قتل یک دختر نوجوان توسط پدرش در نورآباد ممسن

خبرگزاری هرانا – یک دختر نوجوان در شهر نورآباد از توابع شهرستان ممسنی واقع در استان فارس، روز دوشنبه ۶ تیر، توسط پدر خود به وسیله اسلحه شکاری به قتل رسید. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، دوشنبه شب ۶ تیر ماه ۱۴۰۱، یک دختر نوجوان توسط پدر خود به قتل رسید. هویت این نوجوان “آریانا لشکری، ۱۶ ساله، فرزند محمدکاظم و ساکن شهر نورآباد از توابع شهرستان ممسنی در استان فارس” توسط هرانا احراز شده است. یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: «پدر آریانا با استفاده از اسلحه شکاری دختر نوجوان خود را به قتل رسانده است. مراسم خاکسپاری او نیز از ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه روز سه شنبه، در بهشت زهرای شهر نورآباد برگزار شد.» جزئیات بیشتر این واقعه اعم از انگیزه برای قتل این نوجوان توسط هرانا در دست بررسی قرار دارد. لازم به ذکر است بر اساس قانون مجازات اسلامی پدری که فرزندش را بکشد در صورت محکومیت در دادگاه به پرداخت دیه و حبس محکوم می‌شود. در برخی موارد پدران، پس از بررسی این موضوع که پدر به دلیل قتل فرزند اعدام نمی‌شود دست به قتل زده‌اند. فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده

«سولینا» کودک سعدا خدیرزاده بدون شناسنامه و با شرایط غیرانسانی و «تروریست» خطاب شدن از سوی مسئولین زندان ارومیه، یک ساله شد

سولینا، کودک سعدا خدیرزاده، زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان ارومیه در حالی امروز وارد سن یک سالگی شد که هنوز شناسنامه ندارد و مادرش برای رشد و پرورش او در زندان ارومیه با مشکلات بسیاری از ناتوانی در تهیه شیر خشک و پوشاک گرفته تا تهدید به «گرفتن بچه» و «تروریست» و «داعش» خطاب شدن فرزندش ازسوی مسولین زندان مواجه است. به گفته یک منبع مطلع به کُردپا؛ تهیه شیر خشک، پوشاک بچه، لباس و دیگر مواد غذایی لازم برای این کودک یک ساله از مشکلات مستمر و روزانه سعدا خدیرزاده برای پرورش فرزندش در زندان ارومیه است و حتی برای پوشش کودکش از لباس کهنه دیگر بچه‌ها استفاده می‌کند. از دیگر سو قرار گرفتن در شرایط غیر انسانی، فشار روانی وارده از جانب رییس و مامور کشیک زندان زنان و فشار نهادهای امنیتی به سعدا خدیرزاده حاکی از وضعیت بغرنج این زندانی سیاسی مادر در زندان ارومیه است. این منبع مطلع در رابطه با تهیه نیازهای اولیه خانم خدیرزاده برای فرزندش می‌گوید؛ خانم خدیرزاده از نظر مالی و تهیه خوراک و پوشاک برای فرزندش توانایی بسیار کمی دارد و دوستان، دیگر زندانیانی که به زندان رفت‌وآمد می‌کنند یا خانواده زندانیان به صورت «خیرخواهانه» برای فرزندش شیر خشک و پوشاک بچه تهیه می‌کنند. چراکه سهمیه زندان برای در اختیار قراردادن شیر خشک، پوشاک یا دیگر نیازها به نوزادان بسیار ناچیز است. از دیگر سو، با اعمال مقررات جدید در زندان زنان ارومیه، هر بند روازنه می‌تواند تا یک ساعت از هواخوری برخوردار شود و کودک خانم خدیرزاده در روز تنها می‌تواند یک ساعت بیرون از بند‌ها باشد و در داخل زندان نیز هیچگونه فضا، وسیله یا اسباب‌بازی مناسبی برای رشد کودک وجود ندارد. این منبع اذعان می‌دارد، به صورت کلی وضعیت زندان ارومیه برای زنان بسیار شکننده و همراه با شرایط غیرانسانی است، چه برسد به یک نوزاد که نیازهای خاص خود را دارد و این وضعیت برای زندانی سیاسی مادر به معنای «گیر کردن کامل» است. گاها پیش آمده زندانیان برای دریافت سهیمه صابون و عدم توانایی مالی خود گریه کرده‌اند یا اینکه زندانیان هفته‌ای یک بار به میوه دسترسی دارند و چیزی دیگر غیر از غذای زندان برای رشد کودک وجود ندارد. منبع آگاه کُردپا در ارتباط با دسترسی سعدا خدیرزاده و کودکش به خدمات درمانی می‌گوید؛ در زندان چیزی به نام دکتر اطفال وجود ندارد و تنها یک ماما برای معاینه زندانیان و کودکانشان بدون در اختیار قراردادن داروهای مناسب در دسترس است و اگر زندانی یا کودکش نیاز شدید به دارو داشته باشند و نسخه‌ای نوشته شود، باید آن را به دست زندانیانی بدهند که به بیرون رفت‌وآمد دارند تا برایشان با هزینه خود زندانی دارو تهیه کند. ابن منبع مطلع در ارتباط با دسترسی کودک و مادر زندانی به پزشک خارج از زندان نیز اشاره می‌کند؛ تنها در صورتی این اجازه داده می‌شود که وضعیت مادر و کودک بسیار وخیم باشد که البته برای زندانیان سیاسی مسیر سختگیرانه‌ و طولانی‌تر وجود دارد. چراکه باید درخواست صورت جلسه شود و بعد از یک هفته جواب صورت جلسه با رضایت قاضی ناظر بر زندان صادر می‌شود. برای سعدا خدیرزاده نیز که تاکنون با وجود وثیقه‌های بسیار سنگین از حق آزادی موقت و مرخصی محروم بوده است، این امر غیرممکن است. منبع آگاه کُردپا در رابطه با فشار مسئولین زندان و نهادهای امنیتی می گوید؛ خانم «بخشی» رییس زندان بخش زنان ارومیه بعد از اقدام به خودکشی سعدا خدیرزاده در سال گذشته از او تعهد کتبی گرفته که اقدام به خودکشی خود را تکذیب کند، در غیر این صورت کودکش را از او می‌گیرند. همچنین خانم «رفعت» مامور کشیک زندان با اظهارات توهین‌آمیز و تحقیرکننده مدام کودک او را «تروریست» و «داعش» خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید، این بچه در آینده تروریست و داعش خواهد شد. از دیگرسو فشارهای نهادهای امنیتی برای جلوگیری از مرخصی سعدا خدیرزاده باوجود قرار وثیقه‌های سنگین و موافقت دادگاه تاکنون ادامه دارد و اداره اطلاعات پیرانشهر مانع از اعزام او به مرخصی شده، شاکیان پرونده نیز او را تهدید به قتل درصورت دادن اجازه هرگونه مرخصی کرده‌اند و خواهان اشد مجازات هستند. حتی وکیلی او در پی تهدیدات نهادهای امنیتی از ادامه وکالت او صرف نظر کرد. سعدا خدیرزاده، زندانی سیاسی محکوم به ۱۲ سال و شش ماه زندان تعزیری، در زمان بازداشت باردار بوده و کودک خود را در زمان بازداشت بدون دسترسی به حق مرخصی به‌دنیا آورد. پرونده‌سازی نهادهای امنیتی علیه او تاکنون منجر شده از حق آزادی موقت و مرخصی برخوردار نشود و به دلیل همین شرایط اقدام به اعتصاب غذا و خودکشی کند و بعد از خودکشی نیز برای تکذیب با اعتراف اجباری مواجه گردد. پدر سولینا ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت فرزند و همسرش در زندان ارومیە، تولد یک سالگی او را تبریک گفت و آرزوی سلامتی برای آنها خواست.

قربانی کودک همسری، زنی در پی اختلافات خانوادگی توسط همسرش به قتل رسید

یک زن قربانی کودک همسری و خشونت خانگی در شهرستان صومعه سرا توسط همسر خود به قتل رسید. متهم پس از بازداشت به ارتکاب جرم اعتراف کرد. به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، روز پنجشنبه ۲۶ خردادماه ۱۴۰۱، یک زن جوان در شهرستان صومعه سرا توسط همسر خود به قتل رسید. هویت وی سارا رضایی ۳۲ ساله، مادر یک فرزند ۷ ساله و از اهالی روستای کسما از توابع صومعه سرا واقع در استان گیلان عنوان شده است. او در زمان ازدواج تنها ۱۵ سال سن داشته است. در این گزارش آمده است؛ خانم رضایی یک هفته قبل از به قتل رسیدن، در پی اختلاف با همسرش اقدام به ترک خانه می کند. او نهایتا روز پنجشنبه برای برداشتن اوراق هویتی و طلاهای خود به خانه بر میگردد که پس از مورد ضرب و شتم قرار گرفتن توسط همسرش از طریق خفگی به وسیله ی بالشت به قتل می رسد. بنابر این گزارش، متهم بازداشت شده و به ارتکاب جرم اعتراف کرده است تمامی اینها به دلیل بی لیاقتی حکومت و بودن حکومتی هستش که به دست آخوند ها افتاده که حقوق بشر درش رعایت نمی شه و تمامی مردم رو بندی به اسم دین بستن و اجازه نفس کشیدن هم به مردم نمی دهند کوثر ولی زاده فعال حقوق بشر در ایران

نرگس محمدی از زندان قرچک: زیر بار حجاب اجباری حکومت استبدادی زن‌ستیز نمی‌روم

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، در پیامی از زندان قرچک با حمایت از تلاش زنان ایرانی برای توقف حجاب اجباری و برخورداری از حق پوشش، جمهوری اسلامی را یک «حکومت استبدادی زن‌ستیز» خواند که ارزش‌های انسانی را وارونه کرده است. در این یادداشت که روز جمعه ۲۴ تیرماه در صفحه اینستاگرام خانم محمدی منتشر شد، او به اقلام بی‌شماری موسوم به «اقلام ممنوعه» اشاره کرده است، از جمله «خیار، موز و هویج» که برای زندانیان زن ممنوع است. او می‌افزاید محرومیت زنان زندانی از این مواد خوراکی به این بهانه که شکل ظاهری آن‌ها «تحریک‌کننده» است، «توهین به زن» و ناشی از «ذهن بیمار» و «رویکرد ابتذال‌گونه» مسئولان قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی است که چنین قواعدی وضع می‌کنند. این فعال حقوق بشر نوشته است: «زندان قرچک بازنمای اراده حکومتی‌ست که زن را به دلیل زن بودن حتی از خوردن میوه هم محروم می‌کند و توجیه آن‌ها حفظ عفاف و حیای ما زنان است که وظیفه مراقبت از عفت ما نیز بر عهده مردان حکومت دینی است.» خانم محمدی تاکید کرده است که در این «نظام سلطه‌گر» صدای زن، موی زن و حتی میوه برای زن ممنوع است و اساسا زن «ممنوع» است و اگر زنی در زندان قرچک «میوه ممنوعه» بخواهد «بی‌عفت و فاحشه» محسوب می‌شود. زندان قرچک به دلیل وضعیت نابسامان غیربهداشتی، کمبود امکانات و اقدامات تنبیهی سرسختانه به‌ عنوان تبعیدگاه بسیاری از زندانیان سیاسی و مدنی شناخته می‌شود. سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در پایان می‌نویسد که «در چنین زندان و چنین حکومتی من نرگس محمدی به عنوان یک زن و یک مادر اعلام می‌کنم که زیر بار حجاب اجباری حکومت نمی‌روم و اجبار را برنمی‌تابم». او پیش از این هم در خردادماه امسال در یادداشتی دیگر، به «محرومیت سیستماتیک و فرسایشی زنان زندانی در زندان قرچک از سه عنصر حیاتی آب، هوا و غذای سالم» اعتراض کرده بود. نرگس محمدی روز ۲۳ فروردین با هجوم نیروهای امنیتی به منزل شخصی خود بازداشت و برای تحمل حبس به زندان قرچک ورامین بازگردانده شد. مواد اعلامیه حقوق بشر : ماده۸-رعایت حقوق انسانی توسط قانون ماده۹-عدم توقیف،حبس،تبعید غیر قانونی ماده۱۲-عدم دخالت در احوال شخصی ماده۲۲-حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی فعال حقوق بشر کوثر ولی زاده.

با پایان ایام مرخصی؛ صبا کردافشاری به زندان قرچک ورامین بازگشت

سه‌شنبه ۱۰ خردادماه صبا کردافشاری، فعال مدنی با پایان ایام مرخصی به زندان قرچک ورامین بازگشت به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سه‌شنبه ۱۰ خردادماه ۱۴۰۱، صبا کردافشاری، فعال مدنی با پایان ایام مرخصی به زندان قرچک ورامین بازگشت. خانم کردافشاری در تاریخ ۲۱ اردیبهشت‌ماه از این زندان به مرخصی اعزام شده بود. صبا کردافشاری فعال مدنی و از مخالفان حجاب اجباری در حالی که بهمن‌ماه ۹۷ پس از محکومیت پیشین خود از بند زنان زندان اوین آزاد شد، در تاریخ ۱۱ خرداد ۹۸ مجددا توسط نیروهای امنیتی در منزل بازداشت و مدتی بعد با پایان بازجویی‌ها به زندان منتقل شد. او نهایتا در تاریخ ۵ شهریورماه ۹۸ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام “اشاعه فساد و فحشا از طریق کشف حجاب و پیاده روی بدون حجاب” به ۱۵ سال حبس تعزیری، از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به ۱ سال و ۶ ماه حبس تعزیری ” و از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور” به ۷ سال و ۶ ماه حبس تعزیری و در مجموع به ۲۴ سال حبس تعزیری همراه با محرومیت های اجتماعی دیگر محکوم شد. به دلیل تعدد جرائم و سابقه قبلی، به میزان یک دوم به هر یک از اتهامات اضافه شده است. از این میزان ۱۵ سال زندان به عنوان مجازات اشد در خصوص وی قابل اجرا بود. محکومیت صبا کردافشاری مدتی بعد با اصلاح تخلف صورت گرفته قضایی در دادرسی که باعث افزایش دو و نیم برابری میزان محکومیت قابل اجرای او به ۱۵ سال حبس شده بود و همچنین با اعمال قانون کاهش مجازات، ۷ سال و ۶ ماه زندان برای وی قابل اجرا بود. اخیرا با تبرئه خانم کردافشاری از اتهام “اشاعه فساد و فحشا از طریق کشف حجاب و پیاده روی بدون حجاب” توسط دیوان عالی کشور، با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال زندان در خصوص او قابل اجرا خواهد بود. خانم کردافشاری در تاریخ ۱۹ آذرماه ۹۹ در حالی که دوران محکومیت خود را در بند زنان زندان اوین سپری می‌کرد، به زندان قرچک ورامین تبعید شد. صبا کردافشاری متولد ۱۶ تیرماه ۱۳۷۷ است. جمهوری اسلامی ایران حتی حق اولیه یه انسان که انتخاب نحوه پوشش هستش رو از زنان گرفته این نمونه بارز نقض حقوق زنان در ایران هستش کوثر ولی زاده فعال حقوق بشر