دادسرای عمومی و انقلاب اهواز؛ کوکب بداغی معلم و فعال صنفی فرهنگیان، احضار شد

دادسرای عمومی و انقلاب اهواز با ارسال ابلاغیه ای کوکب بداغی، را به جلسه بازپرسی احضار کرد. هنوز از مصادیق اتهامات وارده به این معلم و فعال صنفی فرهنگیان، اطلاعی در دست نیست. به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی به نقل از شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، طی روزهای اخیر، کوکب بداغی، معلم و فعال صنفی فرهنگیان، ساکن شهرستان ایذه از توابع استان خوزستان، با دریافت ابلاغیه ای کتبی از سوی شعبه ۱۲ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اهواز احضار شد. براساس این گزارش، با توجه به ابلاغیه ارسالی، کوکب بداغی، ظرف مدت پنج روز کاری از تاریخ دریافت ابلاغیه باید در شعبه ۱۲ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اهواز جهت تفهیم اتهام حاضر شود.‌ کوکب بداغی، معلم ورزش در مقطع دبیرستان در شهرستان ایذه از توابع استان خوزستان، در جریان برگزاری تجمع اعتراضی سراسری فرهنگیان ایران، خواستار توجه مسئولان به وضعیت و مطالبات صنفی آنها شده بود. لازم به ذکر است، کوکب بداغی پیشتر هم در تاریخ ۲۵ اسفند ماه ۱۴۰۰، به همراه بهنیا بهمئی نژاد، اقبال تامرادی، سیامک چهرازی، در شعبه ۱۲ بازپرسی دادرسی عمومی و انقلاب اهواز احضار شد اما جلسه بازپرسی آنها به پس از تعطیلات عید موکول شده بود. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۸:رعایت حقوق‌ انسانی توسط قانون  ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۲۰:حق ازادی تجمع و تظاهرات ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی  فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده .

کودک همسری در ایران

کودک همسری و خشونت خانگی؛ ضرب و شتم شدید زن جوان توسط همسرش در مشهد خبرگزاری هرانا – زن جوانی در مشهد بر اثر ضرب و شتم شدید توسط همسرش به کما رفت. رونده این زوج که هر دو نیز قربانی کودک همسری هستند با دستور رئیس کلانتری طبرسی شمالی به مراجع قضایی ارسال شده و تحقیقات در این باره ادامه دارد. به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، زن جوانی در مشهد بر اثر ضرب و شتم شدید توسط همسرش به کما رفت. بر اساس این گزارش، زنی ۲۷ ساله در مشهد که پس از ۱۰ روز از کما بیرون آمده بود، پس از شکایت از همسرش به کارشناس اجتماعی کلانتری طبرسی شمالی مشهد گفت: ۱۵ ساله بودم که به عقد «پژمان» درآمدم. او ۱۷ سال بیشتر نداشت و هنوز خدمت سربازی هم نرفته بود، اما خانواده اش در محله ما زندگی می کردند و من هم گاهی او را در کوچه و خیابان می دیدم. پژمان ادعا می کرد عاشق من شده است به همین دلیل هم لبخندهایش را با لبخند پاسخ می دادم و گاهی چند کلمه ای با ترس و لرز و پنهانی با او سخن می گفتم. او ادامه داد: یک سال بعد از برگزاری مراسم عقد، پژمان به سربازی رفت و نامزدی ما ۵ سال به طول انجامید. وقتی هم ازدواج کردیم در چند سال اول زندگی مشترک من باردار نشدم اما وقتی پزشکان به خانواده همسرم گفتند که پژمان باید مداوا شود، آن ها سعی می کردند با من بدرفتاری نکنند تا به خاطر مشکل فرزندشان نشوم. با وجود این، همسرم بسیار بدبین و بددل بود و به من سوء ظن داشت چرا که مدعی بود بعد از ازدواج هم ممکن است به جوان دیگری لبخند بزنم. به همین دلیل مدام مرا تحت نظر داشت و اجازه نمی داد به تنهایی بیرون بروم. من هم سعی می کردم این رفتارهای او را به حساب دوست داشتن بگذارم اما با به دنیا آمدن دخترم بددلی های همسرم بیشتر شد به گونه ای که دیگر خیلی زجر می کشیدم. در عین حال با خواهر همسرم ارتباط نزدیکی داشتم و به خانه یکدیگر رفت و آمد می کردیم زیرا فقط او در مشهد زندگی می کرد و دیگر بستگانمان در شهرستان بودند. به دنبال همین معاشرت ها دخترم «هدیه» نیز همبازی فرزندان خواهر شوهرم بود و دوست داشت بیشتر در کنار آن ها بماند. این معاشرت های خانوادگی ادامه داشت تا این که روزی با خواهر همسرم به درددل پرداختم و از جوانی سخن گفتم که به صورت تلفنی برایم ایجاد مزاحمت می کرد. من به دلیل بدبینی های همسرم جرائت نداشتم این گونه مسائل را با او در میان بگذارم ولی هنوز شب نشده بود این خبر به گوش پژمان رسید. زن جوان گفت: پژمان وقتی به خانه آمد، با عصبانیت و کتک کاری مرا از خانه بیرون انداخت و سپس از من خواست پولی را که برای رهن منزل دست مادرم داشت فوری به او بازگردانم. در این هنگام وقتی به همراه مادرم و برای برداشت پول به طرف خودپرداز کنار خیابان می رفتیم ناگهان خواهر همسرم از راه رسید و پس از توهین و درگیری دختر دو ساله ام را نیز از من گرفت. آن روز به کلانتری آمدم و با میانجیگری مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری فرزندم را تحویل گرفتم، اما چند ماه بعد دوباره به دلیل همین اختلافات خانوادگی و سوء ظن های همسرم درگیری های ما شدت گرفت تا جایی که پژمان در یک نیمه شب مرا آن قدر کتک زد که به اغما رفتم و دیگر چیزی نفهمیدم. بعد از گذشت ۱۰ روز از این ماجرا وقتی در بیمارستان از کما بیرون آمدم تازه فهمیدم که چه بلایی سرم آمده است. تاکنون چندین بار مورد عمل جراحی قرار گرفته ام اما فقط نگران وضعیت دخترم هستم که نزد همسرم زندگی می کند. پرونده این زن جوان با اعلام شکایت وی و با دستور رئیس کلانتری طبرسی شمالی به مراجع قضایی ارسال شد و تحقیقات در این باره ادامه یافت. لعنت به جمهوری اسلامی ایران رواج کودک همسری توسط حکومت اخوندی باعث مشکل کودکان جامعه ما شده لعنت به شما که کودکان رو درگیر ای من مشکلات می کنید

شهرستان باروق؛ مردی به اتهام قتل ۴ تن از جمله همسر و دخترش بازداشت شد

مردی در شهرستان باروق واقع در استان آذربایجان غربی به اتهام قتل همسر، کودک ۱۱ ساله خود و مادر همسرش بازداشت شد. وی همچنین متهم است زنی که در همسایگی آن ها زندگی می کرده است را به قتل رسانده و پسر وی را نیز با ضربات چاقو به شدت مجروح کرده است. به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، مردی در شهرستان باروق واقع در استان آذربایجان غربی که متهم است همسر، کودک ۱۱ ساله خود و مادر همسرش را به قتل رسانده است، بازداشت شد. بر اساس این گزارش، این فرد متهم است که همسر، کودک ۱۱ ساله خود و مادر همسرش (خانواده قهوه چیان) و زن دیگری به نام مهناز ابراهیمی که در همسایگی این خانواده زندگی می کرده را به قتل رسانده است. وی همچنین متهم است پسر خانم ابراهیمی را با ضربات چاقو به شدت مجروح کرده است. پسر خانواده قهوه چیان با بیان اینکه این سه زن مادر، خواهر و خواهرزاده او بودند در این خصوص اظهار داشت: “ساعت حدود ۷ صبح بود که سر و صدای زیادی در محله شنیدم و متوجه شدم خانه همسایه مان شلوغ است. اهالی محل می گفتند یکی از بستگان آنها، به خانه شان رفته و به مهناز و پسر نوجوانش چاقو زده است. چند دقیقه ای آنجا بودم و سر‌کارم رفتم”. وی ادامه داد: “ساعتی بعد عروس خواهرم تماس گرفت و گفت در خانه مادرم اتفاق بدی افتاده است. سریع خودم را به خانه رساندم و دیدم مادرم به نام خورشید ایمان زاده، خواهرم به نام ملک تاج قهوه چیان و دختر ۱۱ ساله خواهرم به نام ستایش قهوه چیان؛ با ضربات قمه کشته شده اند”. یکی از همسایگان نیز در این خصوص گفت: “متهم به شیشه اعتیاد دارد. شنیده ایم که شب قبل از حادثه به همسرش حمله کرده و به همین دلیل همسر وی از ترس به خانه مهناز ابراهیمی رفته بود. صبح روز بعد از آن متهم در پی همسر خود به خانه مهناز رفته و به او و پسرش با قمه ضرباتی وارد کرده بود.بعد با همان حالت خشم، بی دلیل وارد خانه همسایه مهناز یعنی خانه خانواده قهوه چیان شد و در حالیکه در خواب بودند، آنها را هم با قمه از پا در آورد”. این متهم که ۴۰ سال دارد ساعاتی پس از وقوع حادثه بازداشت شد و رسیدگی به پرونده وی در مراجع قضائی آغاز شده است. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۳:حق حیات برای همه ماده۶:ارزش انسانی در همه جا ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثرولی زاده.

زینب جلالیان در پانزدهمین سال حبس خود همچنان محروم از حق ملاقات با خانواده

زینب جلالیان قدیمی‌ترین زندانی سیاسی زن در کُردستان و ایران که به حبس ابد محکو شده است، در حالی وارد پانزدهمین سال حبس خود شده است که پس از انتقال به زندان یزد همچنان از حق مرخصی و ملاقات با اعضای خانواده خود محروم است. یکی از نزدیکان خانواده جلالیان در اینباره به هه‌نگاو گفت: ” زینب جلالیان از ۱۹ آبان ۱۳۹۹ به طور غیرقانونی از زندان مرکزی کرمانشاه به زندان مرکزی یزد منتقل شده و از آن زمان تاکنون که ۱۸ ماه می‌گذر هیچ یک از اعضای خانواده موفق به ملاقات با وی نشده و بارها درخواست خانواده جلالیان برای ملاقات با زینب توسط نهادهای امنیتی رد شده و همین منجر به نگرانی آنها شده است”. این منبع در ادامه اعلام کرد که نهادهای امنیتی به خانواده جلالیان گفته‌اند تنها در صورتی می‌توانند با زینب ملاقات کنند که وی کتباً اظهار پشیمانی نموده و به آنچه ما می‌خواهیم اعتراف کند. هه‌نگاو مطلع شده است که پس از آنکه زمستان گذشته گزل حاجی‌زاده، مادر زینب جلالیان با انتشار ویدیویی از نهادهای حقوق بشری درخواست رسیدگی به وضعیت پرونده زینب را کرده است، علاوه بر احضار و بازجویی از این مادر سالخورده، دو نفر دیگر از نزدیکان این خانواده به مدت چند روز بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفته‌اند. زینب جلالیان سال ۱۳۸۶ در جاده کامیاران به کرمانشاه بازداشت و در آذر ماه ١٣٨٧ توسط شعبە یک دادگاه انقلاب کرمانشاه بە ریاست قاضی مرادی به اتهام خروج غیر قانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کُردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد. حکم اعدام زینب جلالیان در سال ١٣٨٨ توسط دیوان عالی کشور تایید شد. این حکم در آبان ماه ١٣٩٠ مشمول عفو شده و با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد. گفتنیست که زینب جلالیان به دلیل مدت طولانی حبس و شرایط سخت و طاق فرسا در زندان به بیماری‌هایی نظیر اختلال در بینایی، ناخنک چشم و آسم مبتلا شده و پس از ابتلا به ویروس کرونا در زندان قرچک ورامین دچار تنگی نفس شدید شده است. وی در ایام بازداشت در زندان‌های کرمانشاه، اوین، قرچک ورامین، کرمان و خوی نگهداری شده و ۱۹ آبان ۱۳۹۹ به طور غیر قانونی و ناگهانی از زندان مرکزی کرمانشاه به زندان مرکزی یزد تبعید شد. زینب جلالیان زندانی سیاسی کُرد، متولد سال ١٣٦١ روستای دیم قشلاق شهرستان ماکو می‌باشد و از سال ۱۳۸۷ بدون داشتن حق مرخصی در زندان به سر می‌برد. سازمان حقوق بشری هه‌نگاو خواستار توجه ویژه نهادهای و سازمانهای بین‌المللی حقوق بشری نسبت به وضعیت زینب جلالیان است مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده.

بازداشت نوشین کشاورزنیا پژوهشگر و فعال حقوق زنان در تهران

بی بی سی گزارش‌ها از ایران حاکیست که نوشین کشاورزنیا، پژوهشگر اجتماعی و فعال حقوق زنان، بازداشت شده است. بنابه گزارش ها خانم کشاورزنیا روز دوشنبه (پنج اردیبهشت) پس از احضار به زندان منتقل شد. هنوز اطلاعات بیشتری در مورد اتهامات و محل نگهداری او منتشر نشده است. به گزارش خبرگزاری حقوق بشری هرانا، بازداشت خانم کشاورزنیا پس از احضار او توسط یکی از نهادهای امنیتی صورت گرفته است. به نوشته هرانا نوشین کشاورزنیا پژوهشگر اجتماعی و فعال حقوق زنان است که در سال‌های اخیر، تمرکز فعالیت‌های او بر موضوع آزار و خشونت علیه زنان بوده است. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۲۲؛حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده.

محبت محمودی پس از ۲۱ سال حبس زیر سایه اعدام آزاد شد

محبت محبودی زندانی محکوم به اعدام اهل ارومیه روز یک‌شنبه ۴ اردیبهشت ماه پس از ۲۱ سال حبس زیر سایه اعدام از زندان مرکزی ارومیه آزاد شد. هه‌نگاو مطلع شده است که خانواده مقتول که دارای دو همسر و ۱۶ فرزند بوده برای رضایت درخواست مبلغ یک میلیارد و ۲۰۰ هزار تومان کرده کرده‌اند. پس از فراخوان سازمان حقوق بشری هه‌نگاو و همکاری شماری از فعالین مدنی ۵۰۰ میلیون تومان این مبلغ فراهم شده و به جای مبلغ باقیمانده سند گذاشته‌اند. محبت محمودی روز شنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۸۰ (۲۱ آوریل ۲۰۰۱) به اتهام قتل فردی که به قصد تجاوز با چاقو به منزل آنها رفته بود، بازداشت و بعدها توسط شعبه ۲۲ دادگاه کیفری ارومیه به ریاست قاضی رضایی به اعدام محکوم و از آن زمان در زندان مرکزی ارومیه نگهداری می‌شود. وی طی سالیان طولانی حبس تنها یک بار و آن هم ۱۹ سال پیش برای چند روز از حق مرخصی برخوردار بوده که آن هم با شکایت خانواده مقتول دوباره به زندان بازگردانده شده بود. این حکم بعدها به دلیل اعتراضات گسترده بین‌المللی توسط دیوان عالی کشور ایران نقض و پرونده به شعبه ۱۰۶ دادگاه جزایی ارومیه ارجاع شد که این بار هم مجدداً به اتهام قتل عمد به قصاص محکوم و این حکم در دیوان عالی کشور نیز عیناً تایید شد. یکی از نزدیکان خانواده محمودی پیشتر در این رابطه به خبرنگار هه‌نگاو گفت بود که: “ در روز حادثه تنها محبت و عروسش منزل بوده‌اند و مقتول با هویت ”حاتم محمودی گنبدی” اهل منطقه سرو که از آشنایان دور آنها بوده، ساعت ۸ صبح با چاقو به قصد تجاوز به حیاط آنها رفته و پس آنکه وی حاضر به ترک منزل خانم محمودی نشده، ایشان با در دست گرفتن یک سلاح گرم با قصد تهدید شلیک کرده و ناخواسته تیری به حاتم برخورد کرده است و فوت کرده است.” محبت محمودی مادر پنج فرزند است. یکی از فرزندان خانم محمودی پیشتر به هه‌نگاو گفته بود: “ در روز حادثه مقتول با چاقو سه ضربه به پهلو و شکم مادرم زده و حتی وقتی نیروهای اداره آگاهی به محل قتل آمده‌اند چاقو در دست مقتول بوده است، با این حال و تمام مدارکی که در دست بوده، دادگاه مادرم را به اعدام محکوم کرده است.” مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۳:حق حیات برای همه ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۱۰:حق محاکمه قانونی برای همه ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده.

نامه سهیلا حجاب از زندان در واکنش به فشارها؛ “فریاد دادخواهی بر می آورم”

سهیلا حجاب، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه، طی نامه ای به شرح مشکلات و فشارهای اعمال شده به خود پرداخته است. وی در بخشی از این نامه با بیان اینکه «آنطور که با من در زندان ها رفتار میکنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد»، خطاب به ابراهیم رئیسی نوشته است «از بس توسط عوامل شما در زمان های مختلف به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار گرفته ام که دیگر جانی در تنم نمانده، مرا به زندان هایی می فرستید که کوچک ترین احترامی را برای حقوق یک زندانی سیاسی قائل نیستند». به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سهیلا حجاب، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه، طی نامه ای به شرح مشکلات و فشارهای اعمال شده به خود پرداخته است. در بخشی از این نامه آمده است: «فریاد دادخواهی بر می آورم که مدام شکنجه جسمی و روحی می شوم، مدام پرونده سازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشت گاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می شوم؛ مورد اهانت و ضرب و شتم قرار میگیرم و تهدید به پرونده سازی میشوم.» متن این نامه، که جهت انتشار به دست هرانا رسیده است، در ادامه می آید: «مدعیان دین و دیانت، در این روزها و شب‌ها قرآن بر سر می گیرند و طلب عفو و بخشش به درگاه خدا می کنند، از کدام بخشش سخن می گویید؟ وقتی ظالمانه ترین رفتارها را در حق فرزندان این سرزمین روا میدارید! من یکی از آنان هستم؛ فرزند کوچک ملت بزرگ ایران که هرگز شما را نخواهد بخشید. آقای رئیسی! سخنان شما و بسیاری از مسئولین را در رسانه ملی شنیدم، به راستی با چه اعتماد به نفسی چشم در چشم مردم از بخشش صحبت می کنید؟ من و بسیار کسان دیگر را بارها و بارها در زمان های مختلف و به خاطر جرم مرتکب نشده در شعبات مختلف محاکمه کردید، در جوانی زندان های سراسر کشور را زندان گردی می کنم، بازداشتگاه ها و انفرادی های مختلف و طولانی. از بس توسط عوامل شما در زمان های مختلف به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار گرفته ام که دیگر جانی در تنم نمانده، مرا به زندان هایی می فرستید که کوچک‌ترین احترامی را برای حقوق یک زندانی سیاسی قائل نیستند. من از تمام فعالان حقوق بشر در جای جای دنیا فریاد دادخواهی بر می آورم که جای ضرب و شتم، کبودی های قسمت های مختلف در بدنم درد میکند، جای موهای کنده شده از سرم نه یک بار بلکه بارها روی آسفالت خیابان این بار از طبقه دوم زندان و کشیده شدنم از روی بیست پله و حیات و انفرادی؛ در حالی که در اعتصاب غذا بودم و روزها و هفته ها بدنم در ضعف بسیار قرار داشت؛ هنوز خون زیر پوستم بخاطر فشار زیاد دستبند و پابند ذوق ذوق می کند، از اسپری فلفل گرفته تا گاز اشک آور. فریاد دادخواهی بر می آورم که مدام شکنجه جسمی و روحی می شوم، مدام پرونده سازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشت گاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می شوم؛ مورد اهانت و ضرب و شتم قرار میگیرم و تهدید به پرونده سازی میشوم. یک هفته تلفن بند زنان زندان را بخاطر عدم انعکاس وضعیت جسمی من به بیرون قطع کردید و بعد برای شکستن اعتصاب غذای من به خشونت، ضرب و شتم و هتک حرمت، انتقال به سلول انفرادی، ممانعت از ملاقات و تماس با خانواده، احضار به دادگاه و تهدید به پرونده سازی متوسل شدید. همان علی که برایش شب زنده داری میکنید حاکمان را به رعایت عدالت دعوت می کرد، همان حسینی که در این شب ها واسطه اش میکنید که خداوند از گناهانتان بگذرد، میگوید “دین اگر ندارید لااقل آزاد مرد باشید.” آنطور که با من در زندان ها رفتار میکنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد، فریاد دادخواهی بر میآورم؛ از آنهایی که برای انسانیت می جنگند نه برای من سهیلا حجاب. سهیلا حجاب / اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ / بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه.» در خصوص نویسنده این نامه گفتنی است که وی خردادماه ۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در تاریخ ۲۴ اسفندماه ۹۸ با تودیع قرار وثیقه ۳ میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد. شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه سهیلا حجاب را از بابت اتهاماتی ازجمله “تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، تشویش اذعان عمومی به قصد آشوب و تشکیل گروه غیرقانونی” محکوم کرد که با اعمال ماده ۱۳۴، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری برای وی قابل اجرا است. خانم حجاب، روز شنبه ۳ خردادماه ۱۳۹۹، پس از تائید حکم توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان قرچک ورامین منتقل شد. وی مدتی قبل از زندان قرچک ورامین به زندان سنندج تبعید و در تاریخ ۱۷ دیماه ۱۴۰۰ به کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه منتقل شد. هرانا پیشتر در گزارشی از ضرب و شتم سهیلا حجاب توسط رئیس حفاظت زندان و تهدید به پرونده سازی و تبعید مجدد وی خبر داده بود. سهیلا حجاب، روز شنبه ۱۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۰ از بابت پرونده‌ای که اخیرا در دوران حبس علیه وی گشوده شده به شعبه ۲ بازپرسی دادسرای کرمانشاه احضار شد. خانم حجاب به دلیل عدم رعایت فاصله زمانی قانونی بین تاریخ ابلاغ و تاریخ احضار و همچنین عدم دسترسی به وکیل از حضور در جلسه بازپرسی خودداری کرد. خانم حجاب در فروردین ماه امسال طی نامه ای که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفت، از اعتصاب غذا خود خبر داد و نوشت که “راهی جز اعتصاب غذای مجدد ندارم”. این زندانی سیاسی همچنین روز دوشنبه ۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۱، توسط زندانبانان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و از ملاقات او با خانواده‌اش جلوگیری شد. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۵:شکنجه ممنوع ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فهال حقوق بشر کوثر ولی زاده .

گوینده معروف زن شبکه خبر ممنوع‌الکار شد!

خبرنگار روزنامه همشهری از محرومیت گوینده زن شبکه خبر صداوسیمای جمهوری اسلامی خبر داد! به گزارش تابناک ورزشی، این خبرنگار ورزشی با عنوان ‏مهم و فوری، شب گذشته از توقف فعالیت المیرا شریفی، گوینده اخبار شبکه‌خبر پرده برداشت و در پی آن این چهره تلویزیونی نیز با تایید ضمنی، دلیل این جدایی را ادامه تحصیل ذکر کرد! این در حالی است که شریفی ترم چهارم دوره دکترای علوم ارتباطات را می گذراند. به نوشته صفحه شخصی خبرنگار مذکور، بعد از انتشار توییت درمورد اتفاقاتی که برای بانوان کشورمان در جریان بازی تیم‌ملی با لبنان در استادیوم امام رضای مشهد افتاد، شریفی از هفته قبل ممنوع‌ الفعالیت شد. وی نوشته است که خانم شریفی از مجریان شجاع صداوسیما بودند که درگذشته هم در مورد مشکلات اقتصادی و اجتماعی مردم واکنش‌های محکمی داشتند. المیرا شریفی مقدم، همسر داود عابدی، خبرنگار و مجری ورزشی شبکه خبر است و گفته می‌شود طی چند روز اخیر اجازه حضور در بخش های خبری خود را پیدا نکرده است. این اتفاق در حالی رخ داده است که طی چند روز اخیر، شایعه بازگشت عادل فردوسی‌پور دیگر مجری محبوب به قاب تلویزیون بعد از چند سال ممنوع التصویری قوت گرفته بود؛ اما بجای رقم خوردن آن، اخبار غیررسمی حاکی است که‌ یک گوینده خبر معروف دیگر ممنوع الکار شده است. این گوینده در ساعت ابتدایی بامداد امروز بعد از انتشار این خبر و پخش شدن در فضای مجازی، در صفحه شخصی خود خبر از گرفتن مرخصی در ترم چهارم دوره دکترای علوم ارتباطات و آمادگی برای شرکت در آزمون جامع داد تا تلویحا کنار رفتنش از بخش های خبری صداوسیما را تایید کند. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی ماده۲۳:حق امنیت کار .فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده

دستورالعمل طالبانی آموزش و پرورش قم

بهرامی، مشاور امور بانوان اداره اموزش و پرورش استان قم: «طبق جلسه‌ای که در کمیته داشتیم، هر دستگاهی موظف است طبق جلسه شماره ۸۲۰ شورای انقلاب فرهنگی به تمام دستگاه‌ها ابلاغ کند. اداره آموزش و پرورش استان این کار را انجام داده است، ولی بقیه دستگاه‌ها به ما ارتباطی ندارد.» ممنوعیت استفاده از عطر برای زنان و پوشیدن پیراهن آستین کوتاه برای مردان رویداد۲۴ چند تصویر از دستورالعمل اجرایی پوشش اسلامی در اداره کل آموزش و پرورش استان قم منتشر شده است. در این دستورالعمل الگوی پوشش تعجب برانگیزی برای کارکنان زن و مرد اداره آموزش و پرورش این استان و همچنین برای دانش آموزان مدارس استان قم، الزامی شده است. از جمله اینکه کارکنان زن باید از چادر مشکی با دوخت ساده استفاده کنند، استفاده از زیورآلات غیر متعارف و عطر ممنوع است، کارکنان مرد حق پوشیدن لباس آستین کوتاه را ندارند و ترجیحا باید با کت و شلوار در محل کار حاضر شوند. از سوی دیگر دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی و متوسطه اول و دوم در مجامع و مراسم‌های عمومی در مدرسه که نامحرم حضور دارد، باید از پوشش چادر مشکی آن هم با دوخت ساده استفاده کنند. این دستورالعمل برای تصویر پروفایل مجازی تمامی کارکنان آموزش و پرورش و دانش آموزان استان قم هم معین کرده است که باید در شان مقام و منصب خود و مطابق با قوانین جمهوری اسلامی باشد. همچنین مدیران و روسای آموزش و پرورش مسئولیت دارند که زمینه‌های لازم را برای پرهیز از اختلاط زنان و مردان، به ویژه در یک فضا را فراهم کنند. بهرامی، مشاور امور بانوان اداره اموزش و پرورش استان قم، ضمن تایید این خبر گفت: «این دستورالعمل رسمی و قابل اجرا و کاملا طبق منشور وزارتخانه است. سال ۹۸ این دستورالعمل برای همه استان‌های کشور ابلاغ شده بود، اما در استان قم چند سال به علت کرونا شاید دستگاه‌ها این کار را نکردند، ولی امسال آموزش و پرورش استان قم تصمیم گرفته است که این کار را انجام دهد.» وی ادامه داد: «طبق جلسه‌ای که در کمیته داشتیم، هر دستگاهی موظف است طبق جلسه شماره ۸۲۰ شورای انقلاب فرهنگی به تمام دستگاه‌ها ابلاغ کند. اداره آموزش و پرورش استان این کار را انجام داده است، ولی بقیه دستگاه‌ها به ما ارتباطی ندارد.» مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۲:عدم تبعیض ماده۶:ارزش انسانی در همه جا ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی ماده۲۸:حق دنیای زیبا و ازاد برای همه فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده.

معاون امور زنان رئیسی خطاب به دختران ۹ ساله: از حالا برای تشکیل خانواده برنامه‌ریزی کنید

گروه سیاسی:معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوی در آیین روزه اولی ها دختران مدرسه ایران دختران دانش آموز اظهار کرد: از اکنون برای زندگی و خانواده ای که می خواهید تشکیل دهید، برنامه ریزی داشته باشید تا پرورش دهنده شهید سلیمانی‌ها باشید انسیه خزعلی در آیین روزه اولی ها دختران مدرسه ایران واقع در منطقه ۵شهر تهران که هنگام اذان مغرب برگزار شد، خطاب به روزه اولی‌های اظهار کرد: شما به بارگاه و میهمانی خدا دعوت شده‌اید و خداوند شما را شایسته دانسته تا به محضرش بروید و تکلیف‌هایی را به دلیل شایستگی‌تان برای شما قرار داده است. معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری افزود: شما دختران، باید برای خود آینده‌ای زیبا را رقم بزنید و از اکنون برای زندگی برنامه ریزی داشته باشید تا پرورش دهنده شهید سلیمانی‌ها باشید. شما که می‌خواهید سلیمانی باشید، پرورش دهنده سلیمانی هم خواهید بود. معاون امور زنان رییس جمهور خطاب به دختران 9 ساله: از حالا برای تشکیل خانواده برنامه‌ریزی کنید.وی خطاب به دختران دانش‌آموز روزه اولی گفت: امروز آمده‌ام برای شما دعا کنم تا روح‌های پاک و دل‌های صاف شما کمک کند که این کشور و مملکت به سرانجام و آینده‌ای درخشان نزدیک شود. از خدا می‌خواهم حالا که ما را به درگاه خود دعوت کرده به ما توفیق دهد تا از الگوهای زیبایی همچون دختر پیامبر به خوبی پیروی کنیم.وی در پایان از مسئولان آموزش و پرورش که برنامه مذکور را تدارک دیدند تشکر و قدردانی کرد. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر  ماده ۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی  فعال حقوق بشر کوثر‌ولی زاده .

خودکشی یک نوجوان در شهرستان کهگیلویه

روز سه شنبه ۳۰ فروردین ماه، یک دختر نوجوان ساکن روستای سرپری از توابع بخش مرکزی شهرستان کهگیلویه، خودکشی کرد. سهم نوجوانان ایرانی از خودکشی‌های سالانه از سوی سازمان پزشکی قانونی بیش از ۷ درصد اعلام شده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز سه شنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۱، یک دختر نوجوان دست به خودکشی زده و جان خود را از دست داد. هویت این نوجوان فاطمه خوش بیان، اهل روستای سرپری از توابع بخش مرکزی شهرستان کهگیلویه توسط هرانا احراز شده است. یک منبع مطلع، دلیل خودکشی او را فقر مالی عنوان کرده و گفته بود که پیکر او روز چهارشنبه ۳۱ فروردین ماه به خاک سپرده خواهد شد. آمار بالای خودکشی در استان کهگیلویه و بویراحمد علی‌الخصوص در میان زنان و کودکان همواره از جمله موضوعات نگران کننده و مورد بحث فعالان حوزه حقوق کودکان و زنان بوده است. اسفندماه سال گذشته استاندار کهگیلویه و بویراحمد با اظهار نگرانی خود از آمارهای خودکشی در این استان و با اشاره به محرومیت شدید در برخی مناطق استان اظهارداشت: شرمنده ام بگویم که استان کهگیلویه و بویراحمد رتبه اول خودکشی را در کشور دارد. سهم نوجوانان ایرانی از خودکشی‌های سالانه از سوی سازمان پزشکی قانونی بیش از ۷ درصد اعلام شده است. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر؛ ماده۳:حق حیات برای همه ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده .

تداوم بازداشت سعیده خضوعی، شهروند بهائی در تهران

سعیده خضوعی، شهروند بهائی ساکن تهران، علیرغم گذشت ۸ روز از زمان دستگیری کماکان در بازداشت بسر می‌برد. خانم خضوعی که در تاریخ ۲۲ فروردین‌ماه و پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت شده روز جاری تماس کوتاهی با همسر خود داشته است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۱، سعیده خضوعی، شهروند بهائی ساکن تهران، کماکان در بازداشت بسر می‌برد. امروز سه شنبه ۳۰ فروردین، در نهمین روز از بازداشت, خانم خضوعی تماس کوتاهی با همسر خود داشته است. با این حال علیرغم پیگیری‌‌های هر روزه خانواده، تا کنون از محل نگهداری و اتهامات مطروحه علیه این شهروند بهائی اطلاعی در دست نیست و مسئولان دادسرای اوین از ارائه هرگونه اطلاعاتی در این خصوص خودداری می‌کنند. خانم خضوعی از بیماری میگرن رنج می‌برد و گرسنگی و عدم دسترسی به سه وعده غذا در ماه رمضان باعث تشدید این بیماری می‌شود، موضوعی که نگرانی خانواده‌اش را در پی داشته است. خانم خضوعی روز دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۱، پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت شد. این شهروند بهائی در روزهای نخستین سال جاری طی احضاریه ای به شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین احضار شده و پس از مراجعه به این شعبه، از وی خواسته شده بود روز شنبه مجددا در این شعبه حاضر شود. سعیده خضوعی، مادر ارسلان یزدانی شهروند بهائی است که در تاریخ ۱۰ شهریورماه سال گذشته، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شده و به یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی در زندان اوین منتقل شد. نیروهای امنیتی در زمان بازداشت این شهروند اقدام به تفتیش منزل و ضبط شماری از وسایل شخصی او کردند. وی نهایتا در تاریخ ۲۵ مهرماه ۱۴۰۰ با تودیع قرار وثیقه آزاد شد. منزل سعیده خضوعی در تاریخ ۸ مهرماه ۱۴۰۰ توسط نیروهای امنیتی مورد بازرسی قرار گرفته و شماری از وسایل شخصی آنها از جمله لپ تاپ، تلفن همراه، وسایل الکترونیکی، عکس و مدارک آنها ضبط شد. شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد. بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار شهروند بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹:عدم‌حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۱۸:حق ازادی عقیده فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده.

فریبا دلیر، نوکیش مسیحی جهت تحمل حبس راهی زندان اوین شد

فریبا دلیر، نوکیش مسیحی، روز شنبه ۲۷ فروردین ماه، جهت تحمل حبس راهی زندان اوین شد. خانم دلیر پیشتر توسط دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۲ سال حبس محکوم شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از ماده ۱۸، فریبا دلیر جهت تحمل حبس راهی زندان اوین شد. وی در آبان امسال توسط دادگاه انقلاب تهران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و اداره یک کلیسای مسیحی به تحمل ۵ سال حبس محکوم شد. حکم حبس صادره پس از اصلاح، به ۲ سال حبس تعزیری تبدیل شد. خانم دلیر در تاریخ ۲۸ تیرماه ۱۴۰۰، در یک پرونده مشترک همزمان با ۵ نوکیش مسیحی دیگر بازداشت و مدتی بعد با تودیع قرار آزاد شده بود. لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند. برخورد با نوکیشان مسیحی در ایران در حالی صورت می گیرد که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر:  ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی  ماده۱۸:حق ازادی عقیده فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده .

پرونده مریم حاجی‌حسینی؛ سناریونویسی دستگاه اطلاعاتی برای اتهام جاسوسی

حالا با ورود هر مقام مسئولی به بند نسوان زندان اوین تنها درخواستش را برای هزارمین بار به زبان می‌آورد: حتی اگر سندی یک‌ خطی دال بر جاسوسی من وجود دارد، لطفا سریع‌تر اعدامم کنید.» این بخشی از یادداشت سپیده قلیان درباره یکی از زندانیان سیاسی گمنام محبوس در زندان اوین است: مریم حاجی‌حسینی. یکی از زندانیان سیاسی زن متهم به جاسوسی برای اسرائیل و افساد فی‌الارض و محکوم به ده سال زندان. با یکی از نزدیکان خانم حاجی‌حسینی درباره او صحبت کردم؛ زندانی‌ای که از او بسیار کم شنیده‌ایم. مریم حاجی‌حسینی متولد اسفند ۱۳۵۱ است و فارغ‌التحصیل مهندسی پلیمر. سال ۱۳۷۵ از دانشگاه امیرکبیر (پلی‌تکنیک) فارغ‌التحصیل شده و از همان سال در بخش تحقیقات وزارت دفاع مشغول به کار شد: «مریم همزمان با این همکاری، سال ۱۳۸۰ برای ادامه تحصیل به دانشگاه مارتیک در مسکو رفت. در مارتیک هم در رشته مهندسی کامپوزیت فوق‌لیسانس گرفت که دو سال طول کشید اما تمام دو سال را آن‌جا نماند، رفت‌و‌آمد می‌کرد و سر کار هم می‌رفت.» مریم حاجی‌حسینی سال ۱۳۸۶ برنده‌ رتبه‌ دوم ابتکار در جشنواره بین‌المللی خوارزمی می‌شود. بعدتر هم در دو جشنواره بین‌المللی ابتکارات علمی و اختراعات در کرواسی و استرالیا جایزه می‌گیرد: «سال ۱۳۸۷ و پس از کسب این جوایز، به همراه تعداد دیگری از مخترعین جوان، به دیدار خامنه‌ای، رهبر جمهوری‌اسلامی، برده شدند و از دست او هم تقدیرنامه گرفت.» خانم حاجی‌جسینی دو اختراع ثبت شده در کشور دارد: «ساخت دستگاه تولید باکالیت‌های الیاف‌دار که از جمله در صنایع نظامی کاربرد دارد و ساخت دستگاه بافت سه بعدی با الیاف کربن. شرکت عصر کربن سازه که او آن را مدیریت می‌کرد و کارگاه‌های آن در شهرک صنعتی جنوب شرق تهران بود هنگام بازداشتش ۳۴ کارمند داشت و از جمله در تولید کامپوزیت بسیار فعال بود.» شرکتی که مریم حاجی‌حسینی آن را اداره می‌کرد از شرکت‌های دانش‌بنیان بود که برخی از پروژه‌های کامپوزیت را که مشتری آن عمدتا صنایع نظامی بودند در کشور برای نخستین بار اجرا کرده است: «مشکل مریم با سیستم از همین‌جا شروع شد. پروژه‌های نظامی، سفارش‌های محدود با تیراژ پائین به شرکت می‌دادند و همین تامین هزینه‌های جاری و حقوق کارگران و مهندسان شرکت را با دشواری مواجه می‌کرد. پرداخت دولتی‌ها هم که هیچ‌وقت به موقع انجام نمی‌شود. در این شرایط، مریم ناچار بود دنبال مشتری‌های دیگر هم بگردد و مقامات امنیتی می‌گویند او سفارش‌های مشکوک را به آن‌ها اطلاع نداده است.» این آشنای نزدیک مریم حاجی‌حسینی می‌گوید با توجه به محدودیت بازار داخلی او تلاش کرده مشتری غیرنظامی خارجی برای محصولات خود پیدا کند تا ادامه کار شرکت و سود ثابت آن را تثیبت کند: «مریم در همین چارچوب سال ۱۳۹۲ سفری به سنگاپور داشت و بخاروف، استاد راهنمای پروژه‌اش در دانشگاه مارتیک و سرگئی، یکی از دانشجوهای روسی او را همانجا ملاقات کردند. در دادنامه مریم ادعا شده سرگئی، در اصل اسرائيلی و افسر موساد است.» تماس و مکاتبه مریم حاجی‌حسینی با سرگئی پس از آن دیدار در سنگاپور هم ادامه می‌یابد. تماس‌هایی که خانم حاجی‌حسینی برای هماهنگی شرکت در نمایشگاه‌های مختلف بین‌المللی مرتبط با صنعت پلیمر انجام داده است: «مریم امیدوار بود از طریق این ارتباطات، در بازار مشتریان غیرنظامی خارج از کشور برای خود جای پایی باز کند و برای همین از سرگئی برای حضور در کنفرانس‌ها و نمایشگاه‌های مختلف مشورت و کمک می‌گرفت. تمام این سفرها و هماهنگی‌ها علنی بود و مریم چیزی برای مخفی کردن نداشت. آخرین سفر مریم برای شرکت در یک نمایشگاه در بوردوی فرانسه بود.» مبادله پول در همین آخرین سفر خانم حاجی‌حسینی، از جمله مواردی است که دستگاه امنیتی با عنوان دریافت پول بابت جاسوسی تعبیر کرده و از جمله بر اساس آن، این کارآفرین ایرانی را به جاسوسی متهم کرده است: «مریم سال ۹۶ با برادرش برای شرکت در یک نمایشگاه به بوردو در فرانسه رفته بود. هماهنگی‌ها را سرگئی انجام داده بود اما مریم خودش هتل را از طریق وب‌سایت «بوکینگ.کام» گرفته بود. در جریان تعویض اتاق و هتل، ۵ هزار دلار پول (۷۰ درصد رزرو اتاق‌ها) به حساب مریم باز می‌گردد و او آن‌جا دوباره برای خودش و برادرش دو اتاق دیگر می‌گیرد. به مریم گفته‌اند این ۵ هزار دلار پول جاسوسی برای موساد است و باید رد مال کنی.» مقامات امنیتی و قضایی، خانم حاجی‌حسینی را متهم کرده‌اند که در همان سفر بوردو با سرگئی ارتباطات دیگری هم برقرار کرده است:‌ «سرگئی که به مریم برای حضور در این نمایشگاه‌ها مشورت می‌داد در همان سفر به او پیشنهاد کرد که با توجه به سوابق علمی برادر مریم، او می‌تواند در سوربن موقعیتی پژوهشی بگیرد و خودش هم در بوردو، شرکتی برای فعالیت تجاری و صنعتی تاسیس کند.» مریم حاجی‌حسینی، پیشنهاد ماندن در فرانسه را نمی‌پذیرد و پس از پایان نمایشگاه همراه نمایشگاه همراه برادرش به ایران بازمی‌گردد. مقام‌های امنیتی می‌گویند او به خاطر ارتباط شرکتش با صنایع نظامی ایران، وظیفه داشته این دیدارها وپیشنهادات را به مقامات امنیتی ایران اطلاع دهد: «مریم، قربانی بی‌اطلاعی از این مناسبت‌ها و کار با صنایع نظامی ایران شده است. به او می‌گویند دروغ گفته و درمورد صنایع دفاعی برای اسرائیل جاسوسی کرده است. در حالی که او صرفا یک تولیدکننده است و به اطلاعات خاصی دسترسی ندارد که بخواهد یا بتواند جاسوسی کند. پژوهش‌ها و اختراعات او هم، در دنیا نمونه‌‌های بسیاری دارد و موضوعی نیست که خاص ایران و قابل فروش باشد.» مریم حاجی‌جسینی در جریان سفرهایش به فرانسه نمایندگی یک شرکت تولیدات تجهیزات پزشکی را هم می‌گیرد و یکی از کیت‌های جراحی آن‌ها را برای تبلیغ محصولات شرکت با خود به ایران آورده بود: «یک کیف لوازم جراحی آورده بود که می‌گفت نزدیک به ۸ هزار یورو قیمت داشت و قرار بود با ارائه آن به شرکت‌های پزشکی و بیمارستان‌ها در ایران، برای این محصول مشتری پیدا کند. ماموران امنیتی می‌گویند این کیف گران قیمت را هم ماموران اسرائیلی به عنوان دستمزد به مریم داده‌اند.» مریم حاجی‌حسینی ۲۵ شهریور ۱۳۹۸ در تهران بازداشت شد و پس از ۶ ماه نگهداری در انفرادی و بازجویی در یکی از بازداشت‌گاه‌های امنیتی، اوایل فروردین ۱۳۹۹ به بند نسوان زندان اوین منتقل شد؛ «در مدت انفرادی، چند بار به او اجازه دادند تماس کوتاهی با خانواده‌اش داشته باشد و با پسرش علیرضا، که آن زمان ۱۵ ساله بود چند دقیقه صحبت کند و خبر از سلامتی‌اش بدهد.» جلسه نخست دادگاهی حاجی‌حسینی، یک ماه بعد، ۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی برگزار شد. در کیفرخواست قرائت شده در این دادگاه، او از جمله به افساد فی‌الارض و جاسوسی برای اسرائیل متهم شد. خانم حاجی‌حسینی، پس از نزدیک به ۵ ماه نگهداری در اوین، اواخر مرداد ۱۳۹۹ دوباره به همان بازداشت‌گاه امنیتی منتقل شد: «این بار هم مریم بیش از ۷ ماه زیر بازجویی بود. بازداشت‌گاهی که خودش می‌گوید بازجویان به او گفته‌اند پای یک کوه واقع شده است، این بار او را برده بودند تا مریم را برای سناریوی امنیتی که طراحی کرده بودند آماده کنند.» انفرادی مریم حاجی‌حسینی در مجموع ۴۱۲ روز طول کشیده است. در جریان انفرادی دوره دوم به او می گویند ماموران امنیتی موفق شده‌اند کسی را بازداشت کنند که از اسرائیل به ایران آمده تا او را از زندان فراری دهد: «سناریوی کاملی برای نمایش ساخته بودند. خانمی را به جای مریم جا زده بودند و چند مکاتبه هم از طرف مریم با این مامور خیالی انجام داده بودند. ۲۳ آبان ۱۳۹۸، یعنی دو ماه پس از بازداشت مریم و در حالی‌که او در انفرادی بود، زنی را که قرار بوده نقش مریم را بازی کند ساعت چهار عصر با علیرضا، پسر مریم، به خانه‌ او برده بودند و سپس از این‌ها و رفتن این مامور خیالی به آن‌جا فیلم گرفته‌اند و بعد با اسلحه ریخته‌اند مریم قلابی و مامور قلابی و علیرضا را با هم بازداشت کرده‌اند. فیلمی که شاید بعدا نشان دهند تا بگویند مریم و جاسوس اسرائیلی رابط او را با هم گرفته‌اند.» این سناریو البته جزئیات بیشتری دارد از خاموش و روشن کردن لامپ خانه در روزها و ساعات مشخصی از شب همچون پیام رمز دادن تا استفاده مریم قلابی از روسری و چمدانی که از خانه خودش برداشته بودند: «مامور قلابی هم که {…} جوانی متولد دهه هفتاد است جلوی دوربین اعتراف می‌کند که قرار بوده مریم را ببرد تبریز و بعد ترکیه و از آن‌جا هم به اسرائیل ببرد. مضحک بودن داستان این است که طبق این سناریو، زمانی که مریم در انفرادی بود به اسرائیل ایمیل زده که من گیر افتاده‌ام و در خانه‌ا‌م مخفی شده‌ام و بیاید نجاتم دهید و اسرائیل هم پس از چند ایمیل و راهنمایی، برای نجات او آدم می‌فرستد دم در خانه‌اش.» در این مدت خانواده و وکلای مریم حاجی‌حسینی کوشیده‌اند راهی برای آزادی او بیابند. اما تلاش‌های آن‌ها ناکام مانده است: «در یک مورد شخصی که ادعا می‌کرد به قاضی ابوالقاسم صلواتی نزدیک است و شواهدی را هم برای اثبات ادعایش به خانواده ارائه داده بود، پس از برگزاری نخستین جلسه دادگاه، از خانواده مریم ۵۰ میلیون تومان رشوه گرفت و قول داد مریم به زودی آزاد شود.» حکم اعدام مریم حاجی‌حسینی، که مدتی طولانی زیر سایه این حکم زندگی کرد، در دادگاه تجدید‌نظر شکسته شد و به ده سال زندان و رد مال دریافتی از طریق جاسوسی محکوم شد: «مریم همان‌طور که در نامه خانم قُلیان هم آمده بود به شدت از وضعیت خود شاکی است و بارها برای آزادی‌اش به مقامات مختلف نامه نوشته است و همچنان بر بی‌گناهی‌اش اصرار دارد، اما ظاهرا قرار نیست صدایش شنیده شود.» مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده .

سکینه بهجتی، نوکیش مسیحی جهت تحمل حبس راهی زندان لاکان رشت شد

سکینه بهجتی، نوکیش مسیحی روز شنبه ۲۷ فروردین ماه جهت تحمل حبس راهی زندان لاکان رشت شد. خانم بهجتی در مردادماه ۹۹ به دو سال حبس تعزیری محکوم شده بود. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز شنبه ۲۷ فروردین‌ماه ۱۴۰۱، سکینه بهجتی، نوکیش مسیحی جهت تحمل حبس راهی زندان لاکان رشت شد. ایمان سلیمانی، وکیل مدافع این شهروند در این خصوص به هرانا گفت: «موکلم قبل از عید برای تحمل حبس از جانب شعبه یک اجرای احکام دادسرای اوین جهت تحمل حبس احضار شده بود که با تقدیم لایحه دفاعیه مهلت یک ماهه با توجه به سکونت ایشان در رشت و دارا بودن فرزند خردسال از شعبه اجرای احکام درخواست شد و با موافقت اجرای احکام نهایتا در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۴۰۱ مجدداً جهت اجرای مجازات حبس احضار شدند که با پیگیری های اینجانب، درخواست انتقالی ایشان از زندان اوین به زندان رشت تایید شد.» سکینه بهجتی پیشتر به همراه سه نوکیش مسیحی دیگر در بهمن‌ماه ۹۸ در پی حضور ماموران امنیتی در منزل از بابت اتهامات «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» مورد بازجویی قرار گرفته و پس از توقیف وسایل و مدارک شخصی به وی گفته شده بود که به زودی به دادگاه احضار خواهد شد. خانم بهجتی اردیبهشت‌ماه ۹۹ طی یک تماس تلفنی به شعبه ۱۰ دادگاه انقلاب رشت احضار شده و پس از تفهیم اتهام قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی برای او صادر شد. وی در تاریخ ۲۵ اردیبهشت‌ماه، به دلیل عدم توانایی مالی در تودیع قرار وثیقه، به زندان لاکان رشت منتقل شده و در تاریخ ۳۱ اردیبهشت با کاهش قرار وثیقه به ۲۰۰ میلیون تومان به صورت ‌موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد. سکینه بهجتی نهایتا مردادماه ۹۹ از سوی دادگاه به ۲ سال حبس تعزیری به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل کلیسای خانگی و تبلیغ علیه نظام از طریق تبلیغ مسیحیت تبشیری” محکوم شد. او در تاریخ ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۰ طی ابلاغیه ای جهت اجرای حکم حبس به شعبه ۱ واحد اجرای احکام کیفری دادسرای اوین احضار شده بود. لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند. برخورد با نوکیشان مسیحی در ایران در حالی صورت می گیرد که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۱۸:حق ازادی عقیده ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی کوثرولی زاده فعال حقوق بشر .

مرگ مشکوک زن جوان در بوکان و احتمال قتل وی توسط شوهرش

یک زن جوان اهل سقز که به تازگی زندگی مشترک خود را آغاز کرده بود، به طرز مشکوکی جانش را از دست داده و خانواده‌اش بر این باور هستند که توسط همسرش به قتل رسیده شده است. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز چهارشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۱ (۱۳ آوریل ۲۰۲۲)، لیلا اسلامی ۲۷ ساله و اهل سقز پس از دو روز بستری در یکی از بیمارستان‌های بوکان جانش را از دست داد. کیوان قضایی همسر لیلا گفته است که وی خودکشی کرده است، اما خانواده لیلا بر این باور هستند که وی به دست همسرش به قتل رسیده شده است. یک منبع نزدیک به خانواده اسلامی در این رابطه به هه‌نگاو گفت: ” همسر لیلا دو روایت از نحوه خودکشی لیلا بیان کرده که کاملاً با هم در تناقض هستند و لیلا هیچ گونه مشکلی نداشته تا اقدام به خودکشی نماید”. هه‌نگاو مطلع شده است که خانواده اسلامی منتظر اعلام نتایج کالبد شکافی توسط پزشک قانونی هستند و در اعلامیه ترحیم لیلا سلیمی نیز اسم همسر وی ذکر نشده است. لیلا اسلامی پنج ماه پیش زندگی مشترک خود با همسرش که اهل بوکان است را آغاز کردە بود. بنابر اطلاعات درج شدە بر روی اعلامیە فوت لیلا اسلامی جسدش امروز پنج‌شنبه در زادگاهش روستای “چکشه” از توابع سقز به خاک سپرده شده است. گفتنیست که حدوداً ۴۰ روز پیش نیز یک زن جوان اهل سقز با هویت فوزیه امینی به طرز مشکوکی جانش را از دست داده بود که خانواده وی نیز معتقدند از سوی همسرش کشتە و تاکنون منتظر اعلام نظر پزشکی قانونی هستند. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۳:حق حیات برای همه ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده .

قتل مشکوک زن جوان در بوکان

مرگ مشکوک زن جوان در بوکان و احتمال قتل وی توسط شوهرش یک زن جوان اهل سقز که به تازگی زندگی مشترک خود را آغاز کرده بود، به طرز مشکوکی جانش را از دست داده و خانواده‌اش بر این باور هستند که توسط همسرش به قتل رسیده شده است. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز چهارشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۱ (۱۳ آوریل ۲۰۲۲)، لیلا اسلامی ۲۷ ساله و اهل سقز پس از دو روز بستری در یکی از بیمارستان‌های بوکان جانش را از دست داد. کیوان قضایی همسر لیلا گفته است که وی خودکشی کرده است، اما خانواده لیلا بر این باور هستند که وی به دست همسرش به قتل رسیده شده است. یک منبع نزدیک به خانواده اسلامی در این رابطه به هه‌نگاو گفت: ” همسر لیلا دو روایت از نحوه خودکشی لیلا بیان کرده که کاملاً با هم در تناقض هستند و لیلا هیچ گونه مشکلی نداشته تا اقدام به خودکشی نماید”. هه‌نگاو مطلع شده است که خانواده اسلامی منتظر اعلام نتایج کالبد شکافی توسط پزشک قانونی هستند و در اعلامیه ترحیم لیلا سلیمی نیز اسم همسر وی ذکر نشده است. لیلا اسلامی پنج ماه پیش زندگی مشترک خود با همسرش که اهل بوکان است را آغاز کردە بود. بنابر اطلاعات درج شدە بر روی اعلامیە فوت لیلا اسلامی جسدش امروز پنج‌شنبه در زادگاهش روستای “چکشه” از توابع سقز به خاک سپرده شده است. گفتنیست که حدوداً ۴۰ روز پیش نیز یک زن جوان اهل سقز با هویت فوزیه امینی به طرز مشکوکی جانش را از دست داده بود که خانواده وی نیز معتقدند از سوی همسرش کشتە و تاکنون منتظر اعلام نظر پزشکی قانونی هستند. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۳:حق حیات برای همه ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی کوثرولی زاده فعال حقوق بشر .

ارک آبعلی زنانه - مردانه شد

ارک آبعلی زنانه - مردانه شد تصویری از دیوارکشی پارک آبعلی سوژه شد که در آن قسمت زنانه و مردانه ایجاد شده و انتشار آن در شبکه‌های مجازی کاربران را نیز درگیر کرد. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۲:عدم تبعیض ماده۶:ارزش انسانی در همه جا ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی‌مالی کوثر ولی زاده فعال حقوق بشر در ایران .

کاهش سهم دختران از حقوق پدران متوفی

آیا مجلس در مقابل اقدام «محسوس و غیرقانونی» سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح، مبنی بر کاهش سهم دختران از حقوق پدران متوفی ساکت خواهد نشست؟ چرا صندوق بازنشستگی لشکری به مجلس پاسخ‌گو نیست؟ در این میان دخترانی که پدر متوفی آن‌ها، کارمند یا بازنشسته نیروهای مسلح است، چگونه باید از پس وضعیت دشوار معیشتی حاکم بر اقتصاد کشور برآیند؟ سایت زنان بررسی می کند: یک سال و نیم است که از این وضعیت می‌گذرد و در طول این مدت زمان با وجود پیگیری‌های مقطعی مجلس و با وجود این‌که مسئولان سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح حدود یک ماه از مجلس فرصت خواسته بودند تا آیین‌نامه داخلی خودشان را اصلاح کنند، خبری از اصلاح نیست و اصلا معلوم نیست این پول‌ها به چه مصرفی رسیده است. علاوه بر کاهش غیرقانونی سهم دختران، گزارش‌هایی هم از کاهش غیرقانونی سایر مزایای جانبی دختران پدر متوفی به سایت زنان رسیده است. آیا مجلس در عزم خود برای اعاده حقوق قربانیان این اقدام غیرقانونی مصمم است؟ اگر هست،‌ چرا سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح پاسخ‌گو نیست؟ طبق ماده ۸۶ قانون استخدام کشوری، وراث قانونی متوفی، عبارتند از فرزندان و زوج یا زوجه دائمی و مادر و پدری که در کفالت متوفی بوده‌اند و همچنین نوادگانی‌که پدر و مادرشان فوت شده و در کفالت متوفی هستند. در ماده ۴۸ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ شرایط بازماندگان جهت دریافت این مستمری به‌وضوح مشخص شده‌است. مطابق بند ۳ قانون حمایت خانواده، فرزندان دختر متوفی در صورت نداشتن شغل یا شوهر، مشمول سهم خود از مستمری پدر خواهند شد. در بخشنامه «شرایط و نحوه برخورداری بازمانده‌های بیمـه‌شدگان از خدمات و تعهدات قانونی سازمان تأمین اجتماعی» میزان مستمری همسر متوفی، معادل ۵۰ درصد مستمری اسـتحقاقی و میـزان مستمری هـر فرزند بیمه‌شده متوفی، شامل دختر و پسر نیز معادل ۲۵ درصد مستمری اسـتحقاقی اسـت. به طور مثال وقتی یک پدر کارمند یا بازنشسته نیروهای مسلح که یک همسر و یک دختر مجرد دارد، از دنیا می رود، ۵۰ درصد حقوق ماهیانه او به دختر و ۵۰ درصد دیگر به همسرش تعلق می گیرد. اما از مرداد ماه سال ۱۳۹۹ سهم دختران در این شرایط از ۵۰ درصد به یک سوم کاهش یافته است. سوٰال این‌جاست که چرا و به چه مجوزی؟ طبق اظهارات ولی اسماعیلی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس که این اقدام را «غیرقانونی و خارج از قوانین مصوب مجلس» می‌داند، پیگیری‌هایی صورت گرفته و مسئولان سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح در پاسخ به مجلس گفته‌اند که این اتفاق تنها برای «چند صد» دختر افتاده است!‌ جای تا‌ٰسف است که اگر یک اقدام غیرقانونی تنها برای چندصد نفر بیافتد، این فاجعه، خیلی هم کسی را ناراحت نمی‌کند. دست‌کم ولی اسماعیلی اظهار کرد که «ما در مجلس معتقدیم که حتی حق یک نفر هم نباید تضییع شود و وظیفه نظارتی مجلس ایجاب می‌کند که حتما از سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح بخواهد که سهم این دختران را برابر آیین‌نامه‌های قانونی بپردازد.» فاطمه قاسم‌پور،‌ رئیس فراکسیون زنان و خانواده مجلس هم ضمن مبری کردن مجلس و تاکید بر اینکه مجلس هیچ طرحی برای کاهش سهم دختران از حقوق بازنشستگی پدر نداشته، اذعان داشت که «صندوق بازنشستگی لشکری طی بخشنامه‌ای داخلی این مستمری را کاهش داده» و این فراکسیون نیز از وزیر مربوطه خواستار اصلاح این آیین‌نامه توسط سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح شده‌است. رهبر معظم انقلاب اسلامی، سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی را تبیین کرده‌اند و در آن مورد تاکید کرده‌اند که «ایجاد رفاه عمومی، بر طرف ساختن فقر و محرومیت، حمایت از اقشار و گروههای هدف خدمات اجتماعی از جمله بی‌سرپرستان، از کارافتادگان، معلولان و سالمندان و آنچه از اهداف رفاه و تأمین اجتماعی که در اصول ۳، ۲۱، ۲۸، ۲۹، ۳۱ و ۴۳ قانون اساسی آمده است، اقتضاء می‌کند نظامی کارآمد، توانمندساز، عدالت‌بنیان، کرامت‌بخش و جامع برای تأمین اجتماعی همگان که برگرفته از الگوهای اسلامی-ایرانی و مبتنی بر نظام اداری کارآمد، حذف تشکیلات غیر ضرور و رفع تبعیض‌های ناروا و بهره‌گیری از مشارکت‌های مردمی باشد، طراحی و اجرا شود.» جدا از تاکیدهای رهبری بر عدالت اجتماعی و دسترسی آحاد جامعه به خدمات تأمین اجتماعی، تحکیم نهاد خانواده هم قید شده‌است. صندوق‌های بیمه‌گر اجتماعی هم که «اموال متعلق حق مردم» را در دست دارند، توصیه به «امانت داری، امنیت،‌ سودآوری و شفافیت» شده‌اند. بدون شک نگرانی رهبری از تورم و کاهش قدرت خرید مردم در شرایط تحریمی، یکی از عواملی است که باعث شده این موضوع را در این مقطع مطرح کنند. همانگونه که در مقالات پیشین هم آمده، زنان و دختران در صف اول قربانیان تحریم و کرونا بوده‌اند و در این میان از کمترین حمایت اقتصادی و اجتماعی در جامعه برخوردار هستند. وقتی یک نهاد رسمی به خودش اجازه می‌دهد که حق قانونی دختران پدر متوفی را بخورد، چگونه می‌خواهیم به «نظامی کارآمد، توانمندساز، عدالت‌بنیان، کرامت‌بخش و جامع برای تأمین اجتماعی همگان» برسیم که مورد نظر مقام معظم رهبری است؟ اجازه بدهید این مطلب را با بخشی از گفتگوی قدس با دکتر «مریم اردبیلی»، یک پزشک آینده‌پژوه و مادر پنج فرزند به پایان ببریم که معتقد است که «زن راه حل است نه مسئله.» در این گفت‌و‌گو که در حاشیه نشست هم اندیشی درباره سند توسعه هفتم در بحث زن و خانواده انجام شد، وی در بخش پایانی این مصاحبه می‌گوید: تا وقتی زنان را به گونه‌ای صورت بندی می‌کنیم که مسئله‌ای هستند که حل بشوند، این مسئله مدام بازتولید می‌شود. اما متا‌سفانه گاهی به ذهنمان چنین می‌آید که اگر مغفول بگذاریم و کمتر راجع به آن حرف بزنیم، کمتر بزرگ می‌شود. وقتی «زنان و خانواده» به عنوان «مسئله» نه به عنوان «حلال مسئله» و نه «محور حل مسئله» باشند، این مسئله همین‌طور باقی می‌ماند. » امیدواریم مجلس و صندوق‌های کشوری و لشکری زنان و دختران را به عنوان مسئله نبینند چراکه این خود مشکل و معضل بزرگ‌تری خواهد شد! مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۲:عدم تبعیض ماده۶:ارزش انسانی در همه جا ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی‌مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده.

پایان مرخصی؛ نرگس محمدی و عالیه مطلب زاده بازداشت و راهی زندان شدند

با پایان مرخصی؛ نرگس محمدی و عالیه مطلب زاده بازداشت و راهی زندان شدن امروز سه شنبه ۲۳ فروردین ماه، نرگس محمدی فعال حقوق بشر و عالیه مطلب زاده، فعال حقوق زنان توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شدند. این دو شهروند اوایل اسفند سال گذشته به مرخصی درمانی اعزام شده بودند. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۲۳ فروردین ۱۴۰۱، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و عالیه مطلب زاده فعال حقوق زنان بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شدند. خانم محمدی روز گذشته با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود عنوان کرده بود که علیرغم انجام عمل قلب امروز سه شنبه به زندان بازخواهد گشت. نرگس محمدی روز سه‌شنبه ۳ اسفندماه ۱۴۰۰، از زندان قرچک ورامین به مرخصی درمانی اعزام شد. خانم محمدی پیشتر در پی “مشکلات تنفسی” از زندان به بیمارستان اعزام و برای رفع گرفتگی یکی از عروق قلب تحت عمل جراحی قرار گرفته و مجددا به زندان بازگردانده شده بود. عالیه مطلب زاده، عکاس و فعال حقوق زنان نیز عصر روز چهارشنبه ۴ اسفندماه ۱۴۰۰ از زندان قرچک ورامین به مرخصی درمانی اعزام شده بود. نرگس محمدی در تاریخ ۲۵ آبان‌ماه ۱۴۰۰، در جریان برگزاری مراسم یادبود دومین سالگرد جانباختن ابراهیم کتابدار، از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸ توسط نیروهای امنیتی در کرج بازداشت شد. وی در تاریخ ۱ آذرماه جهت تفهیم اتهام به دادسرای اوین اعزام شده و مجدد به سلول انفرادی بازگردانده شده بود. وی نهایتا از این بازداشتگاه امنیتی به زندان قرچک ورامین منتقل شد. خانم محمدی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۸ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید و سایر محرومیت‌های اجتماعی محکوم شده بود. این حکم به دنبال عدم ارائه درخواست تجدیدنظر توسط او از سوی دادگاه انقلاب تهران قطعی و در زندان به او ابلاغ شد. هرانا اسفندماه ۹۹ در گزارشی از احضار این فعال حقوق بشر به دادسرای اوین خبر داده بود، خانم محمدی با انتشار نامه‌ای سرگشاده در این خصوص گفته بود که “به هیچ عنوان در هیچ مرحله‌ای از این رسیدگی شرکت نکرده و از رای صادره از سوی محاکم قوه قضائیه در این پرونده تبعیت نکرده و قطعاً سرپیچی خواهم نمود”. نرگس محمدی خردادماه امسال بابت این پرونده توسط شعبه ۱۱۷۷ دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس تهران به اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق انتشار بیانیه (بیانیه مبارزه با اعدام)، تحصن در دفتر زندان، تمرد از ریاست و مقامات زندان (برای پایان دادن به تحصن اعتراضی)، تخریب شیشه‌ها، افترا و ایراد ضرب و جرح” به ۳۰ ماه حبس تعزیری، ۸۰ ضربه شلاق و پرداخت دو فقره جزای نقدی محکوم شد. وی مهرماه ۱۴۰۰ طی ابلاغیه‌ای جهت اجرای حکم به واحد اجرای احکام دادسرای اوین احضار شد. عالیه مطلب زاده در تاریخ ۶ آذرماه سال ۹۵ در پی احضار تلفنی به وزارت اطلاعات بازداشت و در تاریخ ۲۹ آذرماه همان سال با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین آزاد شد. وی در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران محاکمه و از بابت اتهامات اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم نهایتا توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی سید احمد زرگر عینا تایید شد. در دادنامه صادره، مصداق اتهامات مطروحه علیه خانم مطلب زاده، «راه اندازی و شرکت در کارگاه های توانمندسازی زنان در خارج از کشور (گرجستان)» عنوان شده است. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی قابل اجرا است. وی نهایتا در تاریخ ۲۰ مهر ۹۹، پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد و دیماه سال گذشته به زندان قرچک ورامین تبعید شد. مواد اعلامیه جهانی‌ حقوق بشر: ماده۸:رعایت حقوق‌انسانی‌توسط قانون ماده۹:عدم‌حبس‌توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۱۰:حق محاکمه قانونی برای همه .فعال حقوق بشرکوثر ولی زاده

آزادی دو دختر نوجوان مهابادی پس از شکنجه

دو دختر نوجوان اهل مهاباد که هفته گذشته توسط نهادهای امنیتی بازداشت شده بودند، پس از آنکه به‌شدت شکنجه شده‌اند، آزاد شدند. بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی روزهای اخیر دو دختر نوجوان اهل روستای “کوسه کریز” از توابع مهاباد به نام‌های پریسا سپاهی ۱۷ ساله و کَویار الیاسی ۱۸ ساله از بازداشتگاه اداره اطلاعات آزاد شده‌اند. به گفته یک منبع مطلع، این دو دختر نوجوان در حین بازداشت به شدت توسط نیروهای اداره اطلاعات شکنجه شده و توسط این نهاد امنیتی به همکاری با یکی از احزاب کُردستانی اپوزسیون حکومت متهم شده‌اند. هه‌نگاو مطلع شده است که پریسا سپاهی و کَویار الیاسی پس از آزادی نیز دو بار به اداره اطلاعات مهاباد احضار شده و به مدت چندین ساعت مورد بازجویی قرار گرفته‌اند. این دو نوجوان روز یک‌شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۱ (۳ آوریل ۲۰۲۲) همراه با سه شهروند دیگر به نام‌های عرفان زلفی‌نیا ۱۸ ساله اهل سقز، یوسف حشرتی ۲۲ ساله و منصور کانی‌رشی ۳۲ ساله اهل پیرانشهر توسط نیروهای اداره اطلاعات پیرانشهر بازداشت شده بودند. از سرنوشت سه شهروند دیگر هیچ اطلاعی در دسترس نیست. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۵:شکنجه ممنوع ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۲۲:حق محاکمه قانونی برای همه فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده.

جان سهیلا حجاب در خطر است

جان سهیلا حجاب در خطر است؛ مسئولان زندان کرمانشاه با وجود وخیم بودن وضعیت سهیلا حجاب ، زندانی سیاسی در اعتصاب غذا، با مرخصی استعلاجی او مخالفت می کنند. جان سهیلا حجاب در خطر است! مسئولان زندان کرمانشاه، علیرغم شرایط بحرانی سهیلا حجاب در اعتصاب غذا، با مرخصی استعلاجی وی مخالفت می‌کنند. سهیلا حجاب در هفدهمین روز اعتصاب غذای خود به سر می برد و علاوه بر مشکلات قلبی و کلیوی، از افت شدید فشار خون و قند خون رنج می برد، اما مسئولان کماکان در اعزام وی به مرخصی درمانی کارشکنی می‌کنند. این در حالی است که طبق گفته پزشکی قانونی، باید جهت انجام مراحل درمان و رسیدگی پزشکی به مرخصی استعلاجی اعزام شود. سهیلا حجاب لب‌های خود را دوخت این زندانی سیاسی در روزهای اخیر در حالی که بر اثر عوارض اعتصاب غذا تحت فشارهای جسمی و و روانی قرار گرفته است. از زندان کرمانشاه به زندان اوین و از آنجا به زندان قرچک و سپس به زندان سنندج منتقل و به زندان کرمانشاه بازگردانده شد. روز هشتم فروردین، زمانی که خانواده سهیله حجاب برای ملاقات با وی به زندان آمدند، مأموران زندان او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند. این زندانی نیز ضمن صرف‌نظر از دیدار با خانواده خود به نشانه اعتراض، لب های خود را دوخت و چشمانش را با باند بست. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۵:شکنجه ممنوع ما‌ه۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیر قانونی ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده .

دستگیری ۳دختر جوات در شهر نیشابور

گروه استان‌ها ـ پس از انتشار تصاویر و فیلمی در فضای مجازی از رقص و پایکوبی ۳ دختر جوان در گلزار شهدای بهشت فضل شهر نیشابور، دادستان نیشابور ‌دستور شناسایی و دستگیری متهمان را صادر کرد. به گزارش خبرگزاری تسنیم از نیشابور، پس از انتشار تصاویر و فیلمی در فضای مجازی از رقص و پایکوبی 3 دختر جوان در گلزار شهدای بهشت فضل شهر نیشابور، دادستان نیشابور ‌دستور شناسایی و دستگیری متهمان را صادر کرد. سید محمد حسینی دادستان دادسرای عمومی و انقلاب نیشابور با ابراز حساسیت موضوع و‌ جریحه‌دار شدن احساسات، افکار عمومی مردم، خانواده‌های معظم شهدا و ایثارگران اظهار داشت: ‌تیمی متشکل از کارشناسان پلیس فتا با هدایت قاضی کشیک تحقیقات خود را در این زمینه آغاز کرد که در همان ساعات اولیه متهمان شناسایی و دستگیر شدند. وی با اشاره به عذرخواهی و ندامت متهمان ‌از این اقدام هنجار‌شکنانه افزود: ‌با توجه به اظهار پشیمانی و عذرخواهی آنان، با قرار تأمین کیفری مناسب، پرونده تحت رسیدگی قرار گرفت. مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۱۰:حق محاکمه قانونی برای همه ماده۲۸ :حق دنیای زیبا و ازاد برای همه کوثر ولی زاده فعال حقوق بشر در ایران.

قتل زنی در آمل به دست برادرش با انگیزه‌های ناموسی

 

 

پنجشنبه ۱۱ فروردین ۱۴۰۱، رسانه‌های محلی شهرستان آمل از کشف جسد زن جوانی حدودا ۳۰ ساله در محل روستای «حسین‌آباد لیتکوه» خبر دادند.

نیروی انتظامی اعلام کرده بود که این فرد بیش از یک‌ماه قبل مفقود شده و حالا با کشف پیکرش پرونده وارد مرحله دیگری شده و باید ابعاد جنایی آن بررسی شود.

به گزارش خبرگزاری «هرانا»، به نقل از «ایمنا»، جسد این زن در زمین‌های کشاورزی و شالیزار روستای حسین‌آباد بخش مرکزی کشف شده است.

بر اساس گزارش پلیس هویت او «سارا شادیفر»، ۳۳ ساله مادر دو پسر ۱۳ ساله و شش ساله  اعلام شده است و توسط برادرش به قتل رسیده است. یک منبع آگاه می‌گوید: «سارا مستقل بود. در خانه خودش زندگی می‌کرد و قصد داشت بعد از تبدیل پس اندازش به دلار از ایران برود اما درست در روزی که همراه برادرش برای تبدیل پول به صرافی رفته بود توسط برادرش با شالی که به گردن داشت خفه شد.»

برادر سارا در اعترافات خود گفته است که در زمانی که خواهرش برای خرید از ماشین پیاده شده برخی پیام‌هایی که برای خواهرش رسیده را خوانده و به دلیل سبک زندگی او در یک لحظه عصبانیت او را خفه کرده و ساعتی بعد او را در روستای حسین آباد دفن کرده و به آمل بازگشته است،همه این اتفاقات به اسم قتل های ناموسی همه ازضعف جمهوری اسلامی نشعت میگیرد.

آمار‌ها می‌گویند در استان‌های خوزستان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، سیستان و بلوچستان، فارس، آذربایجان شرقی و اردبیل بیش‎ترین قتل‌های ناموسی رخ می‌دهد. البته در سایر استان‌های کشور هم چنین قتل‌هایی گزارش می‌شوند اما آمار معینی در این خصوص وجود ندارد

 

زندان زنان رشت چه میگذرد

در زندان زنان رشت چه میگذرد – گزارشی از درون «کانون اصلاح و تربیت زنان رشت» یک زندانی که چندی پیش از زندان زنان رشت به مرخصی اعزام شده، در گزارشی به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ، از وضعیت این زندان چنین نوشته است: «وضعیت زنان زندانی، بخصوص زنان زندانی عادی در زندان زنان رشت دردناک و البته اسفناک است. برخوردی که زندانبانان و عوامل زندان با زنان زندانی دارند بسیار تحقیرآمیز و خرد کننده است. بیشتر زندانبانان مزدبگیرانی هستند که بخاطر مزدی ناچیز به این شغل گمارده شده اند. برخی از زندانبانان نیز از اعضای خانواده عناصر اطلاعاتی یا بدنه خود نظام هستند. از جمله میتوان از دو زندانبان زن بنامهای «خبری» و «فرجی» نام برد که «خبری» دختر «شهید» و «فرجی» از اعضای خانواده ماموران وزارت اطلاعات است. جمعیت در قرنطینه تعداد زندانیان در قرنطینه این زندان از ۷ نفر تا ۳۰ نفر متغیر است. در قرنطینه هیچ آرامشی وجود ندارد. بصورت دائم ورودی و خروجی هست. وضعیت پزشکی و داروخانه وضعیت پزشکی خوب نیست. فقط پزشک عمومی وجود دارد و برای بیماریهای خاص هیچ رسیدگی نمی شود. یک زندانی که نیاز به پزشک متخصص داشته باشد باید از هفت خان بگذرد تا بتواند تایید رئیس زندان را بگیرد. در داروخانه زندان فقط مسکن یافت می شود و بقیه داروها باید توسط خانواده به زندانی برسد. که اینهم در صورتی است که مانع تراشی نشود و زندان، داروی زندانی را به او بدهد. دارو نزد بهداری می ماند و صبح، ظهر و شب سر ساعت عوامل زندان بند به بند زندانیانی که دارو دارند را صدا کرده و تحویل می دهند. وضعیت بهداشتی – فروشگاه زندان وضعیت بهداشتی در این زندان خوب نیست. زنان زندانی مجبورند تمامی مایحتاج خود را از فروشگاه زندان بخرند. از آنجا که عوامل زندان از طریق فروشگاه زندان پول هنگفتی به جیب می زنند، زندانیان نام فروشگاه را «چاه نفت» گذاشته اند!. زنان زندانی اجازه ندارند بجز لباس وسیله دیگری از بیرون وارد کنند و در برخی موارد همان لباس را هم باید از فروشگاه با پول خودشان و به قیمت گران تر بخرند. وضعیت غذایی و آب فروشگاه زندان مواد غذایی را نیز با چند برابر قیمت می فروشد و به همین دلیل زندانیان توان خرید مواد غذایی را نیز ندارند. تره بار هفته ای یک بار ( دوشنبه یا سه شنبه) فروخته می شود اما با کیفیت پایین تر و خیلی گرانتر از قیمت بیرون و اعتراض زندانیان نیز راه به جایی نبرده است. خانواده زندانیان با حقوقی که دارند امکان رساندن پول به عزیزانشان برای خرید مواد غذایی را ندارند و زندانیان مجبور هستند با غذای زندان که بی کیفیت و تکراری است سر کنند. آب آشامیدنی در برخی بندها وجود ندارد و زندانیان مجبور هستند آب را با قیمت گران از فروشگاه بخرند. خودفروشی و جاسوسی زندانیان ضعیف النفس در زندان زنان رشت این شرایط سخت و غیرقابل تحمل منجر به رو آوردن برخی انسانهای ضعیف به سمت جاسوسی برای بدست آوردن مزایا و یا دریافت مرخصی شده است. در یک مورد یک زندانی که برای عوامل زندان جاسوسی میکرد حتی از زندانیان سیاسی نیز گزارش میداد. وی میگفت در ازای درخواست آزادی قول دادم که اخبار زندانیان را به عوامل زندان برسانم تا به من آزادی یا مرخصی بدهند. با اینحال عوامل زندان حتی به این افراد نیز رحم نکرده و به وعده هایشان عمل نمی‌کنند. مادر اطاق! در زندان زنان رشت یک منصب بنام «مادر اطاق» وجود دارد که همان مسئول اطاق است. این شخص از همه زندانیان بدبخت تر است چون باید برای همه کار کند و اهداف عوامل زندان را نیز پیش ببرد. اما برخی زندانیان فقط به این دلیل که به مادر اتاق زمان تماس بیشتری نسبت به سایرین تعلق می‌گیرد راضی به پذیرش چنین کاری می‌شوند.» مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر: ماده۵:شکنجه ممنوع ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹:عدم حبس توقیف یا تبعید غیرقانونی ماده۲۲:حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی کوثر ولی زاده فعال حقوق بشر در ایران‌.