌دارند به خاطر لجبازی با گروهی است، ولی عملا داشتن حجاب را قبول دارند.» این در حالی است که وحید یامین‌پور معاون وزیر ورزش و جوانان در یک گفتگوی ویدیویی اعلام‌کرد :‌«اگر جمهوری اسلامی در زمینه حجاب و عفاف در مقابل مخالفان کوتاه بیاید طرفداران واقعی خود را از دست داده و به سقوط نزدیک خواهد شد.» او در ادامه افزود: «اگر ما با برداشتن روسری موافقت کنیم زنان به آن اکتفا نکرده و در مرحله بعدی شورت خود را بر سر چوب خواهندکرد.» اشاره او به آغاز اعتراض‌های عملی زنان به محدودیت‌های حجاب است که در سال ۹۶ با بالا رفتن «ویدا موحد» از جعبه برق خیابان انقلاب و به چوب بستن شال سفیدش رقم خورد و در ادامه به جنبش «دختر خیابان انقلاب» معروف شد. اما رعایت حجاب در سیاست خارجی و روابط بین‌الملل مسئولان جمهوری اسلامی نیز با آنچه در چهل سال گذشته ادعا کرده‌اند، تفاوت داشته است. در تازه‌ترین تحول در این زمینه انتشار عکس‌ها از مصاحبه وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات جمهوری اسلامی نشان می‌دهد مصاحبه شونده زن در برابر وزیر با حجاب است، اما دستیار این خبرنگار در پشت صحنه بدون حجاب و در نهایت آزادی در حال انجام وظیفه است. محمود احمدی نژاد رئیس جمهور اسبق جمهوری اسلامی نیز در مراسم مرگ هوگو چاوز رئیس جمهور سابق ونزوئلا بر خلاف دستورات دینی اسلام و مبحث محرم و نامحرم با در آغوش کشیدن مادر چاوز با او در غم از دست دادن فرزند هم‌دردی کرد. روح الله خمینی هم در روزهای حضورش در پاریس و در گفتگو با خبرنگاران زن بدون توجه به نوع پوشش آنها به تبیین سیاست‌های خود می‌پرداخت و از دور به مردم ایران و جهان وعده آزادی می‌داد. حالا با استناد به صحبتهای معاون وزیر ورزش و جوانان و خانواده جمهوری اسلامی فضا شفاف‌تر شده و آشکار می‌شود که مبارزه با آزادی زنان در ۴۰ سال گذشته نه مبارزه برای اجرای قوانین شرع که تلاشی برای ارعاب و سرکوب اثرگذاران جامعه یعنی زنان بوده‌ است.

تداوم بازداشت و بلاتکلیفی سپیده رشنو در بازداشتگاه اطلاعات سپاه

سپیده رشنو، دانشجوی ساکن تهران و اهل خرم آباد، هم اکنون در بازداشتگاه اطلاعات سپاه، موسوم به بند الف-یک در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرد. وی اوایل هفته گفته، به دلیل آنچه “هتاکی و ضرب و شتم آمر به معروف” عنوان شده بود، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سپیده رشنو، شهروند بازداشتی ساکن تهران، در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرد. سپیده رشنو ابتدای هفته گذشته، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و هم اکنون در بازداشتگاه اطلاعات سپاه، موسوم به بند الف-یک در بازداشت بسر میبرد. وی از دسترسی به وکیل و تماس با خانواده محروم بوده و همین امر موجب افزایش نگرانی خانواده خانم رشنو در خصوص وضعیت وی شده است. تا زمان تنظیم این گزارش از اتهامات مطروحه علیه خانم رشنو اطلاعی در دست نیست. یک منبع نزدیک به خانواده این شهروند به هرانا گفت: «خانم رشنو تنها یکبار طی تماسی کوتاهی با نزدیکان خود اعلام کرده که بازداشت شده است اما تماسی با خانواده خود نداشته است. همچنین به خانواده گفته شده که پرونده سپیده رشنو در شعبه ۳ بازپرسی دادسرای اوین تحت بررسی قرار دارد.» هفته گذشته ویدئویی از درگیری دو نفر در یکی از اتوبوس های بی آر تی در فضای مجازی منتشر شد که نشان میدهد شخصی به بهانه “امر به معروف” اقدام به دخالت در نحوه پوشش یک زن کرده است. در پی این موضوع شماری از حاضران با آمر به معروف که قصد فیلمبرداری از معترضان به دخالت او را داشت، درگیر شده بودند. پس از انتشار ویدئو مورد اشاره، سپیده رشنو توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. کارشناسان بسیاری همواره مسئله امر به معروف را دخالت در حوزه شخصی زندگی افراد و متضمن رواج بی قانونی و خشونت دانسته و نسبت به آن هشدار داده اند. سپیده رشنو، متولد ۱۳۷۳، دانشجو، ساکن یکی از خوابگاه های دانشجویی در تهران و اهل خرم آباد است.

اجرای حکم اعدام سه شهروند از جمله یک زن در زندان یزد

حکم اعدام سه شهروند به نام‌های رباب دانایی ، امیر اجاقی و حیدر هیبوزاده که پیشتر به اتهام قتل عمد و جرایم مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند، سحرگاه روز پنج‌شنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۱ (۲۱ جولای ۲۰۲۲) در زندان مرکزی یزد اجرا شد. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، امیر اجاقی اهل کرمانشاه ۶ سال پیش در مهریز یزد بازداشت و بعدها به اتهام جرایم مرتبط با مواد مخدر به اعدام شده بود. خبرگزاری حال وش گزارش داده است که رباب دانایی اهل یزد و حیدر هیبوزاده (براهویی) ۲۹ ساله و شهروند بلوچ اهل زابل پیشتر به اتهام قتل عمد بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند.

استان فارس؛ چهار شهروند بهایی توسط ماموران امنیتی در شیراز بازداشت شدند

حنان هاشمی، الحان هاشمی، بهیه معنوی پور و میثاق معنوی پور، شهروند بهایی ساکن شیراز، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.‌ هنوز از اتهام‌های وارده به این افراد اطلاعی در دست نیست. به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ صبح روز سه شنبه ۲۸ تیر ماه ۱۴۰۱، حنان هاشمی، الحان هاشمی، بهیه معنوی پور و میثاق معنوی پور، شهروندان بهایی ساکن شیراز، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.‌ یک منبع مطلع در این باره گفت:”ماموران امنیتی پس از بازداشت میثاق معنوی پور، بهیه معنوی پور، حنان هاشمی و الحان هاشمی، وسایل شخصی از قبیل گوشی های تلفن‌همراه این شهروندان بهایی را توقیف کرده و پس از بازداشت مشخص نیست این شهروندان به کدام بازداشتگاه امنیتی شیراز منتقل شدند.” تا لحظه تنظیم این گزارش، از مصادیق حقوقی اتهامات، علت بازداشت و مکان نگهداری این ۴ شهروند بهایی اطلاعی در دسترس نیست.‌

تداوم بازداشت و بلاتکلیفی روناک رضایی، دانشجوی ارشد دانشگاه علامه طباطبابی، محبوس در زندان سپیدار اهواز

روناک رضایی، شهروند ساکن آبادان و دانشجوی ارشد مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی، علیرغم گذشت بیش از یک ماه از زمان دستگیری، کماکان در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می برد. به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ روز سه شنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۱، روناک رضایی، شهروند ساکن آبادان پس گذشت بیش از یک ماه کماکان در بازداشت به سر می برد. روناک رضایی شهروند ساکن آبادان و دانشجوی ارشد مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی، اوایل خردادماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. گفته می‌شود که بازداشت خانم رضایی پس از برگزاری تجمعات اعتراضی در آبادان در پی فروریختن برج متروپل صورت گرفته است. یک منبع مطلع در خصوص تداوم بازداشت این شهروند گفت: «حدود ۵۰ روز از بازداشت روناک رضایی میگذرد اما هنوز با آزادی او با قرار وثیقه موافقت نشده است. این موضوع ما و نزدیکانش را نگران کرده که مبادا تا زمان صدور حکم او را در بازداشت نگهدارند.» خانم رضایی در تاریخ ۱۱ تیرماه طی یک تماس تلفنی با خانواده‌اش از انتقال خود به بند قرنطینه زندان سپیدار اهواز خبر داده بود. چندی پیش فرزانه زیلابی، وکیل دادگستری در خصوص وضعیت خانم رضایی گفت: “پرونده روناک رضایی ابتدا در شعبه سه دادسرای آبادان و سپس به شعبه ۱۲ بازپرسی دادسرای اهواز ارجاع داده شد و از سوی این شعبه اتهام مطروحه علیه وی «فعالیت تبلیغی علیه نظام» اعلام شد و متاسفانه به استناد همان تبصره ناعادلانه ماده ۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری با ورود من در این مرحله از دادرسی مخالفت شد.” پس از بازداشت خانم رضایی، شماری از انجمن‌های علمی دانشجویی و دانشجویان علوم اجتماعی کشور با انتشار بیانیه ای نسبت به بازداشت وی واکنش نشان داده و خواستار آزادی پی شدند‌. در بخشی از بیانیه مذکور آمده است: «روناک انسانی دغدغه‌مند و محققی پر تلاش است که برای تحقیق بر روی پایان‌نامه‌اش در آبادان حضور داشت. با وقایع دردناک اخیر آبادان و مصائبی که مردم آبادان در حادثه‌ی متروپل متحمل شدند، در بند و به اسارت رفتن انسان‌هایی که جرمی جز تحمل درد، رنج، ظلم و بلندکردن صدای مظلومان ندارند، بر اندوهمان افزود. متاسفانه روناک نیز در چنین مظلمه‌ای گرفتار آمده است. ما ضمن تسلیت به هم‌وطنان عزیز آبادانی، بازداشت خانم رضایی را به شدت محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی‌قید شرط او هستیم.» در پی حادثه فروریختن برج متروپل در آبادان مردم در شماری از شهرها به خیابان‌ها آمدند. “متروپل”، برجی ۱۰ طبقه در آبادان، ظهر روز دوشنبه دوم خرداد ۱۴۰۱ فروریخت. طی این حادثه ده ها تن از شهروندان کشته و زخمی شدند و جمعی دیگر در زیر آوار محبوس ماندند. مهندسان سازمان نظام مهندسی آبادان پیشتر هشدار داده بودند که ساخت این مجتمع بدلیل عدم رعایت نکات لازمه به افتتاح نخواهد رسید؛ با این حال ساخت ناموفق این بنا تا روز فرو ریختن آن و کشته و زخمی شدن شماری از شهروندان، ادامه پیدا کرد.

تعرض جنسی یک معلم در خراسان جنوبی به ۱۸ دختربچه ۸ تا ۱۱ ساله

طبق سند و اطلاعات رسیده به ایران اینترنشنال، یک معلم مرد ۵۵ ساله در اسلامیه، واقع در شهرستان فردوس استان خراسان جنوبی، به دست‌کم ۱۸ دختر دانش‌آموز هشت تا ۱۱ ساله تعرض جنسی کرده است. بر اساس این اطلاعات، معلم مورد نظر به بهانه برگزاری کلاس‌های خصوصی در پارکینگ خانه‌اش برای دانش‌آموزان دختر، اقدام به تعرض جنسی به آنان کرده است. نسخه‌ای از حکم دادگاه که به دست ایران اینترنشنال رسیده که نشان می‌دهد هفت نفر از این معلم شکایت کرده‌اند و او به «آزار و اذیت جنسی تماسی»، «بهره‌کشی جنسی از طریق در اختیار گرفتن طفل» و «در دسترس قرار دادن محتوای مستهجن و مبتذل برای اطفال و نوجوانان» متهم شده است. در این حکم به تجاوز و تعرض جنسی به شکل مستقیم اشاره نشده است. بر اساس حکم مذکور، این فرد برای اتهام «آزار و اذیت جنسی تماسی» به دو سال حبس تعزیری درجه شش و برای اتهام «بهره‌کشی جنسی از طریق در اختیار گرفتن طفل» به پنج سال حبس محکوم شده است. او همچنین به عنوان مجازات تکمیلی به دو سال محرومیت از اقامت در استان خراسان جنوبی محکوم است. در این حکم آمده است: «اقدام وی موجبات نارضایتی شدید والدین دانش‌آموزان و ضربه روحی و روانی به دانش‌آموزان دختر را فراهم آورده است.» والدین یکی از دختران خردسال که نخواست هویتش فاش شود در گفت‌وگو با هدیه کیمیایی، خبرنگار ایران اینترنشنال گفت این معلم در گذشته نیز سابقه تجاوز و تعرض به دانش‌آموزان را داشته و حتی اماکن و آموزش و پرورش نیز در جریان بوده‌اند اما نه تنها او را از کار برکنار و توبیخ نکرده‌اند که به او اجازه کار داده‌اند. پدر این کودک تأکید کرد یکی از دانش‌آموزان داخل مدرسه، موضوع تجاوز و تعرض جنسی را با مدیر مدرسه در میان گذاشته و او از بقیه دانش‌آموزان درباره این موضوع سوال پرسیده که دست کم ۱۸ دختربچه موضوع تعرض را تأیید کرده‌اند. او همچنین گفت: «بیشتر خانواده‌ها از اقشار کم‌درآمد و ضعیف جامعه‌اند و حتی توانایی پرداخت هزینه وکیل یا پزشکی قانونی را هم نداشتند.» یک منبع آگاه در شهرستان فردوس نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایران اینترنشنال گفت مدیر مدرسه وقتی از جریان تعرض به دختران دانش‌آموز باخبر می‌شود، به رئیس آموزش و پرورش شهرستان فردوس اطلاع می‌دهد اما این مقام مسئول از او می‌خواهد تا در برابر رسانه‌ای کردن موضوع آزار جنسی به دانش‌آموزان سکوت کند وگرنه او را برکنار می‌کند. به گفته این منبع آگاه، رئیس آموزش و پرورش شهرستان فردوس به مدیر مدرسه می‌گوید باید کاری کنند تا رضایت خانواده‌ها قبل از اینکه شکایت کنند، جلب شود. با این حال خانواده‌ها شکایت می‌کنند و این معلم بازداشت می‌شود اما بعد از یک هفته، او را با وثیقه ۵۰۰ میلیونی آزاد می‌کنند. مردم فردوس هم‌صدا با خانواده‌ دختربچه‌ها به آزادی این فرد اعتراض می‌کنند و او دوباره به زندان برگردانده می‌شود. این منبع مطلع با بیان اینکه در حال حاضر این فرد در زندان است، گفت: «دغدغه خانواده‌ها این است که متجاوز دوباره آزاد شود و سراغ دختربچه‌هایشان بیاید.» در چند سال گذشته دست‌کم دو پرونده تعرض جنسی به دانش‌آموزان در ایران خبرساز شده است. یک پرونده که به رسانه‌ها راه یافت درباره آزار و اذیت جنسی تعدادی از دانش‌آموزان دبیرستان پسرانه معین در تهران بود. در پرونده دوم نیز خبر تعرض جنسی به تعدادی از دانش‌آموزان یک دبستان در اصفهان از سوی یک عضو انجمن اولیا و مربیان این مدرسه منتشر شد. در هر دو مورد، وزارت آموزش و پرورش و مدیران ارشد و میانی آن وقوع «تجاوز» را به «آزار جنسی» و در مراحل بعدی به «رفتار خارج عرف» تقلیل دادند.

سپیده رَشنو نام زن معترض در اتوبوس است

بنا بر اطلاعات رسیده به ایران اینترنشنال، زن معترض به تذکر حجاب در اتوبوس، سپیده رشنو نام دارد و غروب شنبه ۲۵ تیرماه بازداشت شده است. بنا بر این اطلاعات، او ۲۸ ساله، هنرمند و داستان‌نویس است و علاوه بر این در زمینه ویراستاری فعالیت می‌کند. اطلاعات رسیده همچنین حاکی است که او در اتوبوس تنها بوده و ادعای رسانه‌های حکومتی مبنی بر این که فرد همراه او بازداشت شده نادرست است. روز شنبه ویدیویی در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد که مقاومت یک زن در مقابل تذکر حجاب زنی دیگر را در یک اتوبوس بی‌آر‌تی نشان می‌داد و در نهایت مسافران فرد تذکر‌دهنده را از اتوبوس بیرون کردند. نام فرد تذکر‌دهنده رایحه ربیعی اعلام شده است و برخی مقام‌های حکومتی از جمله رییس سازمان تبلیغات اسلامی از رفتار او تقدیر کرده‌اند. خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، روز یکشنبه نوشت درگیری در اتوبوس بی‌آرتی ساعت۸:۴۲ صبح رخ داده و زن معترض، تا پیش از غروب همان روز دستگیر شده است. فارش ادعا کرد او «عضو شبکه کشف حجاب» بوده و همچنین تعداد قابل توجهی از افراد این شبکه شناسایی و دستگیر شده‌اند. در ماه‌های اخیر موج تازه سرکوب زنان از طریق افزایش گشت‌های ارشاد، بستن کافه‌ها و رستوران‌ها به دلیل نوع پوشش مشتریان و ممنوعیت خدمات به افرادی که پوشش مدنظر حکومت را رعایت نمی‌کنند به راه افتاده است. فعالان و گروه‌های مخالف حجاب اجباری روز سه‌شنبه ۲۱ تیرماه کارزار گسترده خود با عنوان «حجاب بی حجاب» را به منظور مخالفت با سبک پوشش اجباری مورد تایید جمهوری اسلامی و برخوردهای خشونت‌آمیز حکومت آغاز کردند. با ادامه انتشار تصاویر اقدامات اعتراضی مخالفان حجاب اجباری در رسانه‌ها و حضور آن‌ها در اماکن عمومی شهرهای مختلف ایران، هشتگ «حجاب بی‌حجاب» به هشتگ داغ توییتر فارسی تبدیل شد. بسیاری از زنان و دختران با حضور در اماکن عمومی از جمله مراکز خرید، خیابان‌ها،‌ خودروها و معابر با برداشتن حجاب و گفتن جملاتی از جمله «من با حجاب اجباری مخالفم» و «نه به حجاب اجباری،‌ نه به جمهوری اسلامی» به این کارزار پیوستند. زنان همچنان ویدیوها، روایت‌ها و تصاویر همراهی و حمایت خود از این کارزار را با هشتگ «حجاب بی‌حجاب» در رسانه‌های اجتماعی منتشر کردند. جمهوری اسلامی در آستانه فرارسیدن هفته «حجاب و عفاف»، طرح‌های مربوط به نظارت بر پوشش شهروندان در اماکن اداری و عمومی را تشدید کرده و حضور گشت‌های ارشاد به شکل آشکاری بیشتر شده بود.

نرگس محمدی: زن در نظام جمهوری اسلامی ممنوع است

نرگس محمدی، سخنگو و نائب‌رئیس زندانی کانون مدافعان حقوق بشر، با انتشار نامه‌ای از زندان قرچک ورامین، نسبت به سرکوب زنان ایرانی توسط جمهوری اسلامی اعتراض کرد. به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ نرگس محمدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین طی نامه‌ای که در حساب اینستاگرام وی انتشار یافته، سرکوب مطالبات حق‌طلبانه زنان ایرانی توسط نهادهای وابسته به جمهوری اسلامی را محکوم کرد. متن کامل این نامه که نسخه ای از آن در اختیار کمپین قرار گرفته در ادامه می آید : رئیس قوه قضاییه، تلاش زنان برای توقف حجاب اجباری و برخورداری از حق پوشش را تلاش برای ترویج بی‌حیایی خوانده است، اما باید بدانند که تلاش زنان سرافراز جامعه ایران، تقلایی حق‌طلبانه و مبارزه‌ای شجاعانه است نه بی‌حیایی. این حکومت استبدادی زن‌ستیز است که ارزش‌های انسانی را وارونه کرده است. در نامکانی، متحمل حبس شده‌ام که ندامتگاه قرچک نامیده می‌شود. ماه‌هاست که در تلاش هستیم تا آنچه را که اقلام ممنوعه می‌نامند را مجاز کنیم. در این زندان اقلام بی‌شماری ممنوع هستند که دلیل آن زن‌بودن ماست. در این زندان خیار، موز و هویج جزء اقلام ممنوعه هستند چون ما زن هستیم و اشکال این میوه‌ها تحریک‌کننده است. روزهای نخست وقتی مسئولان گفتند که این سه نوع میوه برای زنان ممنوع است و فروشگاه تحت هیچ شرایطی حتی برای زندانیان بیمار نخواهد آورد، به خیالم هم نمی‌رسید که دلیل آن فقط زن‌بودن ما و شکل ظاهری میوه‌هاست و نمی‌توانستم باور کنم که کارشناسان و مسئولان قضایی و امنیتی نظام با چنین رویکرد ابتذال گونه‌ای به زن می‌نگرند و با چنین معیار و ضوابطی برای زنان محدودیت و محرومیت ایجاد می‌کنند. تلاش‌های ما هنوز هم نتیجه نداده است. زن‌ستیزی و بی‌منزلت‌سازی زن در چهارچوب ایدئولوژی و نگرش نظام استبداد دینی، فاجعه‌بارتر از آن است که فقط زنان را از حق پوشش محروم نماید، زندان قرچک بازنمای اراده حکومتی است که زن را به دلیل زن‌بودن حتی از خوردن میوه هم محروم می‌کند و توجیه آن‌ها حفظ عفاف و حیای ما زنان است که وظیفه مراقبت از عفت ما نیز برعهده مردان حکومت دینی است. در این نظام سلطه‌گر، صدای زن ممنوع، موی زن ممنوع، حتى میوه برای زن ممنوع است. سزاوار است بگویم که زن “ممنوع” است. زن اگر میوه‌ ممنوعه در زندان قرچک بخواهد بی‌عفت و فاحشه است. زن اگر در جامعه پوشش آزادانه بخواهد، بی‌حیاست. اگر در خانواده حق طلاق بخواهد ناشزه است و اگر زندگی و شادی بخواهد سزاوار مجازات است. در چنین زندان و چنین حکومتی من “نرگس محمدی “به عنوان یک زن و یک مادر اعلام می‌کنم که زیر بار حجاب اجباری حکومت نمی‌روم و اجبار را برنمی‌تابم، در زندان قرچک، میوه موز، خیار و هویج می‌خواهم، چرا که این محرومیت از میوه‌ها را توهین به زن می‌دانم، ناشی از ذهن بیماری که آن را قاعده کرده است. آزادی و برابری و سرزندگی، نشاط حق ما زنان است، حتی اگر بهای آن زندان و مرگ باشد.

فریبا اسدی، بدون تکمیل دوره درمان، به زندان قرچک ورامین بازگردانده شد

فریبا اسدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین چهارشنبه شب ۲۲ تیرماه، در پی وخامت حال جسمانی به بیمارستان خارج از زندان اعزام شده و سحرگاه امروز بدون تکمیل دوره درمان به زندان بازگردانده شد. به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ چهارشنبه شب ۲۲ تیر ۱۴۰۱، فریبا اسدی، زندانی سیاسی به بیمارستان ستاری قرچک منتقل شد. یک منبع مطلع با بیان اینکه اعزام خانم اسدی به بیمارستان در پی وخامت حال عمومی وی صورت گرفته است، گفت: “خانم اسدی که ۱۲ شب به بیمارستان اعزام شده بود، بدون تکمیل روند درمان و رسیدگی پزشکی مناسب، ساعت هفت صبح به زندان بازگردانده شد. او هم اکنون با حال عمومی نامناسب در زندان به سر می‌برد.” فریبا اسدی، در روز جمعه ۱۳ خردادماه ۱۴۰۱، نیز از رسیدگی مناسب پزشک محروم مانده بود. پیشتر یک منبع مطلع از شرایط این زندانی به کمپین گفته بود: «فریبا در وضعیت جسمانی بسیار نامناسبی است و از مشکلات قلبی، بیماری کلیوی و روماتیسم به شدت رنج میبرد. علیرغم تشخیص بهداری زندان مبنی بر لزوم در اعزام وی به بیمارستان، هر روز به عناوینی از اعزام او جلوگیری می‌شود. همچنین بهداری زندان به بهانه نداشتن بودجه، تنها به تزریق مسکن برای این زندانی که نیاز به داروهای درمانی تخصصی دارد، بسنده می‌کند.» در تاریخ ۱۱ اردیبهشت‌ ماه امسال، هرانا طی گزارشی از ممانعت مسئولین زندان از اعزام فریبا اسدی به بیمارستان خبر داد. این ممانعت به دلیل مخالفت وی با انتقال با دستبند صورت گرفته بود. فریبا اسدی، مهران دلفان آذری، میثم غلامی و مسعود وظیفه در بهمن ماه سال ۹۹ از بابت اتهامات تبلیغ علیه نظام و عضویت در گروه های مخالف نظام توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. مهران دلفان آذری، میثم غلامی و فریبا اسدی مورخ ۱۰ مهرماه ۱۴۰۰ توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب شهریار هر یک از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری و مسعود وظیفه از بابت اتهام معاونت در تبلیغ علیه نظام به ۶ ماه حبس با احتساب ایام بازداشت محکوم شدند. از میان آنها فریبا اسدی مدتی پس از بازداشت با تودیع قرار وثیقه آزاد شد. مهران دلفان آذری، میثم غلامی و مسعود وظیفه نیز با پایان مراحل دادرسی به زندان تهران بزرگ منتقل شدند. مسعود وظیفه و میثم غلامی پیشتر از زندان تهران بزرگ آزاد شدند. مهران دلفان آذری نیز اواخر اسفندماه سال گذشته از زندان تهران بزرگ آزاد شد. فریبا اسدی در تاریخ ۱۳ دی ۱۴۰۰، در منزل شخصی خود واقع در تهران بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان قرچک ورامین منتقل شد. وی در تاریخ ۲۱ آذر ۱۴۰۰ طی ابلاغیه‌ای جهت اجرای حکم حبس به شعبه دوم اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب شهر قدس احضار شده بود.

سکته مغزی مادر و پدر سهیل عربی براثر فشارهای روزافزون وزارت اطلاعات

سهیل عربی زندانی سیاسی سابق و در تبعید از سکته مغزی پدر و مادرش براثر فشارهای روزافزون وزارت اطلاعات خبر داد. کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، ۲۳ تیر ۱۴۰۱ ، زندانی سیاسی سهیل عربی که هم اکنون در تبعید بسر می برد، از سکته مغزی مادر و پدرش در نتیجه فشارهای روزافزون وزارت اطلاعات خبر داد. سهیل عربی در متنی که در صفحه شخصی خودش منتشر کرد گفت که برغم سکته مغزی مادرش فرنگیس مظلوم، وزارت اطلاعات از گذاشتن فشار بر او منصرف نشده و وی را جهت اجرای حکم به زندان فراخوانده است. این درحالیست که عوامل زندان از پذیرش او بخاطر شدت بیماریها سرباز می‌زنند ولی وزارت اطلاعات بر اجرای حکم اصرار دارد. خانم فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی پیشتر در مهر ۹۹ به یک سال و نیم حبس محکوم شده بود. وی پیشتر نیز در تیر ۱۳۹۸، توسط ماموران وزارت اطلاعات در منزل خواهرش بازداشت و به سلول انفرادی بند امنیتی ۲۰۹ در زندان اوین منتقل گردید. وی در تاریخ ۱۶ مهر ماه ۱۳۹۸، پس از اتمام مراحل بازجوئی بطور موقت تا اتمام مراحل دادرسی با تودیع قرار وثیقه ای به مبلغ ۲۵۰ میلیون تومان آزاد شد. خانم فرنگیس مظلوم ۵۵ ساله می باشد وی از بیماری شدید قلبی، پادرد شدید_ نیاز به جراحی مفصل های هر دو ران پا و مشکلات بینایی رنج می برد. اکنون وزارت اطلاعات با فشار بر این مادر بیمار، میخواهد وی را به زندان انداخته و به این ترتیب فشار را بر او و فرزندش سهیل عربی افزایش دهد. وزارت اطلاعات صراحتا به فرنگیس مظلوم گفته است چون پسر شما به فعالیتهایش ادامه میدهد ما مجبوریم حکم شما را اجرا کنیم. این درحالیست که طبق قانون همین نظام هرکس مسئولیت اعمال خود را بر دوش دارد و اتهام فرزند به پای پدر و مادر نوشته نمی شود. سهیل عربی در مقاله ای تحت عنوان «از تو کمترم اگر کم بیارم» از فشارهایی که بر خانواده وی و خودش رفته است نوشته است: نسخه ای از این مقاله را در زیر می خوانید: از تو کمترم اگر کم بیارم!‍ دوشنبه پدرم سکته مغزی کرد، سه شنبه مادرم ! هر دو سابقه سکته قلبی هم دارند؛ پدرم متولد ۱۵ مهر ۱۳۴۱، یعنی هنوز شصت سالش نشده و مادرم هم ۵۵ سالشه، در سن ۴۸ سالگی وقتی خبر تایید حکم اعدام مرا شنید، برای اولین بار سکته کرد و این بار هم از بس وزارت اطلاعات و پزشکی قانونی آزارش دادند، برای دومین بار سکته کرد. از پارسال تا حالا چهار بار به زندان احضار شده و هر بار هم با پای خودش رفته که هر بار بازی درآوردند، عوامل زندان میگویند که نمی توانیم او را در زندان نگه داریم (به دلیل بیماری های قلبی و پادرد شدید_ نیاز به جراحی مفصل های هر دو ران پا و مشکلات بینایی) اما وزارت اطلاعات اصرار دارد هر طور شده باید مجازاتش را تحمل کند، هر بار پاسکاری به پزشکی قانونی و دوباره به زندان… بازجوی وزارت اطلاعات به مادرم گفته، پسر شما همچنان به جرائم قبلی اش (فعالیت تبلیغی علیه نظام و تشویش اذهان عمومی) ادامه می دهد و ما هم مجبوریم حکم شما را اجرا کنیم. سال ۹۸ که مادرم در سلول انفرادی بند ۲۰۹ بود، من در بند ۸ زندان اوین بودم، نگران مادرم شدم، اعتصاب غذا کردم، سه روز نه آب و نه خوراک، تا با ملاقاتم با مادر موافقت شد، مرا با چشم بند تا جلوی سلول مادرم بردند، جلوی سلول چشم بندم را برداشتند و بازجو گفت: ببین! مادرت توی سلول انفرادی است، حکم بازداشت خواهرت و پدرت را هم دارم، همسرت را هم که در این راه از دست دادی… چی باعث میشه باز ادامه بدی؟ چی باعث میشه نشکنی؟ کجا قراره بشکنی؟ (با خشم می پرسید) و با خونسردی پاسخ دادم: واقع بینی! من واقعیت را می بینم که از شکنجه های شما نمی ترسم ، ما جز زنجیرهایمان، جز گرفتاری هایی که شما برایمان درست کرده اید، جز یک زندگی سراسر بحران و غرق در فقر و مصیبت هیچ برای از دست دادن نداریم، پس می جنگیم ، حتی اگر به سقف آرزوهایمان که رهایی از ستمگری و تجربه ی زیست طبیعی است هم نرسیم ، دست‌کم خیالمان راحت است که تلاشمان را برای آزاده زیستن انجام داده ایم. من خواسته عجیب و زیادی ندارم، خواسته شما عجیب و زیاد است که توقع دارید در برابر این همه ظلم و فساد سکوت کنم… بازجو با شنیدن دفاعیات من ،طبق معمول تقصیر را به گردن دولت انداخت و گفت ، این رای مردم است، این دموکراسی است، مردم انتخاب بدی داشتند و حالا باید تاوان اشتباهاتشان را بدهند، اقتصاد که دست حضرت آقا نیست، رئیس جمهور منتخب مردم ( روحانی) خراب کاری کرده… اگر همه چیز دست رهبری بود، ایران گلستان می شد! خیلی تلاش کردم که به او بفهمانم اینکه، شورای نگهبان مردم را وادار می کند از بین چند گزینه منتخب یکی را انتخاب کنند و شخص منتخب هم اختیارات چندانی برای ایجاد دگرگونی های بنیادین ندارد و فقط یک مجری دستورات دول پنهان است، ربطی به دموکراسی ندارد،از جمهوری فقط اسمش را دارد… اما در برابر فهمیدن حقایق مقاومت می کرد، حتی به او یادآوری کردم که اصلا در انتخابات شرکت نکردم و به هیچ حزب و گروهی وصل نیستم که تلافی رئیس جمهور شدن روحانی را سر من در می آورید، از دید من با تعویض روحانی و رئیسی بهبودی در زندگی مردم ایجاد نمی شود، چون سیستم فاسد و نا کار آمد است… گفت به خاطر همین طرز فکرت مادرت و خانوادت را به دردسر انداختی ، گفتم اگر طرز فکر من اشتباه بود، شما دست‌کم به قوانین خودتان احترام می گذاشتید، بازداشت و محکومیت مادر من به دلیل انتقادهای من، بر خلاف اصل شخصی بودن مجازات است، برخلاف قوانین خودتان… گفت مادرت با رسانه های بیگانه مصاحبه کرده و این یعنی جرم امنیتی! گفتم مگر راه دیگری پیش رویش گذاشته بودید؟ بازداشت من از روز اول غیر قانونی بوده، حین بازداشت بارها مورد ظلم مضاعف بازجو ها قرار گرفتم، اقسام شکنجه ها بر ما وارد شده و ما هم هر بار شکایت کردیم و رسیدگی نشده، ما هم اطلاع رسانی کردیم بلکه کسی به فریاد امثال ما برسد، اینجا به جای مجرمین اصلی، ما که به اختلاس، دزدی ، ویرانگری ها و فساد اعتراض می کنیم را محکوم و مجازات می کنند… حرفم را قطع کرد و گفت : چرا از ایران نمی روی؟ با این طرز فکر اینجا اذیت میشی! گفتم طرز فکر من مگه مجرمانه است؟ بعدش ، من برم یک کشور دیگه، بگم: ببخشید لطفا به من پناهندگی بدید، چون عرضه نداشتم خونه خودمُ آباد کنم؟ از نظر من شبیه اینه که آدم در خونه همسایه بزنه، بگه پدر و مادرم به من غذا نمیدن، تو رو خدا شما به من غذا بدید! من دنبال یک زندگی طبیعی و سالم هستم، اونا که حق مردم می خورن باید مجازات شوند، نه من. *** آن بازجو، از معدود بازجوهایی بود که دست‌کم حرفم را شنید، چند روز بعد مادرم به قید وثیقه آزاد شد ، اما پس از آن هر بار مقاله انتقادی یا گزارشی از اوضاع زندان نوشتم، تهدیدم کردند که پرونده مادرت هنوز باز هست! من هم هر بار گفتم : اولا که انتقاد جرم نیست ، دوما اگر من مجرم هستم چرا مادرم باید مجازات شود؟ اینها همین‌ها هستند که پول می گیرند ، لعنت بر یزید را فریاد کنند، در حالی که حتی یزید هم با خواهر امام شیعیان چنین رفتاری نکرد … آنها گمان می کنند که با آزار خانواده ام می توانند مرا از حق طلبی منصرف کنند، اما نمی دانند که تمام افراد جامعه خانواده من هستند، و اگر فریاد می زنم ، برای نجات همه جامعه، حتی فرزندان خود همین شکنجه گران است، این جامعه بیمار است و نیاز به آسیب شناسی دارد، مجازات( شکنجه ) فقط تلاش برای پاک کردن صورت مسئله است! من با شکنجه متوقف نمی شوم، پاسخ انتقاد شکنجه نیست! باید به داد مردم رسید!

بازداشت‌های گسترده؛ مادران دادخواه دستگیر و به «پول گرفتن برای ایجاد اغتشاش» متهم شدند

«مادران دادخواه» به دنبال اجرای عدالت بعد از کشته شدن فرزاندانشان در اعتراض‌های خیابانی از جمله دی ۹۶ و آبان ۹۸ هستند بی بی سی: ساعاتی بعد از بازداشت اعضای خانواده کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان ۹۸، خبرگزاری حکومتی فارس آنها را به «دریافت پول برای ایجاد اغتشاش و ناامنی» در ایران متهم کرد. امروز دوشنبه ۲۰ تیر تعداد زیادی از اعضای خانواده‌های جان‌باختگان آبان ۹۸ امروز در یورش نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند. ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری، از جان‌باختگان آبان ۹۸ در خانه‌اش بازداشت شد. بنا بر گزارش‌ها مهرداد بختیاری، عموی پویا هم بعد از انتشار ویدیویی که قفل شکسته در خانه خانم شیرپیشه را نشان می‌داد، دستگیر شده است. هم‌زمان بر اساس گزارش‌ها دست کم پنج نفر دیگر از مادران کشته‌شدگان آبان بازداشت شده‌اند. سکینه احمدی، رحیمه یوسف‌‍زاده و محبوبه رمضانی، مادران ابراهیم کتابدار، نوید بهبودی و پژمان قلی‌پور-کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان- در خانه خانم یوسف‌زاده بازداشت شدند. هم‌چنین گزارش شده است که ایران الهیاری، مادر مهرداد معین‌فر و زینب محمدی، مادر محمد طاهری -جان‌باختگان آبان ۹۸- هم بازداشت شده‌اند. طلعت مشکی و سمیه جعفرپناه، خواهر محسن جعفرپناه از جمله بازداشت‌شدگان دیگر هستند. اتهام‌های امنیتی علیه مادران دادخواه خبرگزاری فارس، وابسته به نهادهای نظامی و امنیتی حکومت ایران، به نقل از «یک مقام آگاه» نوشته است که «تعدادی از اغتشاشگران مدعی دادخواهی» در جلسه‌ای که برای «ایجاد اغتشاش» برگزار شده بود بازداشت شده‌اند. مادرانی که فرزندانشان را در جریان اعتراض‌های مختلف در ایران از جمله دی ۹۶ و آبان ۹۸ از دست داده‌اند و به دنبال اجرای عدالت هستند با نام «مادران دادخواه» شناخته می‌شوند. خبرگزاری فارس به نقل از مقامی که نامش را نبرده، مدعی شده است افراد بازداشت‌شده «با پوشش دادخواهی به یک عنصر متصل با سرویس جاسوسی بیگانه ارتباط گرفته بودند». این خبرگزاری بازداشت‌شدگان را متهم کرده است که «از یک رابط مالی خارجی پول دریافت می‌کردند تا اغتشاش و ناامنی در کشور ایجاد نمایند». خانواده‌های کشته‌شدگان اعتراض‌ها در ایران همواره با تهدید و ارعاب نیروهای امنیتی روبرو بوده‌اند تا سکوت پیشه کنند و از پی‌گیری پرونده جان‌باختگان خود دست بردارند. خبرگزاری فارس نوشته است که بازداشت‌شدگان «به کرات توسط سربازان گمنام امام زمان نسبت به هویت برخی از مرتبطین و جنبه‌های مجرمانه افعال خود توجیه شده بودند اما متاسفانه دست از اعمال مجرمانه ی خود برنداشته و نهایتا امروز در جلسه ای که برای ایجاد اغتشاش برگزار شده بود، بازداشت شدند.» «سربازان گمنام امام زمان» اصطلاحی است که در ادبیات جمهوری اسلامی برای ماموران وزارت اطلاعات استفاده می‌شود. حکومت ایران متهم است که برای سرکوب و ساکت کردن معترضان و منتقدان از اتهام‌های سنگین امنیتی علیه آنها استفاده می‌کند. بازداشت جعفر پناهی امروز جعفر پناهی، کارگردان سرشناس سینمای ایران هم بازداشت شد. طاهره سعیدی، همسر آقای پناهی به بی‌سی‌سی فارسی گفت که آقای پناهی در تماسی گفته است که در بند عمومی زندان اوین است و بازداشت او به حکم شش سال زندانی مربوط می‌شود که ۱۲ سال پیش علیه او صادر شده بود. به گفته خانم سعیدی آقای پناهی به همراه چند نفر دیگر از هنرمندان برای دادخواهی و پی‌گیری پرونده دو فیلمساز بازداشتی دیگر-محمد رسول‌اف و مصطفی آل احمد- به دادسرای اوین رفته بودند اما در آنجا آقای پناهی بازداشت و به زندان منتقل می‌شود. محمد رسول‌اف و مصطفی آل احمد، سینماگران امضاکننده بیانیه اعتراضی «تفنگت را زمین بگذار» بودند که از برخورد با معترضان بعد از فروریختن برج متروپل انتقاد کرده بودند. جعفر پناهی از جمله منتقدان صریح سیاست‌های جمهوری اسلامی بوده و دیدگاه‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده است. او که مدتی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ بازداشت شده بود، در آذر ۱۳۸۹ به ۶ سال حبس و ۲۰ سال محرومیت از فیلمسازی، فیلمنامه نویسی، سفر به خارج از ایران و گفتگو با رسانه های داخل و خارج محکوم شد. بازداشت‌های پی‌در‌پی و بستن فضای اجتماعی در روزها و هفته‌های اخیر بازداشت‌ فعالان سیاسی و اجتماعی در ایران شدت گرفته و هم‌زمان سخت‌گیری‌ها در فضای اجتماعی از جمله برای نحوه پوشش و «حجاب» به شکل قابل توجهی بیشتر شده است. از جمله افراد سرشناسی که در روزهای گذشته بازداشت ‌شده‌اند، مصطفی تاج‌زاده، فعال سیاسی اصلاح‌طلب بود که می‌گفت حکومت نیاز به اصلاح ساختاری دارد و مخالف تغییر رژیم در ایران بود. تعداد زیادی از افراد هم برای گذراندن حکم‌های قبلی فرا خوانده شده‌اند یا برای بازجویی احضار شده‌اند. پیش از آن هم تعداد زیادی از فعالان کارگری و صنفی بازداشت شدند. نابسامانی وضعیت اقتصادی و معیشتی در ایران اعتراض‌ها و انتقادهای زیادی به دنبال داشته است. هم‌زمان حکومت سرکوب آزادی‌های اجتماعی را با شدت از سر گرفته و تعداد گشت‌های ارشاد و بازرسی خودرو در خیابان‌ها به شکل چشم‌گیری زیادتر شده است.

پیام عسل محمدی قبل از راهی شدن به زندان اوین

عسل محمدی، فعال کارگری امروز دوشنبه ۲۰ تیرماه، جهت تحمل دوران محکومیت یک سال حبس خود، راهی زندان اوین شد. وی امروز در صفحه اینستاگرام خود نوشت: « امروز برای اجرای حکم یکسال حبس به زندان اوین رفتم. این واقعیت که ایران آبستن قیام‌های قریب الوقوع در اعتراض به افزایش و گسترش فقری بی سابقه و شدت فشارهای اجتماعی بر مردم خواهد بود ،چنان عینی و غیر قابل انکار است که مقام‌های حکومتی را ناچار به اذعان و انذار آنچه پیش روی نظام است نموده و نهادهای امنیتی را به دستپاچگی برای پرونده سازی‌های پوچ و مذبوحانه برای فعالان سیاسی به امید ارعاب و ساکت کردن هر معترضی. آنچه جمهوری اسلامی هرگز نفهمید شدنی نیست. نه اجرای فله‌ای احکام چند معترض و نه انفرادی های رفقا و عزیزانمان در بندهای امنیتی و نه صدها ساعت شکنجه روانی برای اعتراف گیری، هیچ کدام نمیتواند جمهوری اسلامی را از سرنوشت محتومش، سرنگونی؛ رهایی بخشد. ایمان “ما “به تحقق رهایی،آزادی و برابری هزاران بار پر زور تر از گلوله‌های سربی جلاد است. امروز رفتم تا برای مدتی کنار خواهران آزاد‌ه‌ام ، در بند رویای آزادی سرزمینم را ببافم تا به تار و پودش رنگ عمل بپاشم. آنجایی میروم که هوایش پر از بوی نسرین است و نیلوفر. شبهایش ناهید در آسمانمان دلبری میکند دلهایمان شوق بهار دارد و هر سپیده‌ میخوانم ای شادی ای شادی آزادی روزی که تو بازآیی با این دل غم پرورد من با تو چه خواهم کرد» هرانا نیز در گزارش خود در باره زندانی شدن عسل محمدی نوشته است: خانم محمدی پیشتر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهامات «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به ۱ سال و ۸ ماه حبس و دو سال محرومیت از عضویت در دسته جات سیاسی و اجتماعی محکوم شده بود. حکم صادره اردیبهشت ماه امسال توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. به این ترتیب با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۱ سال زندان برای خانم محمدی قابل اجرا است. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات عسل محمدی در تاریخ ۴ بهمن‌ماه ۱۴۰۰ در این شعبه برگزار شده بود. در جریان این جلسه که در خصوص اتهامات وی با مصادیقی از جمله شرکت در کمپین «شکنجه‌ی سفید» و عضویت در محافل مارکسیستی” برگزار شد، قاضی به دلیل نبود مستندات کافی و در نظر گرفتن دفاعیات، پرونده خانم محمدی را به بازپرسی ارجاع داد. ایمان سلیمانی، وکیل مدافع عسل محمدی پیشتر در خصوص پرونده موکل خود به هرانا گفته بود: “ایشان در دوران بازداشت به وکیل دسترسی نداشتند. در مرحله دادسرا هم که من از ایشان اعلام وکالت کردم اجازه حضور و مطالعه پرونده را برای دفاع از وی بنا به استناد تبصره ماده ۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری ندادند و ایشان در شرایط بسیار نامناسبی از لحاظ روحی و روانی و همچنین برخلاف نص صریح قانون که حضور وکیل به همراه متهم در تحقیقات مقدماتی را ضروری دانسته مورد بازجویی قرار گرفت.” عسل محمدی به همراه هیراد پیربداقی در تاریخ ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۰ با ضرب و شتم بازداشت شده و منزل آنان مورد تفتیش نیروهای امنیتی قرار گرفت. در تاریخ ۲۰ آبان‌ماه ۱۴۰۰ عسل محمدی به یکی از سلول‌های عمومی بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل و نهایتا در تاریخ ۱ آذرماه ۱۴۰۰ با تودیع قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد. هیراد پیربداقی و عسل محمدی در تاریخ ۱۴ آبان‌ماه ۱۴۰۰ به همراه ۸ تن از فعالین مدنی دیگر با حضور در دفتر قضایی نسبت به نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی اعلام شکایت کردند.

زنان و دختران ایرانی در خیابان‌ها حجاب از سر برداشتند

در روز ۲۱ تیر که از سوی حکومت جمهوری اسلامی روز «عفاف و حجاب» نامگذاری شده است، شما زیادی از زنان و دختران ایرانی با برداشتن حجاب خود در خیابان‌ها به حجاب اجباری اعتراض کردند. در ویدیوهایی که از این حرکت اعتراضی زنان و دختران ایرانی منتشر شده است، آن‌ها اقدام به آتش زدن شال و روسری و یا پیاده روی بدون حجاب در خیابان‌ها کرده‌اند. در برخی ویدئوها نیز مردانی در کنار زنان خانواده خود به مخالفت با حجاب اجباری پرداخته و حتی روسری‌ها و شال‌هایی را در خیابان رها می‌کنند و دور می‌اندازند. در شبکه‌های اجتماعی هم هشتگ «#حجاب_بی‌_حجاب» ترند شده و بسیاری از زنان نوشته‌اند بدون روسری و در بعضی موارد بدون مانتو در خیابان‌ها و اماکن عمومی حاضر شده یا خواهند شد. همچنین تصاویر متعددی از دیوار نویسی علیه حجاب اجباری توسط کاربران شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که در آن‌ها شعارهای «حجاب بی حجاب»، «ما زنان بیداریم، از حجاب بیزازیم» و «دست اسلام از بدن زن کوتاه» مطرح شده است. همزمان با این کارزار، شاهزاده رضا پهلوی روز دوشنبه در پیامی از مردان ایرانی خواست «دوشادوش زنان در صف اول این مبارزه باشند» در هفته‌های گذشته فشار مقامات حکومت ایران برای تحمیل حجاب اجباری به زنان شدت کم سابقه‌ای یافته و حضور گشت‌های ارشاد در خیابان‌ها به شکل آشکاری بیشتر شده است. مخالفان جمهوری اسلامی می‌گوید ناتوانی حکومت برای حل مشکلات اقتصادی و بن بست سیاست خارجی سبب شده است که نظام جمهوری اسلامی سرکوب مخالفان در داخل را تشدید کند و مبارزه با بدحجابی بهانه‌ای برای این سرکوب است.

ناهید شیرپیشه بازداشت شد

ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری، از جان باختگان اعتراضات آبان ۹۸ امروز دوشنبه ۲۰ تیر توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۱، ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری، از جان باختگان اعتراضات آبان ۹۸، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. خواهر پویا بختیاری، با انتشار ویدیویی در صفحه شخصی خود در شبکه های اجتماعی از اعمال خشونت نیروهای امنیتی هنگام بازداشت خانم شیرپیشه خبر داده است. تا لحظه تنظیم این گزارش از دلایل بازداشت، اتهامات مطروحه و محل نگهداری این شهروند اطلاعی در دست نیست. خانم شیرپیشه پیشتر نیز به دلیل فعالیت های مدنی خود سابقه بازداشت توسط نهادهای امنیتی را داشته است. منوچهر بختیاری، پدر پویا بختیاری نیز اکنون دوران محکومیت خود را در ندامتگاه مرکزی کرج سپری می‌کند. ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری (زاده ۱۹ شهریور ۱۳۷۱ – درگذشتهٔ ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در مهرشهر کرج) یکی از جان‌بخاتگان اعتراضات سراسری ۱۳۹۸ ایران است.

بازداشتگاه اطلاعات شیراز؛ تداوم بازداشت و بلاتکلیفی از وضعیت نگار ایقانی، شقایق خانه زرین و ژیلا شرفی نصرآبادی

نگار ایقانی، شقایق خانه زرین و ژیلا شرفی نصرآبادی، شهروندان بهایی اهل شیراز در بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر به‌سر می‌برند. هنوز از اتهام‌ و دلایل بازداشت این سه شهروند بهایی اطلاعی در دست نیست. به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ روز پنج‌شنبه 16 تیر ماه ۱۴۰۱، نگار ایقانی، شقایق خانه زرین و ژیلا شرفی نصرآبادی، سه شهروند بهایی اهل استان فارس در بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ اداره اطلاعات شیراز بسر می برند. این شهروندان از ۱۱ روز پیش بازداشت و تحت بازجویی هستند. بر اساس این گزارش، این سه شهروند بهایی از 11 روز پیش که توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت شدند به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ اداره اطلاعات منتقل و تا به امروز شقایق خانه زرین دو بار، ژیلا شرفی نصرآبادی سه بار و نگار ایقانی فقط یک بار موفق به تماس با خانواده خود شدند و در حال حاضر در یک اتاق هر سه نفر با هم نگهداری می شوند اما از حق ملاقات کابینی بنا به دستور بازجوی پرونده و بازپرسی محروم هستند. اتهام‌های این سه نفر مرتبط با اعتقادات آنها به دیانت بهایی است اما تا به امروز مصادیق حقوقی اتهامات از سوی بازپرس اعلام نشده است. لازم به ذکر است، در تاریخ ۵ تیر ماه ۱۴۰۱، ژیلا شرفی نصرآبادی، شقایق خانه زرین و نگار ایقانی، در پی یورش ماموران اداره اطلاعات شیراز به محل سکونت این شهروندان پس از تفتیش منزل و ضبط برخی وسائل شخصی بازداشت شدند. همچنین، پدر شقایق خانه زرین، با توجه به تداوم بی خبری از وضعیت فرزندش و سکته قلبی به بیمارستانی در شیراز منتقل شد.

دستور فوری رئیسی درباره حجاب و عفاف

ابراهیم رئیسی سه شنبه شب در آغاز جلسه شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی با توجه به دستور کار شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی درباره موضوع حجاب و عفاف دبیرخانه شورا را موظف کرد با همکاری همه دستگاه‌ها و نهادهای فرهنگی و اجرایی نسبت به اجرای قانون مصوب مجلس شورای اسلامی و قانون سال ۱۳۸۴ شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی اهتمام لازم را داشته باشند. رئیس دولت سیزدهم«ترویج فساد در جامعه اسلامی و انقلابی» را «اقدامی سازمان یافته و برنامه ریزی شده» دانست که با هدف «تضعیف و تخریب پایگاه معنوی و ارزش‌های دینی» با «سرمایه گذاری کلان استکبار و دشمنان ملت ایران» صورت می‌گیرد. رئیسی، با اشاره به اینکه دشمنان ایران و اسلام با استفاده از شبکه‌های گسترده و متعدد ماهواره‌ای و مجازی با ترویج فساد، استقامت فرهنگی و مبانی ارزشی و دینی جامعه را هدف گرفته‌اند، تصریح کرد: «باید در مقابل این تهاجم سازمان یافته و گسترده اقدامات لازم و بازدارنده صورت گیرد و نهادهای مسئول در این زمینه اقدامات نظام‌مند و منسجمی به عمل آورند.» بر اساس گزارش رسانه‌های ایران در ادامه جلسه اعضای شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، گزارش‌های دستگاه‌های مختلف درباره وضعیت اجتماعی مرتبط با موضوع حجاب و عفاف را مورد بررسی قرار دادند. اعضا بر اساس این گزارش‌ها که حاکی از «نگرانی و مطالبه وسیع و گسترده مردم از وضعیت سلامت خانواده، فرزندان و نسل جوان» بود، بر لزوم انجام وظایف و مسئولیت‌های در نظر گرفته شده برای دستگاه‌های مختلف در قوانین و مقررات مصوب مربوط به حجاب و عفاف تاکید کردند. گفتنی است بر اساس گزارش‌های مردمی از سطح شهرهای بزرگ ایران، حضور گشت ارشاد در خیابانها نسبت به گذشته افزایش محسوسی داشته است و کاربران در فضای مجازی از تجربیات خود و برخورد تند ماموران و همچنین تذکر افراد مذهبی به بهانه امر به معروف و نهی از منکر می‌گویند.

بند ۲۰۹ زندان اوین؛ تداوم بازجویی و بلاتکلیفی ریحانه انصاری علیرغم گذشت 55 روز بازداشت

ریحانه انصاری، فعال کارگری علیرغم گذشت 55 روز از زمان دستگیری، کماکان در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می برد. هنوز از اتهام‌های وارده با این فعال کارگری اطلاعی در دست نیست. به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ ریحانه انصاری، فعال کارگری در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می برد. پیش‌تر وزارت اطلاعات علیرغم تودیع قرار وثیقه یک میلیارد تومانی از آزادی خانم انصاری ممانعت به عمل آورده بود. یک منبع مطلع در این خصوص گفت: «ریحانه مادر و تنها سرپرست یک فرزند دختر است، حال با تداوم بازداشت دخترش در شرایط اقتصادی بسیار نامناسبی قرار گرفته و به دلیل مشکلات مالی نمیتواند به صورت مرتب به ملاقات مادرش هم برود.» این فعال کارگری روز پنج شنبه ۲۲ اردیبهشت ماه امسال، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. ماموران در زمان بازداشت ضمن تفتیش منزل، شماری از وسایل شخصی او را ضبط کرده و با خود بردند. تا لحظه تنظیم این گزارش، از دلایل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه خانم انصاری اطلاعی در دست نیست. ریحانه انصاری پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت داشته است.

یورش گشت‌های ارشاد اسلامی به خیابان‌ها و خشونت عریان علیه زنان

گزارش‌ها از سطح شهرها و خیابان‌ها و همچنین مراکز اداری و آموزشگاه‌ها حکایت از یورش مأموران «امر به معروف» و گشت‌ارشاد اسلامی به زنان و دختران دارد که فضا را برای این قشر از جامعه ناامن‌تر از پیش می‌کند. -مقامات قضایی مشهد و استاندار فارس نیز دستور به افزایش محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها داده‌اند. -معاون دادستان مشهد با ارسال نامه‌ای به فرمانداری مشهد از فرماندار خواسته ارائه خدمات به افراد بدحجاب را در «اداره‌ها و بانک‌ها» ممنوع کنند. -محمدهادی ایمانیه استاندار فارس گفته است «کسانی که نمی‌توانند در چارچوب حرکت کنند، بروند مرخصی بدون حقوق بگیرند تا زمانی که بتوانند به قوانین احترام بگذارند.» -در حالی‌ که فساد اقتصادی و اخلاقی سر تا پای نظام جمهوری اسلامی را در بر گرفته است، دستگاه‌‌های انتظامی و قضایی و همچنین دولت، علیه زنان و نسل‌های جدید بسیج شده‌اند. آنان با صرف هزینه‌های گزاف از جیب خود مردم، دست به سرکوب و اعمال فشار علیه آنها می‌زنند تا برای حفظ پروژه شکست‌خورده حجاب اجباری، «آبروداری» کنند. سه شنبه ۱۴ تیر ۱۴۰۱ برابر با ۰۵ ژوئیه ۲۰۲۲ رفتارهای فراقانونی مأموران گشت ارشاد اسلامی با زنان و دختران در سطح جامعه با گرم شدن هوا شدت یافته است. تصاویر و روایت‌های مردمی از وضعیت حاکیست، مأموران رفتارهای وحشیانه‌ی فیزیکی با شهروندان دارند و علیه دستگیرشدگان، زشتگویی کرده و ناسزاهای رکیک می‌گویند. گزارش‌ها از سطح شهرها و خیابان‌ها و همچنین مراکز اداری و آموزشگاه‌ها حکایت از یورش مأموران «امر به معروف» و گشت‌ارشاد اسلامی به زنان و دختران دارد که فضا را برای این قشر از جامعه ناامن‌تر از پیش می‌کند. به تازگی تصاویری در توئیتر انتشار یافته که در میدان «ولیعصر» (ولیعهد)، صفی از چندین ون گشت‌ ارشاد اسلامی برای بازداشت و انتقال زنان و دختران به اتهام «بدحجابی» ردیف شده‌اند. شبکه‌های اجتماعی پُر از روایت‌های تلخ و دردناک از زنان مورد حمله قرار گرفته و دستگیر شده و همچنین شاهدان این بازداشت‌هاست. کاربران می‌گویند، مأموران رفتارهای زننده و توهین‌آمیزی دارند و از ضرب و جرح و فحاشی نیز ابایی ندارند. روایت‌ها می‌گویند، مأموران و ون‌های گشت‌ ارشاد اسلامی در میدان‌ها، چهارراه‌ها، نزدیک مراکز دانشگاهی و آموزشگاه‌ها، مراکز خرید و تفریح، ورودی شعبه‌های امتحانات کنکور و حتی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مستقر شده‌اند و با انبوهی از مأموران گماشته شده، حلقه‌ی رفت‌ و آمد آزادانه زنان را تنگ و تنگ‌تر کرده‌اند. زنان در توئیتر از تجریبات خود در مواجهه با گشت‌های ارشاد اسلامی می‌نویسند. این تجربیات شامل تیراندازی، کتک زدن، خریدن ناهار یا نوشیدنی برای مأموران و همچنین تلاش برای زیر گرفتن‌ آنان است! رفتارهای فراقانونی مأموران گشت ارشاد اسلامی در خیابان‌ها با زنان انتقاد افکار عمومی، شهروندان عادی و کارشناسان امور اجتماعی را به دنبال داشته است. بخشی از کاربران هم توضیح داده‌اند که چطور محل استقرار گشت‌ ارشاد اسلامی را به زنان اطلاع داده‌اند و یا توصیه‌هایی نیز در این رابطه به زنان کرده‌اند. در این بین، مقامات قضایی مشهد و استاندار فارس نیز دستور به افزایش محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها داده‌اند. محمدهادی ایمانیه استاندار فارس گفته که «انتظار می‌رود در ادارات کل، فرمانداری‌ها و بدنه دولت رعایت پوشش اسلامی مد نظر باشد». او به سازمان‌ها و ادارات تا پایان تیرماه برای برطرف کردن مسائل مرتبط با حجاب و پوشش و رفع ایرادات احتمالی مهلت و هشدار داد: «کسانی که نمی‌توانند در چارچوب حرکت کنند، بروند مرخصی بدون حقوق بگیرند تا زمانی که بتوانند به قوانین احترام بگذارند.» استاندار فارس این سخنان را در پی پخش گسترده‌ی ویدئو تفریح دختران نوجوان دهه هشتاد و نودی داده که بدون حجاب اجباری در خیابان ظاهر شده بودند. او در این سخنان تأکید کرد: «در بحث قوانین دینی برخوردهای غیرعقلانی و غیرمنطقی نداریم و هرچه در دین خدا گفته شده از سر دلسوزی برای مردم است و اگر تذکری هم داده می‌شود برای جلوگیری از تباهی‌هاست.» پس از تجمع نوجوانان در شیراز در استان فارس و دیگر شهرها، دستگیری و بستن کافه‌ها و آرایشگاه‌ها و سالن‌های زیبایی شدت پیدا کرده است. در این بین، معاون دادستان مشهد با ارسال نامه‌ای به فرمانداری مشهد از فرماندار خواسته ارائه خدمات به افراد بدحجاب را در «اداره‌ها و بانک‌ها» ممنوع کنند. اسماعیل رحمانی مدیران و رؤسای اداره‌ها و بانک‌ها را موظف دانسته تا «به افرادی که بدون حجاب شرعی در اداره‌ها و… حاضر می‌شوند خدمتی ارائه ندهند.» امروز نیز تصویر نامه‌ای منتشر شده که بر اساس آن، معاون دادستان مشهد به فرماندار این شهر نوشته: «مراتب جلوگیری از ورود بانوان فاقد حجاب شرعی به شهردار ابلاغ شده و فرمانده نیروی انتظامی جهت برخورد با مجرمین اعلام آمادگی کرده است. کوتاهی مامورین که منجر به پذیرش وضعیت مجرمانه و ترویج ابتذال باشد، ترک فعلی است که بر طبق ماده ۵۷۶ قانون مجازات اسلامی قابل پیگرد قضایی است» محسن برهانی استاد حقوق دانشگاه تهران در واکنش به نامه معاون دادستان مشهد در توئیتر نوشت: «عدم ارائه خدمات به افراد بدحجاب در اداره‌ها و بانک‌ها جرم و مصداق ماده ۵۷۰ قانون مجازات اسلامی است. در صورت تحقق جرم- دستوردهنده و تقاضاکننده معاون در جرم و قابل پیگرد قانونی است.» بر اساس ماده ۵۷۰ قانون مجازات اسلامی، «هر یک از مقامات و مأمورین وابسته به نهادها و دستگاه‌های حکومتی‌ که برخلاف قانون، آزادی شخصی افراد ملت را سلب کند یا آنان را از حقوق مقرر در قانون‌اساسی جمهوری اسلامی ایران محروم نماید، علاوه بر انفصال از خدمت و محرومیت یک‌ تا پنج سال از مشاغل حکومتی به حبس از دو ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.» در حالی‌ که فساد اقتصادی و اخلاقی سر تا پای نظام جمهوری اسلامی را در بر گرفته است، دستگاه‌‌های انتظامی و قضایی و همچنین دولت، علیه زنان و نسل‌های جدید بسیج شده‌اند. آنان با صرف هزینه‌های گزاف از جیب خود مردم، دست به سرکوب و اعمال فشار علیه آنها می‌زنند تا برای حفظ پروژه شکست‌خورده حجاب اجباری، «آبروداری» کنند. در یکی از طاقت‌فرساترین تابستان‌های گرم در چند دهه اخیر، در حالی‌ که مشکلات عمیق اقتصادی زنگ خطر بحران‌های اجتماعی را به صدا در آورده، نظام موضوع حجاب اجباری را به میان کشیده تا به جلو فرار کند و افکار عمومی را از ناکارآمدی مزمن و سوء مدیریت زمامداران در مورد مسائل مختلف منحرف کند.

تداوم بازداشت و بلاتکلیفی ریحانه انصاری در بند ۲۰۹ زندان اوین

ریحانه انصاری، فعال کارگری علیرغم گذشت ۵۴ روز از زمان دستگیری، کماکان در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در بازداشت و بلاتکلیفی بسر می برد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ریحانه انصاری، فعال کارگری در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین، در بازداشت و بلاتکلیفی بسر می برد. یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: «ریحانه مادر و تنها سرپرست یک فرزند دختر است، حال با تداوم بازداشت دخترش در شرایط اقتصادی بسیار نامناسبی قرار گرفته و به دلیل مشکلات مالی نمیتواند به صورت مرتب به ملاقات مادرش هم برود.» پیشتر وزارت اطلاعات علیرغم تودیع قرار وثیقه یک میلیارد تومانی از آزادی خانم انصاری ممانعت به عمل آورده بود. این فعال کارگری روز پنج شنبه ۲۲ اردیبهشت ماه امسال، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. ماموران در زمان بازداشت ضمن تفتیش منزل، شماری از وسایل شخصی او را ضبط کرده و با خود بردند. تا لحظه تنظیم این گزارش، از دلایل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه خانم انصاری اطلاعی در دست نیست. ریحانه انصاری پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت داشته است.

حجاب اجباری و نقض گسترده حقوق زنان؛ افزایش دخالت حکومت در پوشش

دخالت دولت در پوشش زنان در ایران با گذشت بیش از چهار دهه از استقرار جمهوری اسلامی همواره به شیوه های مختلف از کمیته تا گشت ارشاد وجود داشته است. تلاش برای تنظیم پوشش زنان و دختران در محیط های آموزشی و کاری نیز بخشی از این شیوه سرکوب است. با این حال در هفته های اخیر شاهد افزایش این برخوردها و حضور گسترده خودرو‌ها و ماموران گشت ارشاد تحت عنوان «پلیس امنیت اخلاقی» در سطح شهرهای بزرگ بخصوص تهران هستیم. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، دخالت دولت در پوشش زنان در ایران با گذشت بیش از چهار دهه از استقرار جمهوری اسلامی همواره به شیوه های مختلف از کمیته تا گشت ارشاد وجود داشته است. طی هفته های اخیر شاهد افزایش این برخوردها و حضور گسترده خودرو‌ها و ماموران گشت ارشاد تحت عنوان «پلیس امنیت اخلاقی» در سطح شهرها هستیم. تصاویر و اخبار برخورد خشن ماموران گشت ارشاد با زنان و دختران در مقیاس گسترده در شبکه های اجتماعی منتشر شده است. افزون بر نقض حق تعیین پوشش، اشکال خشن تری از سرکوب همچون استفاده از اسپری فلفل، ضرب و شتم زنان و نقص قوانین بکارگیری سلاح توسط نیروهای گشت ارشاد در حال رخ دادن است. نحوه برخورد و توسل به تیراندازی به منظور کنترل پوشش زنان توسط ماموران گشت ارشاد در پارک پردیسان، پاشیدن اسپری فلفل به صورت زنان در ورزشگاه و یا پلمب برخی از مراکز فرهنگی و کافه ها در شیراز و سایر شهرها نمونه های دیگری از این دست اقدامات است. یک فعال حقوق زنان، که هویت وی برای حفاظت از امنیتش نزد هرانا محفوظ است، در رابطه با گستردگی گشت ارشاد در ایران گفت: «رفتارهای این چنین نهادهایی مثل گشت ارشاد و غیره، مخاطبینش بخشی از بدنه جامعه است که با حاکمیت همسو است و در واقع این بخش از قشر سنتی جامعه با این شکل سختگیری به زنان و کنترل بدن زنان هیچ مشکل خاصی ندارند. از طرفی در این شرایطی که تنگا و فشارهای اقتصادی در جامعه هر روز بیشتر میشود، آنها تلاش می کنند که رفتاری را از خودشان نشان بدهند و به این قشر جامعه که همسو با حاکمیت هستند عنوان کنند که درست است در شرایط اقتصادی سختی قرار داریم ولی ما همچنان از جنبه های دیگر خوب عمل میکنیم، نهادهای ما با جدیت و پیگیری این وضعیت نادرست و بی حجاب را سرو سامان می دهند.» شماری از زنان معترض به حجاب اجباری نیز با توجه به سهم برابر در عرصه اقتصادی خواهان حقوق برابر هستند. میترا ساکن ایران در این خصوص به هرانا گفت: «واقعا هیچکس متوجه نیست که گشت ارشاد چه هزینه های مالی و روانی برای ما ایجاد میکند. ما برابر با مردها کار میکنیم و درآمد داریم و مالیات هم میدهیم. اما یک تردد ساده در سطح شهر برای ما پر از استرس است. استفاده از مترو و حمل و نقل عمومی بدل به مبارزه با پلیس شده. گاهی برای برگشتن از محل کار منی که ماشین شخصی ندارم باید تاکسی تلفنی یا تاکسی اینترنتی بگیرم و این خودش یک بار اقتصادی روی دوش من است.» به باور این فعال حقوق زنان «گروهی از جامعه هستند که فکر میکنند که چه بسا این محدودیت ها کافی نیست و باید قوانین محکمتری وجود داشته باشد که زنان اینطور آزادانه رفتار نکنند.» وی در خصوص روند این برخوردها افزود: «قطعا این فشارها در سالهای اخیر بیشتر شده، هرچند که در چهل سال گذشته هرگز همه زنان ایران به اجبار حجاب تن ندادند و همیشه به دنبال راه هایی بودند که استقلال خودشان را حفظ کنند، با سبک جدیدی از پوشش، فشنهای جدیدی که دنبال کردند و یک چیز جدیدی خلق کردند که نه حجابی باشد که حاکمیت میگوید و نه سرکوب بشوند!» به گفته این فعال برابری طلب «همینطور که فشارها بر روی زنان ایران هر روز بیشتر میشود، مقاومت زنان نیز افزایش می یابد.» تعدادی از شهروندان در شبکه های اجتماعی به شرایط اعتراض کرده و از سایر شهروندان خواستار حمایت از خود در مقابل خشونت پلیس شده اند. به باور برخی از کارشناسان، نمونه ای کم نظیر که گروهی از جامعه برای مقابله با خشونت پلیس به سایر شهروندان جامعه امید می بندند. یکی از این کاربران در شبکه های اجتماعی این باره نوشته است: «لطفا زمانی که گشت ارشاد ما زنها یا دختران را میگیرد با دوربین از ما حمایت نکنید، لطفا بیاید و حامی ما باشید.» دو کاربر دیگر نیز از دخالت در پوشش زنان در درمانگاه ها و مترو خبر دادند: «طی چند روز اخیر ماموران گشت ارشاد به درمانگاه مامایی و زنان بیمارستان های مشهد مراجعه کردند و از پوشش پرسنل ایراد گرفتند و اعلام کردند پزشک مرد حق ویزیت خانم ها را ندارد.» «در روزهای اخیر ماموران گشت ارشاد افزایش چشمگیری در مترو دارند، حتی مامورانی با لباس شخصی در بین مردم وجود دارند و خیلی خشن و تند برخورد میکنند.» با وجود گذشت سالها از زمان آغاز به کار این نیرو، حوزه وظایف و حدود اختیارات پلیس امنیت اخلاقی بر مردم مشخص نیست. وظیفه گشت ارشاد مقابله با آنچه به آن «بدحجابی» میگویند، تعریف شده است. با این وجود حتی حدودی مشخصی برای آنچه «بدحجاب» تعریف میکنند، مشخص نشده، از سوی دیگر این برخوردها الزاما ارتباطی به حدود شرعی نیز ندارد. پوشیدن دامن، پوتین های ساق بلند و حتی زمانی شلوارهای پاچه گشاد منجر به برخورد پلیس امنیت اخلاقی با شهروندان میشد. با این حال نقض حقوق نیمی از جمعیت کشور و رای دهندگان، نه تنها موجب اعتراض نمایندگان مجلس شورای اسلامی نشده است، بلکه تعدادی از آنان در کنار ستاد امر به معروف و نهی از منکر خواستار افزایش تعداد گشت ارشاد و نظارت نامحسوس حجاب شدند. حسن نوروزی، نماینده رباط کریم و بهارستان در این باره گفت: «این خواسته مردمی است و باید تعداد گشت ارشاد بیشتر شود»، او معتقد است می‌شود تا چهار بار تذکر داده شود و بار پنجم، تعهد گرفته شود و در نوبت ششم، روی به جریمه نقدی آورد. این سخنان و نبود هیچ ضابطه ای برای محافظت از زنان و دختران منجر به بروز خشونت از سوی سایر شهروندان جامعه با افکار تند مذهبی شده است. در مواردی حتی شاهد انتشار تصاویری از حمله فیزیکی به زنان و دختران جوان به دلیل مقاومت در برابر رعایت حجاب اجباری از سوی ناهیان از منکر آتش به اختیار -غیر مسئول- هستیم. از سوی دیگر، اخیرا ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور از وجود نظارت نامحسوس حجاب در تمامی ادارات بیمه و بانک ها خبر داد. قانون رعایت حجاب و عفاف از سوی وزیر کشور به همه دستگاه ها ابلاغ شده و گفته شده این قوانین در مرحله اول از دستگاه های دولتی آغاز خواهد شد. همچنین گشت ارشاد مدیران و مسئولان آغاز به کار کرده است. دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور نیز از ابلاغ دستورالعمل پوشاک زنان «از طراحی گرفته تا تولید، توزیع و ویترین چینی» خبر داد و افزود: «اکنون یک قانون مشخص و واحد وجود دارد که طبق آن مانتوهایی که قد آنها تا بالای زانو باشد ممنوع است و جلوی مانتوها باید روی هم بیاید و دکمه داشته باشد.» در هفته سوم خرداد امسال، قرارگاهی با نام ۲۱ تیر، جهت نظارت بر وضعیت حجاب و عفاف در دستگاه‌ها در استان خراسان رضوی آغاز به کار کرد. آنچه در متن این قرارگاه ذکر شده، حجاب برای زنان شامل ویژگی‌هایی در چادر و مقنعه، مانتو، شلوار، جوراب، کفش و رنگ لباس است. از نگاه این قرارگاه در حجاب و پوشش آقایان هم از کروات، پاپیون و سایر نمادهای غربی، تی‌شرت، پیراهن تنگ و کوتاه، لباس‌های بدن‌نما و وصله‌دار، طلا و زیورآلات، شلوارهای زاپ‌دار و… نباید استفاده شود. این طرح همچنین برخی ویژگی‌های مشترک هم برای زنان و مردان برشمرده است؛ عدم استفاده از عکس‌های غیرمجاز و بدون پوشش اسلامی در فضای مجازی به‌ عنوان عکس پروفایل، خودداری از به کارگیری بانوان در پست و محل‌های سازمانی ویژه آقایان و برعکس، به کارگیری منشی و یا مسئول دفتر مرد برای مدیران مرد و زن برای مدیران زن و… از مهم‌ترین ویژگی‌های مشترک است. همچنین در تبصره‌ای ذکر شده که به کارگیری منشی زن بدحجاب تخلف مضاعف محسوب می‌شود. در سال ۸۴ طرح حجاب و عفاف از سوی دولت محمود احمدی نژاد ابلاغ شد و اجرای این طرح در تابستان سال ۸۷ با اختصاص بودجه ۱۰۳ میلیاردی به طرحی دائم تبدیل شد. پیش از این نیز در راستای جرم انگاری عدم رعایت حجاب، مجازات هایی از قبیل ۵۰۰ هزار ریال جریمه نقدی و یا ۱۰ روز تا ۲ ماه حبس و عدم رعایت حجاب در فضای مجازی مجازاتهایی از قبیل ۵ تا ۴۰ میلیون ریال جریمه نقدی و یا ۹۱ روز تا ۲ سال حبس در نظر گرفته شده بود. اما در عمل، این شهروندان تحت عناوینی مانند «اشاعه فساد و فحشا» متهم می شوند، اتهامی که تا ۱۰ سال حبس در پی دارد. در حالی که مجازات حبس در هر زمینه مربوط به پوشش اجباری نقض ماده ۹ قانون مجازات بین المللی حقوق مدنی است. هم اکنون دستکم چهار فعال مدنی کماکان دوران محکومیت خود را در زندان های ایران به دلیل مخالفت با حجاب اجباری سپری میکنند: یاسمن آریانی و منیره عربشاهی، فعالان مدنی و از مخالفان حجاب اجباری دوران محکومیت خود را در زندان کچویی کرج سپری می‌کنند. خانم آریانی در تاریخ ۲۱ فروردین ۹۸ بازداشت و به همراه مادرش منیره عربشاهی که یک روز بعد بازداشت شده بود، به زندان قرچک ورامین منتقل شدند. آنها نهایتا در تاریخ ۲۲ مرداد ۹۸ از زندان قرچک ورامین به بند زنان زندان اوین منتقل شدند و مجددا در تاریخ ۳۰ مهرماه امسال از بند زنان زندان اوین به زندان کچویی کرج تبعید شدند. این دختر و مادر زندانی مردادماه ۹۸ هرکدام از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا” به ۱۶ سال حبس تعزیری و در مرحله تجدیدنظر هرکدام مجموعا به ۹ سال و ۷ ماه حبس محکوم شدند. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی ۵ سال و شش ماه زندان در خصوص هر یک از آنها قابل اجرا است. منیره عربشاهی، علیرغم تاکید پزشکی قانونی در خصوص عدم تحمل حبس تاکنون از رسیدگی پزشکی محروم مانده و با کارشکنی مسئولان کماکان دوران محکومیت خود را می‌گذراند. این در حالی است که پزشک متخصص غدد و پزشک مغز و اعصاب نیز پس از انجام آزمایشات به لزوم انجام عمل جراحی دیسک کمر و همچنین نمونه‌برداری و جراحی غده تیروئید او تاکید کرده‌اند. یاسمن آریانی نیز در پی عدم رعایت اصل تفکیک جرائم در تاریخ ۴ اسفندماه، توسط تعدادی از زندانیان جرائم عمومی مورد ضرب و شتم قرار گرفت. صبا کردافشاری و راحله احمدی، فعالان مدنی، به ترتیب در تاریخ ۱۱ خردادماه و ۱۹ تیرماه ۹۸، بازداشت شدند. خانم کردافشاری در تاریخ ۵ شهریورماه ۹۸ از بابت اتهام “اشاعه فساد و فحشا از طریق کشف حجاب و پیاده روی بدون حجاب” به ۱۵ سال حبس تعزیری، از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به ۱ سال و ۶ ماه حبس تعزیری ” و از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور” به ۷ سال و ۶ ماه حبس تعزیری و در مجموع به ۲۴ سال حبس تعزیری محکوم شد. اسفندماه سال ۹۹ با اصلاح تخلف صورت گرفته قضایی در دادرسی که باعث افزایش دو و نیم برابری میزان محکومیت قابل اجرای او به ۱۵ سال حبس شده بود و همچنین با اعمال قانون کاهش مجازات، ۷ سال و ۶ ماه زندان برای وی قابل اجرا بود. اخیرا با تبرئه خانم کردافشاری از اتهام “اشاعه فساد و فحشا از طریق کشف حجاب و پیاده روی بدون حجاب” توسط دیوان عالی کشور، با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال زندان در خصوص او قابل اجرا خواهد بود. او در تاریخ ۷ بهمن‌ماه سال ۹۹ همراه با ضرب و شتم از بند ۸ زندان قرچک ورامین به بند ۶ این زندان منتقل شد. این زندانی بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در کنار زندانیان متهم به جرائم خشن بسر می‌برد. خانم احمدی مادر صبا کردافشاری در تاریخ ۱۹ آذرماه ۹۸ از بابت اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق همکاری با رسانه های «معاند»” به ۳ سال و شش ماه حبس، از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی” به ۸ ماه حبس و در مجموع به ۴ سال و ۲ ماه حبس محکوم شد. اجباری شدن حجاب از نخستین روزهای انقلاب در اسفندماه سال ۵۷ با مقاومت زنان روبه‌رو شد. تظاهرات علیه فرمان روح الله خمینی در خصوص اجبار در حجاب را میتوان به عنوان نقطه آغاز مبارزه با اجبار در پوشش در تاریخ پس از انقلاب ۵۷ در نظر گرفت، مبارزه ای که شهروندان بسیاری برای آن هزینه داده اند و به نظر میرسد تا واپسین روز اجباری بودن آن ادامه خواهد داشت.

شیوع بیماری سل در زندان زنان قرچک بر اثر بی‌توجهی مسئولان زندان

ابتلای دست‌کم ۴ نفر از زندانیان زندان قرچک به بیماری سل حداقل یکماه پیش، موجب افزایش نگرانی خانواده‌های زندانیان شده بود و هشدار فعالان مدنی را به دنبال داشت ولی اکنون پس از مدت‌ها بی‌توجهی مسئولان این زندان، منابع آگاه به وضعیت این زندان می‌گویند، سل در آنجا شیوع پیدا کرده است. -به گفته یک منبع آگاه، اکنون حدود ۴۰ زندانی در این زندان با علائم مشکوک به ابتلا به بیماری سل مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. در حالی‌ که ابتلای زندانیان به بیماری سل موجب افزایش نگرانی خانواده شهروندان محبوس در زندان قرچک شده بود، پس از نزدیک به یکماه منابع آگاه از شیوع «گسترده» این بیماری در این زندان خبر داده‌اند. ابتلای دست‌کم ۴ نفر از زندانیان زندان قرچک به بیماری سل حداقل یکماه پیش، موجب افزایش نگرانی خانواده‌های زندانیان شده بود و هشدار فعالان مدنی را به دنبال داشت ولی اکنون پس از مدت‌ها بی‌توجهی مسئولان این زندان، منابع آگاه به وضعیت این زندان می‌گویند که سل در آنجا شیوع پیدا کرده است. به گفته یک منبع آگاه، اکنون حدود ۴۰ زندانی در زندان قرچک ورامین با علائم مشکوکِ ابتلا به بیماری سل مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. نزدیک به یکماه پیش فرزند یکی از زندانیان زن گفته بود، مسئولان این زندان اقدامی در خصوص قرنطینه و یا تفکیک زندانیان بیمار انجام نداده‌اند و آنها در کنار سایر زندانیان نگهداری می‌شوند. طبق گزارش وبسایت حقوق بشری «هرانا»، پس از دو هفته زندانی بیمار را فقط به مدت سه روز در قرنطینه نگهداری کردند و مجددا به بند بازگرداندند. پس از آن ۴ زندانی دیگر مبتلا شدند که فقط یک نفر از آنان سه روز قرنطینه شد. بر اساس این گزارش، تا کنون اقداماتی همچون قرنطینه زندانیان مشکوک به ابتلا، برای جلوگیری از شیوع این بیماری در زندان صورت نگرفته است. آنگونه که آتنا دائمی فعال حقوق کودکان و زندانی سابق سیاسی در حساب توئیتری خود نوشته، شمار مبتلایان به سل در بند ۶ زنان زندان قرچک به «حدود ۴۰ نفر» رسیده است. به گفته‌ی این زندانی سیاسی سابق، در این بند حدود ۱۰۰ زندانی نگهداری می‌شوند و از زندانیان مشکوک به ابتلا به سل تست گرفته شده است. دائمی پیشتر گفته بود، ابتلای یکی از زنان زندانی به سل با بی‌توجهی مسئولان روبرو شد و با اعتراض زندانیان، این زندانی مدت کوتاهی قرنطینه و سپس به بند بازگردانده شد ولی با رسیدگی نکردن به وضعیت وی، سه نفر دیگر نیز مبتلا شدند. سل یک بیماری عفونی و باکتریایی است که عمدتا به ریه افراد مبتلا آسیب می‌زند. این بیماری از طریق ترشحات دهانی فرد بیمار و از راه هوا و تنفس به سرعت انتقال پیدا می‌کند و در صورت عدم رسیدگی پزشکی می‌تواند به مرگ منجر شود. گفته می‌شود در زندان زنان قرچک حدود ۱۵۰۰ زندانی از جمله زنان باردار، شیرده و همچنین کودکان خردسال نیز نگهداری می‌شوند که شیوع سل همگی را تهدید می‌کند.

افشای نامه دادسرای انقلاب مشهد برای جلوگیری از ورود «زنان بی‌حجاب» به مترو

پس از راه‌اندازی گشت محسوس و نامحسوس برای بررسی پوشش زنان و مردان در اداره‌های دولتی در ایران از جمله در خراسان رضوی، سرپرست دادسرای انقلاب مشهد در نامه‌ای به فرماندار خواستار جلوگیری از ورود «زنان بی‌حجاب» به مترو شد. بر اساس این نامه که نسخه‌ای از آن به ایران اینترنشنال رسیده، معاون دادستان و سرپرست دادسرای انقلاب مشهد از معاون استاندار خراسان رضوی و فرماندار شهرستان مشهد خواسته از ورود زنان «فاقد حجاب» شرعی به مترو جلوگیری کند و ماموران مترو حضور «زنان بی‌حجاب» را برای برخورد، به نیروی انتظامی اعلام کنند. در این نامه که در تاریخ پنجم تیرماه صادر شده، اعلام شده که «کوتاهی ماموران» مترو در گزارش این موضوع «ترک فعل» محسوب می‌شود و در صورت عدم اجرای این دستور تا روز پانزدهم تیرماه، با «عوامل ترک فعل‌کننده برخورد قضایی صورت خواهد گرفت.» روز ۲۱ تیر به عنوان روز «عفاف و حجاب» اعلام شده و نهادهای حکومتی برنامه‌هایی را برای این روز تدارک دیده‌اند؛ از جمله قرار است در این روز «جشن حجاب» در ورزشگاه شیرودی تهران برگزار ‌شود. همچنین ستاد امر به معروف و نهی از منکر روز یکشنبه اعلام کرد که دو شاخص «امر به معروف و نهی از منکر» و «ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» به شاخص‌های انتخاب سالانه مدیران و کارکنان نمونه نهادهای دولتی اضافه شده است. خبرگزاری ایسنا نیز روز شنبه از راه‌اندازی گشت محسوس و نامحسوس در خراسان رضوی با عنوان «قرارگاه ۲۱ تیر» برای بررسی پوشش مردان و زنان شاغل در نهادهای دولتی و عمومی خبر داد. مهدی رضایی، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر خراسان رضوی، گفته که «مدیران دستگاه‌ها هم همکاری مناسبی را داشتند و تنها تعداد محدودی تنش در کل این موارد به وجود آمد.» به گفته او، در دو هفته گذشته ۱۰۸ تیم سه نفره محسوس ۷۶۰ مکان در مشهد را مورد بازدید قرار دادند و حدود ۳۵ مورد «تخلف» وجود داشت. رضایی اعلام کرد که علاوه بر این تیم ۱۰۸ نفره گشت‌های نامحسوس نیز وجود دارد. پیشتر ایران اینترنشنال سندی را منتشر کرد که نشان می‌داد ستاد امر به معروف و نهی از منکر جمهوری اسلامی در روزهای گذشته شیوه‌نامه پوشش کارمندان را به اداره‌های دولتی و دستگاه‌های مختلف از جمله صداوسیما ابلاغ کرده است. در بخشی از این شیوه‌نامه، ممنوعیت‌های مشترک برای زنان و مردان در نظر گرفته شده که بر اساس آن استفاده از عطر و ادکلن با رایحه تند ممنوع است. بر همین اساس، منشی و مدیر دفتر مردان فقط باید مرد و برای زنان فقط باید زن باشد و همچنین مردان و زنان اجازه انتشار عکس «بدون پوشش اسلامی» در فضای مجازی ندارند. این محدودیت‌ها در بخش مردان شامل نپوشیدن لباس تنگ، شلوار فاق کوتاه، پیراهن یقه‌باز و وصله‌دار می‌شود. بر اساس این اطلاعیه، دستگاه‌ها باید در یک بازه زمانی پنج ماهه و بر اساس برنامه عملیاتی زمان‌بندی شده، هر ماه ۲۰ درصد «فاصله‌های کیفی و کمی» وضعیت موجود را از شاخص‌های ابلاغی کاهش داده و تا ۲۱ تیر ۱۴۰۱ وضعیت دستگاه را به «شاخص‌های مطلوب» برسانند.

گزارشی از آخرین وضعیت سعدا خدیرزاده و نوزاد دخترش در زندان ارومیه

سعدا خدیرزاده زندانی سیاسی کُرد که ۸ ماه از دوران حاملگی خود را در زندان سپری کرده و دو هفته پیش با عمل سزارین نوزاد خود را بە دنیا آورده و غروب همان روز از بیمارستان به بند زنان زندان مرکزی ارومیه بازگردانده شده بود، علی‌رغم وضعیت نامناسب جسمانی کماکان از حق ملاقات با وکیل و همچنین خانواده خود پس از انجام زایمان محروم می‌باشد. منابع هه‌نگاو از داخل زندان ارومیه گزارش داده‌اند که سعدا خدیرزاده به دلیل عدم استفادە از تغذیه مناسب و ویژە زنان زائو در قبل و بعد از زایمان و همچنین فشار روانی ناشی از دوران بازداشت و بازجویی‌ها در اداره اطلاعات با کمبود شیر برای تغذیه فرزند خود مواجە شدە است. هه‌نگاو مطلع شده است که سعدا خدیرزاده برای تغذیه فرزند خود از یک زن دیگر کە دارای فرزند شیرخوارە در زندان است کمک می‌گیرد، و همچنین از شیر خشک استفاده می‌کند که این امر می‌تواند سلامتی نوزاد وی با نام آلا (سونیا) را با خطرات جدی روبرو کند. سعدا خدیرزاده زندانی سیاسی کُرد و اهل پیرانشهر که روز دوشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۱ پس از ۸ ماه حبس در زندان مرکزی ارومیه، تنها چند ساعت قبل از سزارین به بیمارستان منتقل شده بود، عصر همان روز و بدون تکمیل دوره درمانی به بند زنان زندان مرکزی ارومیه برگردانده شده و در وضعیت بسیار نامناسبی نگهداری می‌شود. هه‌نگاو پیشتر گزارش داده بود که “سعدا خدیرزاده طی ۱۰ ساعتی که در بیمارستان بستری بوده از حق ملاقات با خانواده خود محروم بوده و تنها یک بار و آن هم از طریق تلفن با خانواده‌اش حرف زده و توسط ماموران زندان دست و پایش به تخت بسته‌ شده که پس از اعتراض مکرر کادر بیمارستان ناچار به باز کردن دستبند و پابند این زن زندانی شده‌اند“. چندی پیش هه‌نگاو یک فایل صوتی از این زندانی سیاسی را منتشر نمود که در آن سعدا خدیرزاده می‌گوید: “من را به عنوان یک گروگان در زندان نگه‌داشته‌اند برای اعتراف اجباری مرا تهدید کرده اند”. سعدا خدیرزاده ۳۲ ساله و اهل پیرانشهر روز پنج‌شنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۰ (۱۴ اکتبر ۲۰۲۱) توسط نیروهای اداره اطلاعات پیرانشهر بازداشت و به بازداشتگاه این نهاد امنیتی در ارومیه منتقل شد. وی پس از ۲۵ روز و اتمام بازجویی‌ها به بن زنان زندان مرکزی ارومیه منتقل و از آن زمان تاکنون بلاتکلیف در بند زنان زندان مرکزی ارومیه و بدون دسترسی به برخورداری از خدمات پزشکی زنان در حین دوران بارداری و فارغ شدن نگهداری می‌شود.

زینب جلالیان تبعید در زندان یزد محروم از مرخصی درمانی با حکم حبس ابد

زینب جلالیان تبعید در زندان یزد محروم از هر گونه امکان درمان، اعزام به مرخصی و بدون ملاقات با خانواده می باشد. این زندانی سیاسی کرد که به حبس ابد محکوم است در این زندان بدون رعایت اصل تفکیک جرائم به سر می برد. زینب جلالیان تبعید در زندان یزد با وجود مشکلات جسمی فراوان از جمله ناخنک چشم، ناراحتی کلیه و بیماری های گوارشی به هیچ امکانی برای درمان و رسیدگی های پزشکی دسترسی ندارد. یک منبع مطلع در مورد زینب جلالیان تبعید در زندان یزد گفت: «علیرغم تشخیص پزشک بهداری زندان به ضرورت انتقال وی به بیمارستان های خارج از زندان به هیچ بیمارستانی انتقال داده نشده و صرفاً در بهداری زندان مورد معاینه های غیرتخصصی قرار می گیرد.» به دلیل دور بودن شهر یزد با شهر سکونت خانواده جلالیان، مادر و پدر زینب امکان ملاقات او را هم ندارند. این منبع مطلع افزود: «وضعیت پرونده ایشان در ابهام است. پس از زندان شدن امیرسالار داودی، آقای مصطفی نیلی وکالت خانم جلالیان را به عهده گرفت اما پیش از آنکه بتواند کاری انجام دهد، آقای نیلی هم به حبس محکوم شده و احتمالاً به زودی برای تحمل حبس برود.» زینب جلالیان تبعید در زندان یزد و محکوم به حبس ابد زینب جلالیان ۳۸ساله در سال ۸۸ به جرم محاربه از طریق عضویت در پژاک به اعدام محکوم شد. این حکم در سال ۹۰ به حبس ابد تخفیف یافت. خانم جلالیان از زمان دستگیری در سال ۸۶ در کرمانشاه بدون یک روز مرخصی در اسارت به سر می برد. وزارت اطلاعات به منظور شکنجه وی را از رسیدگی های پزشکی محروم کرده است. وی در حال حاضر تحت انواع فشارهای روانی قرار دارد و از حقوق خود به عنوان یک زندانی محروم می باشد تا زمانی که ابراز پشیمانی کرده و با وزارت اطلاعات همکاری کند. مأموران وزارت اطلاعات در زندان قرچک نیز وی را تحت فشار برای همکاری قرار دادند. یک تیم از مأموران وزارت اطلاعات روز ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ به زندان خوی رفته و زینب را بدون هیچ توضیحی از زندان بیرون کشیدند. روز ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ معلوم شد که او را به چند زندان و سپس به زندان قرچک منتقل کرده اند. خانم جلالیان در دوره حبس خود در زندان قرچک به بیماری کرونا مبتلا شد و به رغم اینکه آسم داشت ولی بدون رسیدگی پزشکی رها شد. خانم جلالیان در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۹۹ اعتصاب غذا کرد و خواستار بازگشت به زندان خوی و رسیدگی های درمانی گردید. با این همه روز ۵ تیر ۱۳۹۹ او را با ضرب و شتم و خشونت به زندان کرمان منتقل کردند. او به مدت ۳ ماه در زندان مرکزی کرمان در سلول انفرادی به سر برد و بعد از آزار و اذیت فراوان وی را مجدداً در تاریخ ۳ مهر ۱۳۹۹ به زندان کرمانشاه منتقل کردند. روز ۱۹ آبان ۱۳۹۹ زندانی سیاسی کرد زینب جلالیان به طور ناگهانی از زندان کرمانشاه به زندان یزد منتقل شد. مأموران هیچ اطلاعاتی به وی ندادند. در حالی که این چهارمین بار ظرف ۶ماه بود که وی را به زندان جدیدی منتقل می کردند.